Narodziny |
1 st grudzień 1950 Montreal |
---|---|
Śmierć | 8 stycznia 2008 (w wieku 57 lat) |
Narodowość | kanadyjski |
Zajęcia | Pianista , dyrygent |
Instrument | Fortepian |
---|---|
Stronie internetowej | danielhetu.com |
Daniel Hétu , urodzony dnia1 st grudzień 1950w Montrealu . i umarł dalej8 stycznia 2008w wieku 57 lat) jest organistą , pianistą , aranżerem, akompaniatorem, dyrygentem i piosenkarzem z Quebecu . Był synem pianisty-organisty Luciena Hétu i mężem producentki Diane Juteau .
Daniel Hétu rozpoczął naukę gry na fortepianie w wieku czterech lat u André Mathieu i nagrał swój pierwszy album The Parade of the Wooden Soldiers , za który otrzymał również nagrodę w wieku 11 lat. W latach 1967-1971 kontynuował naukę (fortepian, perkusja i orkiestracja) w Vincent-d'Indy Music School w Outremont, a także u aranżera Neila Chotema , znanego ze współpracy z L'Heptade d ' Harmonium .
Daniel Hétu miał bogatą karierę muzyczną od późnych lat 60. do 80 . Był w szczególności dyrektorem muzycznym wielu programów telewizyjnych, w tym Les Coqueluches w Radio-Canada w 1976 i Les Tannants w Télé-Métropole od 1977 do 1981 . Pierre Marcotte opisał go wówczas jako „nieśmiałego”, ale „utalentowanego” aranżera. W 1981 roku był współgospodarzem programu L'ArtiShow z Fernandem Gignac i Pierre'em Lalonde w Télé-Métropole .
Pracował z wieloma gwiazdami śpiewu Quebec, w tym z René Simardem , Ginette Reno (dla której był dyrygentem), Édith Butler , Renée Claude , Patsy Gallant , Aimé Major i Renée Martel . Jako dyrygent akompaniował zagranicznym gwiazdom, takim jak Charles Aznavour , Gilbert Bécaud i Mireille Mathieu .
W 1979 roku wykonał balladę Je t'attendais , która sprzedała się w ponad 100 000 egzemplarzy. Potem nastąpił tytułowy album, który przyniósł mu drugą złotą płytę.
Od tego czasu Daniel Hétu żył między życiem a śmiercią grudzień 2007. Plik4 grudniaw tym samym roku musiał być pilnie hospitalizowany z powodu krwotoku z żołądka. Był wtedy w śpiączce przez dwa dni. Plik28 grudniaOkoło godziny 14:00 piosenkarz i pianista doznał nowego krwotoku, który wymagał nowej operacji. Dwanaście godzin później nastąpił trzeci, bardzo gwałtowny krwotok. Powstrzymanie go zajęło mu dziesięć godzin. Artysta zapadł wtedy w głęboką śpiączkę, z której nigdy nie wyszedł. Cztery lata wcześniej cierpiał na marskość wątroby . Cierpiał też na cukrzycę .
Po zdobyciu pierwszych 45 lat na organach La parade des żołnierzy z bois w 1962 roku współpracował z ojcem przy płycie Lucien Hétu i jego synem Danielem w 1968 roku pod szyldem RCA Victor Gala . Ten sam wydawca Daniel Hétu zagrał wielkie hity Rogera Whittakera w 1972 roku. W latach 1977-1988 wydał 5 albumów z oryginalnymi piosenkami.