DDR2 SDRAM lub DDR2 (the English dwukrotnie szybkość przesyłania danych dwa SDRAM ) to druga generacja dynamiczna pamięć o dostępie swobodnym typu DDR dla komputerów osobistych , z których pierwszym jest technologia pamięci DDR SDRAM . Ten rodzaj pamięci komputera wykorzystuje układy scalone . Ta technologia jest częścią rodziny SDRAM RAM , która sama w sobie jest jedną z wielu wersji pamięci DRAM . DDR2 respektuje również format DIMM .
Przy częstotliwości taktowania 100 MHz , SDRAM SDR (powszechnie określany tylko jako „SDRAM”) przesyła dane na zboczu narastającym impulsów zegara. Osiąga to szybkość transmisji danych 0,8 Gio/s .
W przeciwieństwie do SDR-SDRAM, DDR-SDRAM i DDR2-SDRAM wykonują transfery na zboczu narastającym i opadającym impulsów zegarowych (technika zwana " podwójnym pompowaniem " w języku angielskim). Szybkość transferu jest podwojona, jest to odpowiednik 200 MHz (i teoretyczna przepustowość 1,6 GiB/s ) przy użyciu tej samej częstotliwości zegara.
Główna różnica między DDR i DDR2 polega na tym, że częstotliwość magistrali jest dwukrotnie większa niż w grupie komórek pamięci. W ten sposób można przesłać cztery słowa danych na cykl komórek pamięci. Przy tej samej częstotliwości komórek pamięci DDR2 ma przepustowość dwukrotnie większą niż DDR.
Częstotliwość taktowania pamięci DDR2 jest również ogólnie wyższa dzięki ulepszeniom technicznym w interfejsie elektrycznym ze zintegrowanymi połączeniami , buforem pobierania wstępnego , a także obwodami wyjściowymi poza chipem. Jednak DDR2 ma wyższe czasy opóźnień. Dostęp do żetonów, podzielony na n kroków, jest dłuższy. Jeśli chodzi o bufor pobierania wstępnego, jego szerokość magistrali zmieniła się z 2 bitów (dla DDR) na 4 bity. Przejdzie do 8 bitów dla DDR3 . Innymi słowy, ta pamięć jest bardziej odpowiednia do przesyłania dużych ilości danych, ponieważ duża szybkość przesyłania w „długim” okresie minimalizuje wtedy słabą początkową latencję.
DDR2 ma dużą przewagę dzięki napięciu zasilania 1,8 V , które ogranicza wytwarzanie ciepła przez efekt Joule'a .
Standardowa listwa DDR2 ma 240 styków, chipy w formacie BGA o lepszych parametrach niż te w formacie TSOP (zarówno pod względem termicznym, jak i elektrycznym). Występuje w formacie DIMM o nazwie: DIMM DDR2-SDRAM
Inne formaty (w szczególności dla laptopów):
- DDR2-SDRAM SODIMM (200 pinów)
- DDR2-SDRAM micro DIMM (214 pinów)
Uwaga: „DDR2 -...” (lub DDR -...) oznacza równoważną częstotliwość zegara, podczas gdy zapis „PC2 -...” (lub PC -....) oznacza teoretyczną szerokość pasma. Ta ostatnia liczba jest zwykle domyślnie zaokrąglana w górę lub w dół. W przypadku DDR2 JEDEC domyślnie dyktuje zaokrąglanie, to znaczy zaokrąglanie do najbliższej setki. Szerokość pasma jest obliczana poprzez pomnożenie równoważnej częstotliwości zegara przez osiem. Należy to pomnożyć przez osiem, ponieważ moduł pamięci DDR2 przesyła 64 bity danych w każdym cyklu częstotliwości zegara. Ponieważ 8 bitów odpowiada 1 bajtowi, 8 bajtów jest zatem przesyłanych w każdym cyklu częstotliwości.
Moduły pamięci DDR2 (lub moduły DIMM ) nie są wstecznie zgodne z modułami DDR DIMM. Oznacza to, że moduły DDR2 DIMM nie mogą być używane na płycie głównej wymagającej modułów DDR DIMM i na odwrót. Modułu DDR2 nie można włożyć do gniazda pamięci DDR. Dzieje się tak, ponieważ klucz środkowy znajduje się w nieco innej pozycji. Ponadto moduły DDR2 DIMM mają więcej połączeń niż moduły DDR DIMM, w których gęstość pinów jest mniejsza.
Ważne jest, aby zrozumieć, że moduły DDR2 i DDR działają przy innym napięciu (2,5 V zamiast 1,8 V dla DDR2). Włożenie modułu DDR2 DIMM do żeńskiego złącza przeznaczonego dla modułu DDR DIMM — lub odwrotnie — poprzez wymuszenie lub nieznaczną modyfikację środkowego wycięcia modułu spowoduje uszkodzenie modułu i/lub płyty głównej.
Pierwszy skomercjalizowana produkt twierdząc, wykorzystania technologii „DDR2” był NVIDIA GeForce FX 5800 karta graficzna . Pamięć DDR2 używana w kartach graficznych (oficjalnie nazywana GDDR2 ) nie jest DDR2 per se, ale wczesną i pośrednią wersją między technologiami DDR i DDR2. W rzeczywistości w technologii GDDR2 brakuje ważnej cechy DDR2: podwojenie częstotliwości zegara I/O. Co więcej, GDDR2 miał poważne problemy z przegrzewaniem spowodowanym napięciem nominalnym DDR (2,5 V ). ATi od tego czasu ulepszyło technologię GDDR, opracowując GDDR3 , która jest bliższa specyfikacji DDR2, pomimo kilku dodatków przeznaczonych specjalnie dla kart graficznych.
Po wprowadzeniu GDDR2 przez FX 5800 kart graficznych z serii , z 5900 i 5950 series powrócił do NRD, ale starsza NVIDIA karta budżetu, 5700 Ultra , używane GDDR2 o taktowaniu 450 MHz. (W porównaniu do 400 MHz na regularnej 5800 karty lub 500 MHz na 5800 Ultra ).
Karta graficzna Radeon 9800 Pro firmy ATi Technologies z pamięcią 256 MB (nie wersja 128 MB ) również korzysta z GDDR2, ale tylko dlatego, że wymaga mniej pinów niż DDR. Radeon 9800 Pro 256 MB jest taktowany tylko o 20 MHz wyższy niż wersja 128 MB , próbując przeciwdziałać spadkowi wydajności związanemu z większymi opóźnieniami i większą liczbą układów pamięci. Plotka głosi, że GDDR2 używany przez 9800 Pro 256 MB ATi miał być używany w serii GeForce FX 5800; ale tak się nie stało, ponieważ NVIDIA zdecydowała się wstrzymać produkcję 5800 . Seria 9800XT, która nastąpiła później, powróciła do DDR, a później ATi zaczęło używać pamięci GDDR3 na swoich kartach z serii Radeon X800.
GDDR3 jest powszechnie używany w większości kart graficznych wykorzystujących procesory graficzne NVIDIA lub ATi. Jednak dodatkowe zamieszanie zostało dodane wraz z pojawieniem się niedrogich i średniej wielkości kart graficznych, które twierdzą, że używają pamięci „DDR2”. Karty te nie wykorzystują pamięci GDDR2, ale raczej standardowe układy pamięci DDR2 przeznaczone do wykorzystania w pamięci RAM komputera osobistego. Ta technologia nie może osiągnąć prędkości, które może osiągnąć GDDR3. Jest jednak wystarczająco szybki i niedrogi, aby można go było używać jako pamięci wideo na kartach średniej klasy.
DDR2 został wprowadzony w pierwszej połowie 2003 roku . Dwie początkowe szybkości to 200 MHz (PC2-3200) i 266 MHz (PC2-4200). Jednak te pamięci były mniej wydajne niż ich odpowiedniki w szybkości w DDR, ze względu na wzrost opóźnień, który w najgorszym przypadku powoduje, że całkowity czas dostępu jest dwa razy dłuższy. Jednak DDR nie zostanie oficjalnie wypuszczony na rynek z prędkością powyżej 266 MHz (odpowiednik 533 MHz ). Istnieje pamięć DDR-533, a nawet DDR-600. JEDEC orzekł jednak, że nie będą one standaryzowane. Moduły te są często czystymi optymalizacjami wysokowydajnych układów pamięci i zużywają znacznie więcej energii elektrycznej niż wolniejsze moduły. Ponadto często oferują tylko bardzo mały rzeczywisty wzrost wydajności. Chociaż w przeciwieństwie do technologii DDR, moduły pamięci DDR2 działają z dużo większą szybkością niż najszybszy DDR, DDR-600. Rzeczywiście, istnieją obecnie Moduły pamięci do DDR2-1111 (PC2-8800), pomimo faktu, że JEDEC dotychczas standaryzował do DDR2-800.
| DDR | DDR2 | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Technologia autobusowa | Rodzaj pamięci | Rzeczywista częstotliwość | Przepustowość na kanał | Technologia autobusowa | Rodzaj pamięci | Rzeczywista częstotliwość | Przepustowość na kanał | |
| PC-1600 | DDR-200 | 100 MHz | 1,6 GiB/s | PC2-5300 | DDR2-667 | 333 MHz | 5,3 GiB/s | |
| PC-2100 | DDR-266 | 133 MHz | 2,1 GiB/s | PC2-6400 | DDR2-800 | 400 MHz | 6,4 GiB/s | |
| PC-2700 | DDR-333 | 166 MHz | 2,7 GiB/s | PC2-8500 | DDR2-1066 | 533 MHz | 8,5 GiB / s | |
| PC-3200 | DDR-400 | 200 MHz | 3,2 GiB/s | PC2-8800 | DDR2-1100 | 550 MHz | 8,8 GiB / s | |
| PC2-9600 | DDR2-1200 | 600 MHz | 9,6 GiB/s | |||||
Dwóch głównych producentów procesorów, Intel i AMD, obsługuje technologię DDR2.
Moduły DDR2-SDRAM SODIMM mają 200 pinów.
Moduły DDR2-SDRAM micro DIMM mają 214 pinów.
Moduły DDR2-SDRAM DIMM mają 240 pinów, zamiast 184 dla modułów DDR-SDRAM DIMM i 168 dla modułów SDRAM DIMM.
Generalnie konkurencja dla technologii w obszarze pamięci komputerowej jest niewielka. Istnieją jednak trzy alternatywy: