Koreański dramat (koreański: 한국 드라마,Hanguk deurama) odnosi się do serii telewizyjnych często skracanekdrama(z angielskiego „koreańskiego dramatu”), podobny do zachodniego mini-serii i produkowane w języku koreańskim dla koreańskich odbiorców. Wiele z tych serii odniosło wielki sukces w całej Azji i przyczyniło się do ogólnego fenomenufal koreańskich. Najpopularniejsze dramaty koreańskie pochodzą zKorei Południowej,chociaż niektóre dramatypółnocnokoreańskiestały się bardzo popularne wJaponii. Ostatnio serial koreański stały się popularne napółnocywAfryce, szczególnie wAlgierii,TunezjiiMaroku.
W przeciwieństwie do większości zachodnich seriali telewizyjnych, kdramy składają się z jednego sezonu. Odcinki trwają średnio 1 godzinę z dwoma odcinkami tygodniowo, w dwa kolejne dni (poniedziałek-wtorek, środa-czwartek i sobota-niedziela). Kdrama może mieć od 16 do 20 odcinków, a zatem być „mini- serial”, a nawet zostać przedłużony średnio o 2 do 4 odcinków, często w przypadku popularności. Inne kdramy mają średnią długość, około 40-50 odcinków, a długie dramaty mają około 100 odcinków. Podobnie nieudane serie można znacznie skrócić (np. Koniec Świata ). W obu przypadkach globalna społeczność internautów często narzeka na zmiany wprowadzone w historii, ponieważ czasami można nawet zastąpić głównego scenarzystę, aby zakończyć dramat w pożądanym kierunku (tak jak w przypadku Mary nie było przez całą noc w 2010 roku).
Jeśli serial ma kilka sezonów, używają tej samej zasady lub nawet tej samej ekipy produkcyjnej, ale mogą patrzeć na siebie niezależnie. Na przykład po I Need Romance pojawił się I Need Romance 2012 i mam pomysł na podejście do seksu w wielkim mieście . Jednym godnym uwagi wyjątkiem jest kdrama Vampire Prosecutor kanału telewizji kablowej OCN, która ma dwa sezony po 12 i 11 odcinków z tymi samymi postaciami i tą samą historią, a trzeci sezon ma się odbyć.
Niektóre seriale są nadawane codziennie (od poniedziałku do piątku) i mogą mieć do 100 odcinków lub więcej. Te kdramy trwają czasami 30 minut. Często są to historie rodzinne, przedstawiające kilka pokoleń. Zwróć uwagę, że sitcomy takie szczerość High Kick Through the Roof od 2009 do 2011 (3 sezony) lub seria Potato Star 2013QR3 z 2013 roku są oparte na humorze, ale nie przypominają amerykańskich sitcomów . Podobnie jak dramaty rodzinne, opierają się na obsadzie zespołowej .
Większość seriali jest wypuszczana już po kilku odcinkach, co oznacza, że są one na ogół kręcone „na żywo”, to znaczy stopniowo z kilkoma odcinkami wcześniej, co umożliwia zmianę historii zgodnie z reakcjami publiczności lub internautów. W koreańskiej prasie często pojawiają się artykuły w koreańskich mediach (przekazywane przez blogerów w języku angielskim ) o aktorach, którzy mieli wypadki samochodowe lub obrażenia w wyniku intensywnego filmowania narzuconego przez ten system. Na przykład słynny aktor Lee Min-ho , znany w Korei i Azji , padł ofiarą wypadku samochodowego podczas kręcenia kdramy City Hunter .
Kdrama ma wiele różnych gatunków, ale większość programów wykorzystuje te same fabuły i zwroty akcji.
W większości dramatów występuje para główna i para drugorzędna lub inna postać, która pozwala stworzyć trio lub kwartet miłosny. Pierwotna para nie kończy się razem do końca serii po rozdzieleniu przez drugą parę lub drugą postać. Rola ta jest również często odgrywana lub wzmacniana przez rodziców jednego lub drugiego członka pary. Inne postacie wokół bohaterów pozwalają na wprowadzenie elementów komiksowych lub są czasem również ważne, jeśli chodzi o obsadę .
Przez większość czasu jeden z dwóch głównych bohaterów jest bogaty, a drugi biedny. Stereotyp jest to, że heroina jest niefortunne, ale uczciwy i pracowity, podczas gdy człowiek jest arogancki spadkobiercą dużej firmy, a tym samym syn 1 st , 2 e lub nawet 3 th generacji chaebol albo syn polityka czy dramat historyczny. Efekt Kopciuszka jest centrum opowieści, a arogancka bogata osoba uczy się wartości życiowych od drugiej. Niektóre dramaty zawierają to odniesienie w tytule, na przykład Siostra Kopciuszka . Możliwe jest również odwrócenie ról. Zdarza się jednak, że dwie postacie należą do tej samej klasy społecznej. Wiele dramatów również bawi się tymi konwencjami i przechwytuje je lub kpi z nich. Bogaty człowiek często zastanawia się, czy powinien poślubić swoją żonę/męża z miłości czy dla rodziny i pracować z małżeństwem z pozoru .
Często zdarza się, że główna para nie może być razem z powodu dramatycznych elementów, które mogą się kumulować. Na przykład, ktoś cierpi na nieuleczalną chorobę i/lub jego rodzice sprzeciwiają się jej ze względu na różnice w statusie społecznym i/lub ponieważ istnieją tajemnice urodzenia, które sprawiają, że odkrywa, że jest (przyrodnim) bratem i siostrą lub ponieważ jest ojcem dziecka jeden zabił rodzinę drugiego z chciwości itd. Te dramaty mają być zaklasyfikowane do kategorii dramatu i nazywają się makjang ( koreański : 막장). Niektóre dramaty mają tendencję do makjang tylko na początku lub na końcu lub na niektórych, ale inne opierają się tylko na tych nieporozumieniach i losie, który nęka bohaterów, jak to ma miejsce w dramacie King of Baking z 2010 roku , Kim Takgu (제빵 왕 김탁구 w języku koreańskim ) („król piekarz Kim Takgu”, wiedząc, że koreański (i ogólnie azjatycki) pomysł „piekarza” różni się od francuskiego pomysłu, który mamy), który jest bardzo popularny na południu Korea lub z jednym lub dwoma bohaterami, którzy szukają zemsty za swoich rodziców lub odzyskania rodzinnego interesu, a nawet rodziny bardziej osobiście.
Z drugiej strony, jeśli kobieta poślubia bogatego mężczyznę lub mężczyznę o równym statusie, zwyczajowo zamieszkuje z nim, który nadal mieszka z rodzicami lub wraca tam, aby się nimi opiekować, a zatem ma ważną rolę jako synowa domu. Taka bohaterka zdobędzie przychylność swojej rodziny i niekoniecznie będzie zmuszona odejść z pracy, aby kształcić dzieci i dbać o dom, ale w przeciwnym razie dramat będzie oparty na znęcaniu się, którego dozna, lub cóż będzie to miało znaczne znaczenie w rozwoju historii. W świecie dramatu rozwód jest ogólnie niemile widziany, zwłaszcza w wyższych klasach społecznych, gdzie społeczeństwo pozostaje patriarchalne, a młodzi ludzie są winni szacunek starszym.
Kanał SBS ogłosił w maju 2014 r. , że zamierza ustanowić zasadę zakazującą makjang ich dramatów.
Dramaty historyczne (sageuk) mają tendencję do osiągania stu odcinków, jeśli chcą być wierni historii. Bohaterowie używają zwrotów grzecznościowych, mniej słyszanych w dramatach rozgrywających się w naszych czasach. Czasami stosowane pewne wyrażenia (jako technik wojskowych lub przysłów) za pomocą znaków z XII th lub XVIII th wieku są wyjaśnione nowoczesnych koreańskich napisami, ponieważ niektóre postacie są niekiedy prezentowane po raz pierwszy z ich tytułu oraz ich nazwy, a nazwa która pozostała z nimi w historii w przypadku różnicy. Niektóre dama przedstawiają okupację Japończyków w Korei z dwuznaczną kolaboracją i oporem, jak dramat Gaksital z 2012 roku (angielski tytuł: Bridal Mask „maska ślubna”) z 1930 roku z zamaskowanym bohaterem ludu lub nawet najlżejszym skandalem w Gyeongseong z 2007 r. znany również pod angielską nazwą Capital Scandal , „scandal in the capital” również znajdujący się w latach 30. XX wieku.
