Dietylortęć | |||
Struktura dietylortęci | |||
Identyfikacja | |||
---|---|---|---|
N O CAS | |||
N O ECHA | 100.010.001 | ||
N O WE | 211-000-7 | ||
PubChem | 12318 | ||
UŚMIECHY |
CC [Hg] CC , |
||
InChI |
Std. InChI: InChI = 1S / 2C2H5.Hg / c2 * 1-2; / h2 * 1H2,2H3; Std. InChIKey: SPIUPAOJDZNUJH-UHFFFAOYSA-N |
||
Wygląd | ciecz wysoce łatwopalna | ||
Właściwości chemiczne | |||
Brute formula |
C 4 H 10 Hg |
||
Masa cząsteczkowa | 258,71 ± 0,02 g / mol C 18,57%, H 3,9%, Hg 77,54%, |
||
Właściwości fizyczne | |||
* Temperatura wrzenia | 158 ° C | ||
Masa objętościowa | 2,466 g · cm -3 do 20 ° C | ||
Temperatura zapłonu | 20 ° C | ||
Nasycenie prężności par | 480 Pa w 20 ° C | ||
Środki ostrożności | |||
SGH | |||
![]() ![]() ![]() Niebezpieczeństwo H225, H300, H310, H330, H373, H410, H225 : Wysoce łatwopalna ciecz i pary H300 : Połknięcie grozi śmiercią H310 : Kontakt ze skórą grozi śmiercią H330 : Wdychanie grozi śmiercią H373 : Niebezpieczeństwo podejrzenia uszkodzenia narządów (wymienić wszystkie organy dotknięte chorobą, jeśli są znane) po wielokrotnym lub długotrwałym narażeniu (wskazać drogę) narażenia, jeżeli definitywnie udowodniono, że inna droga narażenia nie powoduje zagrożenia) H410 : Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki |
|||
Transport | |||
60 : materiał toksyczny lub wykazujący niewielki stopień toksyczności Numer UN : 2024 : ZWIĄZEK MERKURY, CIEKŁY, INO z wyjątkiem chlorku rtęci i cynobru Klasa: 6.1 Etykieta: 6.1 : Substancje toksyczne Opakowanie: Grupa opakowań II : umiarkowanie niebezpieczne materiały; ![]() |
|||
Ekotoksykologia | |||
DL 50 | 51 mg · kg -1 (mysz, doustnie ) | ||
Jednostki SI i STP, chyba że określono inaczej. | |||
Diéthylmercure jest związek chemiczny o wzorze CH 3 CH 2 HgCH 2 CH 3. Ten organiczny związek rtęci jest neurotoksyczny i występuje jako wysoce łatwopalna, prawie bezbarwna ciecz, która jest praktycznie nierozpuszczalna w wodzie. Jego opary tworzą z powietrzem mieszaninę wybuchową . Jest to analogowy w eterze dietylowym , w którym atom od tlenu jest podstawiony na rtęć . Rozkłada się zarówno podczas ogrzewania, jak i powoli pod wpływem światła.
Dietylortęć można otrzymać w reakcji bromku etylomagnezu CH 3 CH 2 MgBrz chlorkiem rtęci (II) HgCl 2 :
2 C 2 H 5 MgBr+ HgCl 2⟶ Hg (C 2 H 5 ) 2+ MgBr 2+ MgCl 2.Znanych jest kilka innych dróg syntezy dietylortęci.