DFS Olympia Meise
| DFS Olympia Meise | |
| |
| Budowniczy | DFS |
|---|---|
| Pierwszy lot | 1938 |
| Klasa konkursowa | 15 m² |
| Liczba zbudowany | 952 |
| Załoga | 1 |
| Wymiary | |
| Zakres | 15 m² |
| Długość | 7,3 m² |
| Szerokość kokpitu | 0,58 m² |
| Powierzchnia skrzydła | 15 m 2 |
| Wydłużenie | 15 |
| Masy i obciążenia | |
| Pusta masa | 165 kg |
| Minimalne obciążenie skrzydła | 17 kg / m 2 |
| Maksymalna masa | 290 kg |
| Przedstawienia | |
| Maksymalna prędkość | 220 km/h |
| Maksymalna próba | 25 do 70 km/h |
| Minimalna szybkość opadania | 0,67 m/s (przy 60 km/h ) |
DFS Meise Olympia (Olympic Sikora) to wersja DFS Meise planowane na 1940 Igrzyskach Olimpijskich. To jednomiejscowy szybowiec został zaprojektowany w Niemczech przez Hansa Jacobs i produkowane przez Deutsche Forschungsanstalt für Segelflug (DFS).
Poczęcie i rozwój
Po wprowadzeniu szybownictwa na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie w 1936 r. jako sport pokazowy, zawody szybowcowe zaplanowano na Igrzyskach w 1940 r. Aby wszyscy piloci byli równi technicznie, zawody musiały być rozgrywane na szybowcu jednej konstrukcji. został przeprojektowany, aby dostosować się do specyfikacji nowej kategorii olimpijskiej. Nowa Olympia Meise miała wymaganą skalę 15 m, ale nie miała okiennic. Jego podwozie składało się z drewnianego buta i stałego koła. Pilot siedział pod osłoną z pleksiglasu uformowaną w dobrze wyprofilowany kadłub wykonany ze sklejki. Szybowiec mógł być startowany za wyciągarką lub holowany z powietrza. Jego drewniana i płócienna konstrukcja ułatwiała jej konserwację przez kluby i pozwalała na budowanie szybowców z zestawów.
Konkurs na wybór szybowca olimpijskiego odbył się na lotnisku Sezze we Włoszech od 20 do 2026 lutego 1939. Sześciu pilotów różnych narodowości przetestowało urządzenia i wybrało szybowiec zaprojektowany przez Hansa Jacobsa, DFS Meise.
Zarówno klasa Meise, jak i klasa olimpijska otrzymały natychmiastowe i entuzjastyczne wsparcie. Olimpijskie Mistrzostwa Szybowcowe w 1940 r. prawdopodobnie zaowocowałyby 100% zawodami w Meise – gdyby II wojna światowa nie interweniowała, a Igrzyska Olimpijskie 1940 nie zostałyby odwołane. Niemniej jednak 626 Olympia Meise zostało zbudowane w Niemczech podczas wojny przez Flugzeugbau Ferdinanda Schmetza Herzogenratha (zbudowano 601) i Flugzeugbau Schleicher (25). Większość niemieckiej produkcji stanowiła część 15 000 niemieckich szybowców zniszczonych w 1945 roku. Kolejne siedemnaście zbudowano także w Szwecji.
Projekt Olympia Meise przetrwał wojnę i został przejęty przez małą brytyjską firmę Chilton Aircraft Ltd. Ponieważ niemieckie plany nie były szczegółowe, stworzono nowe plany, zachowując aerodynamiczny kształt Olympia Meise, ale dzięki temu powstał szybowiec cięższy i bardziej wytrzymały. Po zbudowaniu prototypu, który poleciał w 1946 roku, prawa i projekty szybowca Chilton przejęła inna brytyjska firma, Elliotts of Newbury (EoN). Ich pierwszy Olympia EoN poleciał w 1947. Późniejsze warianty Elliottów były nadal produkowane jako szybowce nadające się do Szybowcowych Mistrzostw Świata do późnych lat 50. Olympia została również zbudowana po wojnie w Niemczech, gdzie wznowiono produkcję seryjną w 1956, we Francji pod nazwą Nord 2000 (100 zbudowany), w Holandii, w Szwajcarii (12), na Węgrzech (35) i dwadzieścia innych zmodyfikowanych, Australia (3), Austria, Czechosłowacja pod nazwą Zlin Z-25 Šohaj, Brazylia ( 7).
Warianty
DFS Olympia Meise Oryginalny model przeznaczony na olimpijskie zawody szybowcowe w 1940 roku; budowane masowo podczas i po II wojnie światowej, w Niemczech, Szwecji, Holandii, Szwajcarii, na Węgrzech, w Austrii i Brazylii.Olimpiada Chilton 2 Pojedynczy prototyp zbudowany w Anglii przez Chilton Avion w 1946 roku. Newbury Elliotts EoN Olympia Kontynuacja produkcji brytyjskiej przez Elliotts po nabyciu praw Chilton. EoN Typ 5 Olympia 1 : Ulepszona Olympia-Meise. Lądowisko. EoN Type 5 Olympia 2 : Naprawiono pojedyncze koło. EoN Type 5 Olympia 3 : Drop-out BO i drewniana prowadnica EON Type 5 Olympia 4 : Nowe skrzydło z profilem, NACA 64 3 618 u nasady i NACA 64 3 421 do końca. Północ 2000 Produkcja w powojennej Francji. Zlin Z-25 Šohaj Produkcja w powojennej Czechosłowacji . Cinké Zmodyfikowana wersja zbudowana na powojennych Węgrzech.