Denis Cobbler
| Denis Cobbler | |
| Funkcje | |
|---|---|
| Deputowany z 2. okręgu wyborczego Północ | |
| 21 października 1945 - 5 października 1952 | |
| Poprzednik | - |
| Następca | Victor Provo ( SFIO ) |
|
Radny Generalny Północy (wybrany dla kantonu Lille-Est ) | |
| 1945 - 1952 | |
| Poprzednik | samego siebie |
| Następca | Arthur Cornette ( SFIO ) |
| 1937 - 1940 | |
| Poprzednik | Désiré Therby ( SFIO ) |
| Następca | samego siebie |
| Burmistrz Lille | |
| 1944 - 1947 | |
| Poprzednik | Paul Dehove |
| Następca | René Gaifie ( RPF ) |
| Biografia | |
| Imię urodzenia | Denis Cobbler |
| Data urodzenia | 30 września 1893 |
| Miejsce urodzenia | Saint-Amand-les-Eaux ( północ ) |
| Data śmierci | 5 października 1952 |
| Miejsce śmierci | Paryż ( Sekwana ) |
| Pogrzeb | Cmentarz Pere Lachaise |
| Narodowość | Francuski |
| Partia polityczna | SFIO |
| Ukończyć | Wydział Lekarski w Lille |
| Zawód | Lekarz |
.svg) |
|
| Burmistrzowie Lille | |
Denis Cordonnier , urodzony dnia30 września 1893w Saint-Amand-les-Eaux ( północ ) i zmarł dnia5 października 1952w Paryżu ( Sekwana ) jest politykiem francuskim .
Biografia
Denis Cordonnier prowadzi błyskotliwe studia w liceach w Valenciennes i Lille, a następnie na wydziale medycyny tego miasta.
Zmobilizowany jako lekarz pomocniczy, całą wojnę 1914-1918 prowadził na froncie. Ranny dwukrotnie zostaje powołany do wojska.
Zaczął lokalną karierę polityczną: wybrany radnym w Lille w 1929 wyborach , stał zastępca burmistrza z Roger Salengro , odpowiedzialny za higienę i zdrowie po tych z 1935 roku, następnie generał radny z kantonu Lille-Wschód w 1937 roku .
Ponownie zmobilizowany w 1939 r. Jako lekarz , wzięty do niewoli w Calais w maju 1940 r. , Zwolniony w charakterze sanitarnym, od razu wziął udział w walce z okupantem i reżimem Vichy . Został mianowany burmistrz Lille na2 września 1944przez departamentalny komitet ds. wyzwolenia północy, któremu przewodniczy Augustin Laurent .
Jego poprzednik na burmistrza, Paul Dehove, mianowany przez prefekta i zatwierdzony przez Pétaina w 1941 r., Złożył rezygnację, oświadczając: „Burmistrzem okresu klęski i okupacji, przymusu i ograniczeń ... mógłby być burmistrz Wyzwolenia, przepełnienie radości i ogólna euforia ”. W rzeczywistości lata po Wyzwoleniu będą trudne, dostawy wróciły do normy dopiero w 1948 roku.
Utrzymał ten mandat po wyborach samorządowych w kwietniu - maju 1945 roku : po przeprowadzeniu jednorodnej listy socjalistycznej w pierwszej turze, prowadził listę związkową lewicy w drugiej turze. W wrześniu tego samego roku wrócił na swoje miejsce jako radny generalny w kantonie Lille-Est i wyborcy by utrzymać ich zaufanie do niego podczas odnowienia marca 1949 r . Z drugiej strony w październiku 1947 r. Został radnym mniejszościowym Lille , po zdobyciu ratusza przez RPF w pierwszej turze.
W wyborach do 21 października 1945dla pierwszego Konstytuanta , jego partia mianował go jako sekundy do Auguste Laurent w 2 nd okręgu na północy . Będzie regularnie wybierany ponownie do 1952 roku .
Plik 7 października 1952Prezydent Édouard Herriot ogłasza swoją śmierć Zgromadzeniu Narodowemu i wygłasza pochwałę.
Został pochowany na cmentarzu Père Lachaise w 84 th Division.
Uwagi i odniesienia
- Guy Le Flécher, „Kronika zaawansowanej metropolii”, w Le Journal de Lille, Problem historyczny, Stulecie w Lille, str. X.
- Vincent de Langlade, Renaud Marchand, One hour at Père Lachaise , Éditions Vermet,1988