Dao ( chiński :刀, pinyin : DAO ) jest kategorią chińskim broni białej. Termin ten jest często tłumaczony na język francuski jako „szabla” lub czasami „épée”. W Chinach w języku potocznym dao odnosi się również do różnych typów noży. W Shaolin Kung fu miecz nazywany jest „generałem broni”. Jest to jedna z czterech podstawowych broni w chińskiej sztuce walki (obok laski , miecza i włóczni ).
Dao to solidna broń z jednosiecznym ostrzem. Służy głównie do przycinania i solidnego blokowania. Jego praktyka nazywa się Daoshu .
Szabla jest początkowo bronią używaną przez kawalerię. Rozprzestrzenił się pod Hanem ze względu na swoją wytrzymałość i wszechstronność (jest bronią pchającą i przycinającą). Na polu bitwy towarzyszy mu wtedy tarcza, zarówno w piechocie, jak iw kawalerii. Z pewnością zastępuje miecz w okresie Trzech Królestw .
Szabla o podwójnej krzywiźnie i rozszerzonym ostrzu, używana dzisiaj przez praktykujących wushu , była używana tylko w regularnej armii aż do dynastii Ming . Żołnierze woleli wtedy szablę typu japońskiego, początkowo trzymaną w dwóch rękach.