Hassler Whitney
Hassler Whitney
| Narodziny |
23 marca 1907 Nowy Jork |
|---|---|
| Śmierć |
10 maja 1989(w wieku 82 lat) Princeton |
| Narodowość | amerykański |
| Trening |
Uniwersytet Harvarda w Yale |
| Zajęcia | Matematyk , topolog , profesor uniwersytetu |
| Tata | Edward Baldwin Whitney ( we ) |
| Matka | Josepha Newcomb Whitney ( we ) |
| Pracował dla | Princeton University , Harvard University |
|---|---|
| Pole | Topologia |
| Członkiem |
Amerykańskie Towarzystwo Filozoficzne Amerykańska Akademia Nauk (1945) |
| Kierownik | George david birkhoff |
| Nagrody |
Narodowy Medal Nauki (1976) Nagroda Wilka z matematyki (1982) Nagroda Leroy P. Steele (1985) |
Hassler Whitney (23 marca 1907 - 10 maja 1989) jest amerykańskim matematykiem i jednym z twórców teorii osobliwości .
Biografia
Pracę magisterską obronił w 1932 roku pod kierunkiem George'a Davida Birkhoffa .
W 1935 roku Whitney wykazał, że każda rozmaitość różniczkowa wymiaru n dopuszcza osadzanie w ( twierdzenie Whitneya o osadzaniu ) i zanurzenie w ( twierdzenie Whitneya o zanurzeniu (en) ). Twierdzenie o osadzaniu pokazuje, że rozmaitości można zdefiniować wewnętrznie lub jako podrozmaitości rzeczywistej przestrzeni wektorowej, zgodnie z potrzebami. Wewnętrzna definicja została podana kilka lat wcześniej przez Oswalda Veblena i JHC Whiteheada . Twierdzenia te otworzyły drogę do dalszych badań nad immersjami, zagłębieniami i możliwością istnienia kilku struktur rozmaitości różniczkowej na rozmaitości topologicznej.
Kilka lat później Whitney napisał przełomowy artykuł na temat teorii Matroid . A priori, ta dziedzina jest częścią kombinatoryki , ale ostatnio pojawiła się w strukturze Grassmannian .
Osobliwości funkcji w małych wymiarach, które stały się istotne w pracach René Thoma , zostały po raz pierwszy zbadane przez Whitneya.
Jego książka Geometric Integration Theory przedstawia podstawy teoretyczne niezbędne do zastosowania twierdzenia Stokesa w obecności osobliwości krawędziowych.
Czysto topologiczna część jego pracy dotyczyła wiązek wektorowych ( klasa Stiefela-Whitneya ).
Został odznaczony Narodowym Medalem Nauki w 1976 r., Nagrodą Wolfa w 1983 r. I Nagrodą Steele w 1985 r.