Place Royale Klasztor Minimów

Klasztor Minimów (dawne koszary Minimów)
Pozostałości fasady kościoła klasztornego.
Prezentacja
Ochrona	Zarejestrowany MH
Geografia
Kraj	Francja
Region	Ile-de-France
Departament	Paryż
Miasto	3 th  dzielnica Paryża
Informacje kontaktowe	48°51′26″ północ, 2°21′57″ wschód
Geolokalizacja na mapie: Paryż Geolokalizacja na mapie: Île-de-France Geolokalizacja na mapie: Francja

Klasztor Minimes w Place Royale był paryski klasztor , założony w 1610 roku przez zakonu z Minimes . Klasztor ten znajdował się na północ od Place Royale (obecnie Place des Vosges ) w dzielnicy Marais . Zachował się do dziś ślad kościoła klasztornego przy rue des Minimes 12 (pozostałość fasady).

Historyczny

Założony już w Chaillot (od 1493) i w Bois de Vincennes (od 1585 - 1588), Minimowie chcieli założyć w stolicy klasztor. Wykorzystując falę fundacji religijnych na początku XVII w. założyli  klasztor, po zakupie 19 lipca 1610 r. na terenie części ogrodów dawnego hotelu Tournelles . Pierwszy kamień klasztorny został położony 18 września 1611 r. i otrzymał wsparcie licznych darowizn (w szczególności od Marie de Médicis ). Budowę kościoła prawie ukończono w 1629 roku. Jego fasadę podjęto od 1657 roku pod kierunkiem François Mansarta . Architekt Pierre Thévenot ukończył prace w latach 1672-1677.

W 1790 r. było tylko 17 zakonników. W 1798 r. kościół klasztorny został zniszczony, a zabudowania klasztorne przekształcono w koszary .

Baraki zostało zajęte w 1821 roku przez 3 TH i 4 th  linii i Królewskiej Żandarmerii miasta Paryża .

Zostały one z kolei rozebrane w 1911 r., by zrobić miejsce dla koszar żandarmerii, które w 2020 r. zostały przekształcone w 70 mieszkań socjalnych.

Architektura

Fronton portalu ozdobiono rzeźbionym tympanonem, przedstawiającym papieża Sykstusa IV wysyłającego do Francji św. Franciszka de Paule , założyciela zakonu Minimesa.

Kościół

Kościół klasztorny miał plan bazylikowy, z wejściem, jednonawowy o sześciu przęsłach, otoczony 12 kaplicami bocznymi.

• Ołtarz główny kościoła klasztornego został ozdobiony żłobkowanymi marmurowymi kolumnami z Dinan, podarowanymi w 1618 r. przez Charlesa de la Vieuville i markiza de Verneuil. Obraz w ołtarzu to Zdjęcie z Krzyża , kopia dzieła Daniele da Volterry wyprodukowana dla Minimes de la Trinité-des-Monts w Rzymie. Po obu stronach ołtarza znajdowały się nisze, w których umieszczono figurę Matki Boskiej oraz figurę św. Franciszka de Paule autorstwa Gillesa Guérina lub Simona Guillaina.
• Chapelle Saint-François-de-Paule (pierwsza kaplica po prawej, przy ołtarzu głównym): nadana księciu Condé w 1637 r., kaplica ta została ozdobiona bogatą dekoracją malarską i rzeźbiarską. Ołtarz kaplicy ozdobił obraz Simona Voueta, św. Franciszka de Paule wskrzeszającego dziecko (1648, Quebec, kościół Saint-Henri-de-Lévis). Reszta dekoracji kaplicy powstała po 1648 roku. Na ścianie naprzeciwko ołtarza inny obraz umieścił św. Franciszka de Paule w środku pejzażu. Ściany kaplicy ozdobiono boazerią, w której osadzono dziewięć malowanych tablic przedstawiających życie św. Franciszka de Paule, wykonanych przez Noëla Quilleriera (wcześniej przypisywanego Eustachemu Le Sueurowi): Święty Franciszek mający wybudowaną świątynię (Toulouse, Musée des Augustynów ) Święty Franciszek wskrzeszający zmarłego , Święty Franciszek ratujący swoich uczniów z rozbitego statku , Święty Franciszek przyjęty przez Papieża , Wniebowstąpienie św . Franciszka , Oracja św . Franciszka , Konferencja Ludwika XI ze św . Franciszkiem , Ostatnia komunia św . Franciszka , Śmierć św . Franciszka . Boazeria zachowała również trzynaście monochromatycznych paneli przedstawiających „Cnoty i inne tematy”.
• Druga kaplica po prawej (kaplica Saint-Michel et Saint-Saturnin): kaplica mieściła niegdyś ciało św. Saturnina, przekazane przez kardynała Mazarina M. d'Emery, nadinspektorowi finansów, który ofiarował je Minimom po dokonaniu umieść tę relikwię w hebanowej świątyni ozdobionej pozłacanym brązem. Kaplica została następnie podarowana Edouardowi Colbertowi de Villacerfowi i tym samym gościła pomnik nagrobny Edouarda Colbert de Villacerf dłuta Coustou (medalion z portretem żałobnym, otoczony rzeźbioną draperią, przechowywany jest w Pałacu Wersalskim). Pomnik wspierają ramiona Colberta, trzymane przez dwa jednorożce, wyrzeźbione przez Lespignolę. Obraz ołtarzowy w kaplicy był kopią Wielkiego Świętego Michała Rafaela.

• Trzecia kaplica po prawej (kaplica Saint-François-de-Sales): podarowana księciu Vieuville, w tej kaplicy znajdował się grób Charlesa de la Vieuville i Marie Bouhier autorstwa Gillesa Guérina (ok. 1658, Paryż, Musée du Louvre). Cztery cnoty zdobiące naroża kaplicy wyrzeźbił Martin Desjardins.

• Czwarta kaplica po prawej (kaplica Notre-Dame-du-Bon-Secours lub kaplica Angoulême): Ta kaplica zawierała groby Valois , w szczególności grób Diane de France (pomnik pogrzebowy Orante, marmur wyrzeźbiony przez Thomasa Boudina, ok. 1619 , Paryż, Biblioteka Historyczna Miasta Paryża), a także grób Karola de Valois , księcia Angoulême (półleżący wizerunek nagrobny, przypisywany Pierre'owi II Biardowi, zachowany do dziś, w Paryżu , Biblioteka Historyczna Miasta Paryża). Pod kaplicą urządzono sklepienie gromadzące groby, w szczególności serce François de Valois , hrabiego Alès (zm. 1622), grób Karola de Valois, księcia Angoulême (zm. w 1650) i jego żony Charlotte de Montmorency, grób Ludwika de Valois, hrabiego Owernii (zm. 1637), grób Marii Touchet , grób Armanda de Valois, hrabiego Owernii (zm. 1639)
• Piąta kaplica po prawej: kaplica zawierała wcześniej relikwie bł. Jana Bożego, nauczyciela zakonników Miłosierdzia. Kości te zostały ofiarowane Minimom w 1678 roku. Ołtarz tej kaplicy, podarowany panu Le Camus, został ozdobiony Trójcą namalowaną przez Laurenta de La Hyre (ok. 1638, Lyon, Musée des Beaux-Arts).
• Szósta kaplica po prawej (kaplica Sainte-Marguerite): w tej kaplicy znajdowało się miejsce pochówku Octave de Périgni (zm. 1670), przewodniczącego trzeciej izby śledczej parlamentu.

• Pierwsza kaplica po lewej (kaplica św. Mikołaja): w tej kaplicy znajdował się grób Nicolasa Le Jay, strażnika pieczęci i jego żony Madeleine Marchand. Modlitewnik Nicolasa Le Jay, przypisywany rzeźbiarzowi Pierre'owi II Biardowi, uległ zniszczeniu, ocalało jedynie jego popiersie (Paryż, Musée du Louvre). Modlitewnik Madeleine Marchand, wyrzeźbiony przez Thomasa Boudina, pozostał nienaruszony (Paryż, Musée du Louvre). W kaplicy znajdowały się również dwa popiersia z białego marmuru przedstawiające Guillaume de Lesrat, sieur de Lancrau (anonimowy, przechowywany w Paryżu, muzeum Luwru) oraz Charlesa Le Jay, barona Maison-Rouge.
• Druga kaplica po lewej (kaplica Saint-Charles-Borromée): obraz ołtarzowy przedstawiający św. Karola Boromeusza przywiózł z Rzymu marszałek de Vitry. Kaplica została podarowana panom ze szpitala-Vitry i zawierała kilka pochówków tej rodziny.
• Trzecia kaplica po lewej (kaplica św. Józefa): ta kaplica zawierała relikwię ciała św. Wawrzyńca w srebrnej filigranowej relikwii.
• Czwarta kaplica po lewej: obraz ołtarzowy przedstawiający Świętą Rodzinę ze św. Franciszkiem de Paule (ok. 1645 r., dziś przechowywany w klasztorze Saint-Louis-du-Temple de Limon), jest jednym z nielicznych dzieł malowanych przez Jacquesa Sarazina , najbardziej znany jako rzeźbiarz. Sarazin jest także autorem czterech monochromatycznych medalionów, które zdobiły sufit, i przechodzi za projektanta całej dekoracji kaplicy.
• Piąta kaplica po lewej: kaplica rodu Kastylii. Kaplicę ozdobiono boazerią, w której umieszczono obrazy przedstawiające wydarzenia z życia św. Piotra. W kaplicy znajdował się grób Piotra z Kastylii.
• Szósta kaplica po lewej: kaplica rodziny Verthamonów. Umieszczono tam kilka popiersi pogrzebowych rodziny Verthamonów, w tym François de Verthamon.
• Zakrystia: po wybudowaniu nowej zakrystii w 1721 r. bracia Minimes zamówili w latach 1723-1730 trzy duże obrazy, umieszczone nad boazerią. W 1723 roku zlecili malarzowi Noël-Nicolasowi Coypelowi namalowanie obrazu przedstawiającego świętego Franciszka de Paule wraz z towarzyszami przekraczającymi na jego płaszczu Cieśninę Mesyńską (1723, Lyon, primatiale Saint Jean, kaplica Matki Boskiej). W 1725 poprosili Szymona de Pape, aby reprezentował św. Franciszka de Paule, który ratował mieszkańców Fréjus od zarazy (1725, zaginiony). W 1730 r. złożono ostatnie zamówienie u malarza Jacquesa Dumonta dit Le Romain na wykonanie płótna przedstawiającego Ludwika XI witającego św. Franciszka de Paule w Plessis-lès-Tours (1730, Le Plessis-lès-Tours, muzeum zamku ).

Przełożeni

• Louis Doni d'Attichy (1598-1664)? Przełożeni nazywani byli korektorami i zmieniali się co roku podczas corocznych kapituł w Convent des Minimes de Nigeon ( Chaillot ).

Uwagi i referencje

1. Wskazówka n o  PA00086222 , baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
2. Jean-Bernard Litzler, „W Paryżu kolejne baraki przekształcone w mieszkania socjalne” , Le Figaro , 27 lutego 2020 r.