Księstwo Bawarii-Ingolstadt ( niem . Bayern-Ingolstadt lub Oberbayern-Ingolstadt ) to księstwo Świętego Cesarstwa Rzymskiego od 1392 do 1447 roku, rządzone przez dynastię Wittelsbach .
Po śmierci Stefana II w 1375 r. Jego synowie Stefan III , Fryderyk i Jan II wspólnie rządzili Księstwem Bawarii-Landshut . Po siedemnastu latach bracia decydują się na formalny podział spadku. Jan otrzymuje Księstwo Bawarii-Monachium , Stefan otrzymuje Księstwo Bawarii-Ingolstadt, a Fryderyk zachowuje resztki Księstwa Bawarii-Landshut .
Po śmierci Étienne'a w 1413 roku Ludwik VII przejął tron od swojego ojca. W 1429 roku części Księstwa Bawarii-Straubing zostały ponownie zjednoczone z Księstwem Bawarii-Ingolstadt. Ludwik panował do czasu, gdy jego własny syn, Ludwik VIII , uzurpował sobie tron w 1443 roku i przekazał go swojemu wrogowi, Henrykowi XVI , księciu Bawarii-Landshut . Ludwik VIII zmarł dwa lata później w niewoli. Bez spadkobiercy Księstwo Bawarii-Ingolstadt jest zjednoczone z Księstwem Bawarii-Landshut. W latach 1470-1490 książęta zbudowali Nowy Zamek w Ingolstadt , który jest dziś muzeum armii bawarskiej .
Księstwo Bawarii-Ingolstadt składa się z różnych nieciągłych terytoriów Bawarii. Stolicą jest Ingolstadt i obejmowała tereny wokół: Schrobenhausen , Aichach , Friedberg , Rain am Lech i Höchstädt an der Donau . Ponadto Księstwo Bawarii-Ingolstadt obejmuje następujące miasta:
Bawaria Południowa:
Bawaria Wschodnia:
Północna Bawaria: