Edmílson | ||
Biografia | ||
---|---|---|
Nazwisko | José Edmílson Gomes de Moraes | |
Narodowość | brazylijski | |
Narodziny | 10 lipca 1976 | |
Lokalizacja | Taquaritinga | |
Skaleczenie | 1,86 m (6 ′ 1 ″ ) | |
Poczta | Pomocnik, środkowy obrońca | |
Ścieżka zawodowa 1 | ||
Lata | Klub | 0M.0 ( B. ) |
1994 - 2000 | São Paulo FC | 072 ust. 3 |
2000 - 2004 | Olympique lyonnais | 157 (5) |
2004 - 2008 | FC Barcelona | 096 (0) |
2008 - 2009 | Villarreal CF | 012 (0) |
2009 | HE Palmeiras | 028 ust. 2 |
2010 - 2011 | Real Saragossa | 031 ust. 1 |
2011 | Ceará SC | 012 ust. 2 |
Reprezentacje narodowe 2 | ||
Lata | Zespół | 0M.0 ( B. ) |
2000 - 2007 | Brazylia | 040 ust. 1 |
1 Oficjalne zawody krajowe i międzynarodowe. 2 oficjalne mecze (w tym mecze towarzyskie zatwierdzone przez FIFA). |
||
José Edmílson Gomes de Moraes , bardziej znany jako Edmílson , urodził się dnia10 lipca 1976w Taquaritinga jest brazylijskim piłkarzem, który grał jako pomocnik w odzyskiwaniu lub środkowej obronie.
Zdobył Puchar Świata w 2002 roku w Brazylii .
José Gomes de Moraes Edmílson podpisane do São Paulo FC w roku 1994. Z tym klubem zdobył Copa CONMEBOL 1994 (ostateczny wygrał 6-1 0-3 przeciwko Peñarol ) i Recopa Sudamericana 1993 i 1994, zanim wygrania Sao Paulo mistrzostwo. Paulo w 1998 i 2000.
Wtedy zdecydował się przekroczyć Atlantyk, aby spróbować szczęścia w Europie. Pomimo podejścia Arsenalu , uwiódł go przemówienie byłego obrońcy Brazylijczyka OL Marcelo i dołączył do Olympique Lyonnais w 2000 roku na kilka miesięcy przed swoim rodakiem Claudio Caçapą i rozegrał swój pierwszy mecz o mistrzostwo Francji .6 września 2000z wielkim rywalem Saint-Etienne (2-2), w którym szczególnie błyszczy. Podczas swojego pierwszego sezonu w Lyonie szybko się narzucił i wygrał Coupe de la Ligue française de football 2000-2001 , ale musiał czekać na przybycie Juninho w następnym sezonie, aby Lyon zdobył swój pierwszy tytuł mistrzowski. Francja. Edmílson spędza łącznie 4 sezony nad brzegiem Rodanu , zdobywając 3 kolejne tytuły mistrzowskie i stając się ulubieńcem kibiców Lyonu dzięki swojej lekturze gry, jego technice, dobrej grze w powietrzu i elegancji z piłką u jego stóp. .
Kiedy Edmílson przybył do FC Barcelony w 2004 roku za kwotę około 10 milionów euro (plus wszelkie premie), nie mógł tak naprawdę wyrazić swojego talentu, regularnie cierpiąc z powodu poważniejszych kontuzji niż pozostali. Zmieniony na defensywnego pomocnika przez Franka Rijkaarda , Edmílson odegrał jednak dużą rolę w zdobyciu dubletu w sezonie 2005-2006 ( Mistrzostwa i Liga Mistrzów ). Jednak w następnym sezonie Edmílson doznał bardzo poważnej kontuzji kolana od pierwszych meczów. Jest to zatem prawie biały sezon. Ta kontuzja oznacza początek końca dla Brazylijczyka, który będzie walczył o odzyskanie swojego poziomu gry.
Jego kontrakt z Barceloną obowiązuje do 2008 roku . Mało używany w katalońskim klubie, podpisuje17 maja 2008dwuletni kontrakt z Villarreal .
W styczniu 2009 roku podpisał dwuletni kontrakt z klubem SE Palmeiras, który rozwiązał rok później. Podpisuje 5-miesięczny kontrakt (+ opcjonalny rok) w Realu Saragossa dnia30 stycznia 2010.
Dołączył do brazylijskiego klubu Ceará , klubu miasta Fortaleza wczerwiec 2011. Jest to bez powodzenia do klubu z miasta Fortaleza , który ukończy 18 th miejsce i spadł do końca sezonu. Ostatecznie zapowiedział przejście na emeryturę pod koniec 2011 roku, po 17 latach kariery. Następnie został ambasadorem FC Barcelona .
Edmílson ma 42 występy w reprezentacji Brazylii . Jego pierwsza selekcja ma miejsce w meczu z Paragwajem (1-2)18 lipca 2000w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2002 .
Grał na mistrzostwach świata w 2002 roku i strzelił spektakularnego gola przeciwko Kostaryce (5-2), ze wspaniałym akrobatycznym powrotem. Rozegrał sześć z siedmiu meczów fazy finałowej i został mistrzem świata, grając w pełni w finale w środkowej obronie (obok Lúcio i Roque Júnior ), rywalizując ze swoją drużyną z Niemcami (2: 0) na30 czerwca 2002.
Cztery lata później Edmílson został wybrany do Mistrzostw Świata 2006, ale kontuzja łąkotki przyśrodkowej prawego kolana uniemożliwiła mu udział w zawodach.
Swój ostatni mecz rozegrał we francuskiej selekcji 5 czerwca 2007podczas towarzyskiego meczu rozgrywanego w Dortmundzie na Signal Iduna Park z Turcją (0: 0).