Niektóre dramaty opierają się na historii lub współczesnej rzeczywistości, ale mieszają je z elementami fantastycznymi, takimi jak magia czy legendy, np. o dziewięcioogoniastych kobietach o imieniu gumiho lub kumiho (구미호), jak w My Girlfriend to lis o dziewięciu ogonach . Czasami na nowo wymyślają bieg historii. Dramat Goong (궁 „Palace”) opiera się na fakcie, że Korea jest monarchia parlamentarna w XXI th century obraz Wielkiej Brytanii , a nie republiką . Między innymi, było kilka dramatów czynienia z fikcyjnymi stosunków między Północnej Korei i Korei Południowej , takich jak niedawno dramatu The King 2 Hearts : jest to romans między tronu w Korei Południowej i żeńskiej oficera Korei Północnej , dramat odnosi się również do polityki i stosunków międzynarodowych w ogóle, pozostając jednocześnie nowoczesnym w porównaniu z konserwatyzmem i seksizmem obecnymi w wielu innych dramatach opartych na współczesnej rzeczywistości.
W 2012 roku , nie było nadmiaru dramat oparty na idei podróży w czasie z ideą postać czasami fiction przeszłości kończącym się w Seulu w XXI th century ( książę dachu ( „Prince of płaskiego dachu / strychu”), królowa w Hyun Man ( "Man of Queen w-Hyeon ")) lub ludzi XXI th century kończący się w przeszłości ( Faith (" wiara" koreański tytuł 신의 "Boski")).
Dramaty opierają się zatem na tych podstawach do tworzenia komedii romantycznych, makjang , thrillerów , policji, seriali w świecie medycznym (niekiedy krytykowanych za brak realizmu), seriali opartych na świecie pracy lub w szkołach (które generalnie umożliwiają ujawnić nowe talenty młodym aktorom, nawet jeśli czasami, jak w amerykańskich serialach telewizyjnych, ale rzadziej, aktorzy są znacznie starsi od swoich ról) itp.
W ostatnich latach pojawiły się dramaty łączące czarną komedię i satyrę. Możemy również odnotować sukces dramatu tego typu: Sky Castle .
Trzy koreańskie kanały, które od dawna mają monopol na dramat, to MBC Munhwa Broadcasting Corporation , SBS Seoul Broadcasting System (który ma również SBS 2) i KBS Korean Broadcasting System, z których każdy organizuje coroczną ceremonię wręczenia nagród. Ostatnio kanały kablowe stworzyły wysokiej jakości dramaty, które z nimi konkurują. Są to m.in. TvN TVN (Korea Południowa) , OCN i JTBC.
Należy zauważyć, że te kanały, zwłaszcza trzy główne, nadają non stop, sezon po sezonie: seriale zimowe, wiosenne, jesienne i letnie, co pozwala, trochę jak amerykańskie seriale, integrować wiadomości, takie jak Boże Narodzenie dla przykład. Planuje się jeden serial po drugim, a czasami projekt się rozpada (problem finansowania lub podziału ról), wtedy inny projekt dramatyczny przejmuje przedział czasowy, który w rzeczywistości zaczyna się dopiero za miesiąc lub dwa, zaraz po emisji aktualnego serialu . Ten system sam w sobie był przedmiotem krytycznego i komediowego dramatu zatytułowanego King of Drama w latach 2012-2013, który jednak nie był zbyt popularny w Korei, chociaż serial był zabawny i lubiany przez wiele społeczności w Internecie.
Mówi się, że większość dramatów jest bardziej popularna wśród kobiet, zwłaszcza gospodyń domowych lub nastolatek, niż wśród mężczyzn.
Koreańskie media używają ocen, aby rozważyć i ocenić dramat jako udany lub nie. Niektóre dramaty zaczynają być emitowane, gdy inne zbliżają się do końca, a ponieważ mają te same przedziały czasowe, pierwsze stawki nie zawsze są wiarygodne. Z drugiej strony, po niektórych dramatach od razu pojawia się wysoki współczynnik oglądalności, ale można to wytłumaczyć konkursem, który nie był uważany za wysokiej jakości w momencie premiery, takim jak długi dramat historyczny, który dopiero się rozpoczął i nie jeszcze rozpoczęte, dlatego nie ma jeszcze bazy popularności, ani do popularności aktorów nowego serialu. Zdarza się, że wszystkie dramaty chwili mają przeciętne i mniej więcej równe procenty.
Ponadto wielu zaczyna od historii dziesięć lub piętnaście lat przed dzisiejszym dniem, więc pierwsze 2-5 lub nawet 10 odcinków przedstawia młodych aktorów, zanim zobaczą ogłoszoną obsadę. Czasami młodzi aktorzy stają się sławni i sprawiają, że serial odnosi sukces. Niektórzy aktorzy dopuszczają się popularności dramatu tylko wtedy, gdy historia jest oceniana jako słaba lub reżyser jest źle oceniany.
Korea jest krajem, w którym służba wojskowa, około dwa lata po korpusie wojskowym, jest obowiązkowa dla mężczyzn poniżej 30 roku życia, popularni aktorzy są czasami z niecierpliwością oczekiwani na ich powrót. Reżyserzy nie wahają się włączyć scen pokazujących brzuch tych aktorów podczas ich pierwszego występu pod prysznicem lub przebierania się np. po to, by zyskać publiczność wśród kobiet. Należy zauważyć, że kultura Korei Południowej nie postrzega różnic między mężczyznami i kobietami w ten sam sposób, dlatego też gwiazdy-mężczyźni są czasami doceniani za swoją „zniewieściałą” stronę (makijaż, kokieteria…).
W przypadku kanałów kablowych pierwszy dramat i pierwsze odcinki na poziomie 3% mają dobry początek na początku, zwłaszcza jeśli później ulegną stagnacji na poziomie 8 lub 10%. Dramat weekend w ogóle wydaje się bardziej popularny np moja córka Seo-young , dramatu rodzinnego aż do 47,6% dla 50 th i końcowy odcinek czyni go najbardziej popularne w 2013 roku kiedy to został wyemitowany wMarzec 2013. Secret Garden w latach 2010 - 2011 był podobnie udany i emitowany także w weekendy.
Oceny widzów zwykle zbiegają się z obecnymi szumami, takimi jak dramat Secret Garden z udziałem Hyun Bin i Ha Ji-won . Ci dwaj znani aktorzy, wraz z innymi aktorami z serialu, byli częścią szumu na początku zdjęć, co umożliwiło negocjowanie praw do transmisji w innych krajach azjatyckich przed emisją nawet w Korei. Ponadto dwoje głównych bohaterów czyta książki z serii, które odnotowały wzrost sprzedaży (a nawet wznowienia), takie jak Alicja w Krainie Czarów (mniej znana w Korei niż na Zachodzie) oraz poezja i powieści koreańskie nieprzetłumaczone na Zachodzie . Dramat My Love from the Star z 2014 roku spowodował eksplozję sprzedaży w Korei niesponsorowanego jeszcze produktu: szminki Dior noszonej przez głównego bohatera.
Producenci niemal systematycznie zastanawiają się nad możliwą popularnością dramatów i ich eksportem (w Azji głównie z Japonią , Chinami , Filipinami itd.), co wyjaśnia, dlaczego dramaty często mają tytuł w języku koreańskim lub angielskim z podtytułem lub tytułem alternatywnym. w innym języku. (Chociaż czasami angielskie tytuły mają tendencję do nadawania dramatowi nowoczesnego lub niezapomnianego charakteru). Przykładem jest dramat Nine, który został nazwany po angielsku dla „9”, ale wymowa w języku koreańskim myliła znaczenie tytułu, a w języku koreańskim pojawił się dodatek terminów 9 podróży w czasie , co ostatecznie daje przetłumaczone na angielski Nine : Dziewięć podróży w czasie lub „Neuf: 9 voyages dans le temps” po francusku .
Jednak niektóre dramaty dużo mówią same za siebie, jeśli współczynniki oglądalności są niskie, i odwrotnie, dramaty, które są najwyraźniej popularne ze względu na współczynniki, nie są w stanie mówić.
Internauci z Korei i zagranicy czasami mają różne reakcje na popularność. Niektóre dramaty cieszą się większą popularnością za granicą niż w Korei dzięki rzeszom fanów, tak jak w przypadku dramatu Jesteś piękna z 2009 roku , który w końcu doczekał się adaptacji w Japonii pod tłumaczeniem z Ikemen desu w 2011 roku, w którym koreański aktor Jang Geun -suk pojawił się.
Niektóre kdrama są popularne w Korei i ogólnie za granicą w Azji, na przykład koreańska wersja Boys Over Flowers z Lee Min-ho , zaczerpnięta z japońskiej mangi Hana yori dango, która sama została zaadaptowana jako dramat (Japonia), która odniosła wielki sukces i dlatego może być częścią kultury popularnej , tak jak termin F4 (Kwiat 4) autorstwa Hana yori dango / Boys Over Flowers oznaczający pięknych młodych mężczyzn.
K-pop i kdrama pomógł przynieść Korea Południowa i Japonia od dawna napięte stosunki, z falą o nazwie Korean Wave (hallyu), jak dramatu Winter Sonata w 2002 roku.
Na Zachodzie trudno jest oglądać te azjatyckie seriale telewizyjne, ale istnieje zapotrzebowanie, biorąc pod uwagę liczbę witryn nadających (pobieranie, przesyłanie strumieniowe) dramatów z napisami. Te nielegalne napisy są tworzone przez fanów-wolontariuszy znanych z szybkości w publikowaniu i nadawania napisów w języku angielskim, ale także w innych językach, co stwarza problemy z prawem autorskim . Istnieje również wiele forów, na których można rozmawiać o dramach, blogach i innych witrynach przekazujących wiadomości. Tak więc istnieje duża społeczność dla jdramy i kdramy, ale generalnie konieczne jest skontaktowanie się z entuzjastami i / lub osobami pochodzenia koreańskiego, aby mieć dostęp do informacji za pośrednictwem blogów, stron wiki lub platform. Platformy te uzyskały prawa do transmisji tylko w Ameryce Północnej np. z serwisem Netflix lub serwisem Hulu i serwisem Dramafever, a z problemem związanym z napisami tworzą monopol (niektórzy twierdzą, że fani jeżdżą szybciej i wykonują pracę lepszej jakości). i zawsze pojawia się problem z dystrybucją DVD ze względu na strefową ochronę handlu.
W języku anglosaskim znajdujemy w szczególności wiele blogów, które odnoszą się do takich Dramabeans, gdzie znajdziemy artykuły i informacje na temat preprodukcji, ogólnie gwiazd koreańskich oraz komentowane streszczenia odcinków niektórych seriali, wyjaśnienia kulturowe. itp. Istnieją również strony bardziej ogólnie skoncentrowane na Kpop, takie jak All Kpop i Soompi , które mają francuską wersję Soompi.fr .
W Europie zatem nadal trudno jest uzyskać dostęp do tej części kultury azjatyckiej, pomimo widocznego zapotrzebowania na blogi na ten temat itp., zwłaszcza legalnego dostępu. Na przykład francuski ISP Free (firma) oferuje koreańskie kanały KBS World ( kanał telewizyjny) płatne i Arirang TV za darmo (od 2010 r.), ale napisy lub przemówienia są dostępne tylko w języku angielskim.
We Francji platforma Netflix emituje dziesiątki koreańskich dramatów, większość z nich w oryginalnej wersji z napisami. Ponadto niektóre strony internetowe, takie jak Viki i Dramapassion, legalnie udostępniają dramaty. Ta ostatnia oferuje tylko koreańskie dramaty z francuskimi napisami i ofertę, na razie zmniejszoną, pudełek kdrama z francuskimi napisami, oprócz legalnej oferty przesyłania strumieniowego i ostatecznego pobrania serii. Studio Toki Media, którego katalog dystrybuowany jest przez Kazé, oferuje również boxy DVD z napisami w języku francuskim i angielskim . Jednym z najsłynniejszych repozytoriów dramatów we Francji jest konto DramAsiaWorld na Instagramie.
Kanały GONG i GONG MAX za pośrednictwem dostawców takich jak Free , Bouygues , Numéricable , SFR i innych coraz częściej oferują seriale telewizyjne z napisami na antenach. (Witaj Potworze, Moja Piękna Narzeczona, Och, Moja Ducho! Sekretny Ogród, Łowca Miasta...)