Profesor |
---|
Narodziny |
1 st luty 1459 Wipfeld |
---|---|
Śmierć |
4 lutego 1508(49 lat) Wiedeń |
Trening |
Uniwersytet w Heidelbergu Uniwersytet w Kolonii Uniwersytet Jagielloński |
Zajęcia | Bibliotekarz , pisarz , profesor uniwersytetu , poeta , historyk , matematyk , filozof |
Pracował dla | Uniwersytet Wiedeński , Uniwersytet w Rostocku , Uniwersytet w Erfurcie , Uniwersytet w Lipsku , Uniwersytet w Ingolstadt |
---|---|
Ruch | Niemiecki renesans |
Mistrzowie | Johann von Dalberg , Rudolph Agricola |
Conrad Celts , a częściej Conrad Celtis ( Konrad Pickel / Bickel ) ( 1459 w Wipfeld koło Würzburga - 1508 w Wiedniu / Austria) jest niemieckim łacińskim humanistą i poetą .
Student Rudolph Agricola , wyjechał uczyć się Niemcy i Włochy , które wpłynęło na jego powrót poetycką koronę z cesarz Fryderyk III Habsburg ( 1491 ) i został mianowany przez Maksymiliana I st Empire Święty profesora elokwencji na Uniwersytecie Wiednia i bibliotekarz .
Celtis, powszechnie uważany za „niemieckiego humanistę” par excellence, założył kilka towarzystw naukowych (lub „ sodalities ”, od łacińskich sodalitas ). Był współzałożycielem, z Fillipo Buonaccorsi dit Kallimachowi, społeczeństwa literackiego w Polsce The SODALITAS LITTERARIA VISTULANA w Krakowie (1489), założyciel najstarszego Towarzystwa Literackiego w Niemczech, Societas Litteraria rhenana w Heidelbergu (1491), i między innymi Sodalitas litteraria Danubiana (1497). Jego twórczość epistolarna, podobnie jak Erazma, jest cennym świadectwem rozwoju humanizmu .
Jego łacińskie wiersze liryczne naśladowały styl Owidiusza i Horacego : najbardziej znane to Quatuor libri Amorum (1502), zbiór zilustrowany przez Albrechta Dürera.
Celtis był nie tylko największym poetą swoich czasów w Niemczech, ale pracował także jako geograf i wydawca. W bibliotece odkryłby obrazkową mapę drogową Cesarstwa Rzymskiego, znaną jako Tablica Peutingera ( Tabula Peutingeriana ), która zostanie opublikowana dopiero po jego śmierci. Wydał pierwszy (w 1501) pism poety othonienne Roswitha von Gandersheim ( Opera Roswithea ) oraz dzieł Seneki i Germania z Tacyta . Skomponował fraszki i traktat o poezji ( Ars versificandi et carminum , 1486).
Na koniec należy wspomnieć o jego wielkim dziele, z wyprzedzeniem o zasięgu ogólnokrajowym, Germania illustrata , encyklopedii, która stara się odnieść całą wiedzę naukową swojego czasu do historii Niemiec. Sam napisał sekcję Germania generalis (1500) oraz artykuł o Norymberdze „De origin, situ, moribus et institutis Norimbergae libellus” (1502). Wśród jego współpracowników w tym projekcie są nazwiska Johannesa Aventinusa (1477–1534) i Beatusa Rhenanusa (1485–1547).
Przyczynił się mocno do rozprzestrzeniania się w jego kraju z zamiłowania do listów, odkrył Fables of Phaedrus oraz tabela z Konrad Peutinger i pozostawił wiele pism wśród których uwaga: