Coptis trifolia

Coptis trifolia Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Kwiat Coptis trifolia , Quebec. Klasyfikacja
Królować Plantae
Klasa Magnoliopsida
Zamówienie Ranunculales
Rodzina Ranunculaceae
Uprzejmy Coptis

Gatunki

Coptis trifolia
Salisb. , 1807

Trzylistny Coptis ( Coptis trifolia ), powszechnie zwane żółte korzeni lub savoyana lub nawet Grenlandii coptid (po jego synonim Coptis groenlandica ) jest wieloletnie rośliny z Ranunculaceae rodziny .

Opis

Jego ciemnozielone, błyszczące liście, podzielone na trzy płaty, przypominają truskawki lub koniczynę. Pojedynczy kwiat ma 5-7 białych działek i jest noszony na długim, smukłym ogonie. Owocem jest baldachim wrzecion zakończony haczykiem.

Roślina preferuje chłodne i wilgotne lasy lasów iglastych lub torfowisk. Często rośnie na podłożu z mchu.

Jego osobliwością, oprócz tego, że liście pozostają zielone przez całą zimę, są jego złote korzenie. Pojawiają się one w charakterystyczny sposób, gdy tylko trochę przekopiesz ręką.

Korzeń koptydu trójlistkowego oferuje szerokie spektrum naturalnych środków przeciwdrobnoustrojowych i antybiotyków .

posługiwać się

Coptide jest znany w Quebecu pod nazwą savoyane, skrótem od tisavoyane, fonetyczną pisownię słowa Mi'kmaq oznaczającego nalewkę dla skór . Dla Waban Aki jego nazwa, wizôwijapkwasek, oznacza żółte korzenie . Rdzenni mieszkańcy różnych narodów używali tej rośliny do barwienia skóry, piór i kolców jeżozwierza.

Coptid był znany i nadal zna sławę jako środek przeciw szkorbutowi , żołądkowy, tonizujący i antyseptyczny . Jest często używany, żując niewielką wiązkę nitkowatych korzeni, w walce z owrzodzeniami jamy ustnej .

Uwagi i odniesienia

  1. (w) Referencyjne informacje umożliwiające identyfikację  : Coptis trifolia
  2. Gisèle Lamoureux i Fleurbec (Organizacja) , Wiosenna flora: przewodnik identyfikacyjny Fleurbec , Saint-Henri-de-Lévis, Fleurbec,2002( ISBN  2-920174-15-0 i 978-2-920174-15-3 , OCLC  46624864 , czytaj online ) , str.  94
  3. Michel Durand Nolett, Rośliny wschodzącego słońca Waban Aki. Rodowe receptury roślin leczniczych , Odanak,2008, 75  pkt. , s.  15-16

Linki zewnętrzne