Rady z Tours jest jednym z pięciu rad regionalnych zwoływanych przez Karola w miesiącu813 maja, z tymi z Moguncji w szkołach, z Chalon usuwającym pokutników, z Reims i Arles . Jest to ważne z dwóch powodów, zarówno religijnych, jak i językowych.
Sobór w Tours wyznacza ważny etap, fundamentalny moment w chrystianizacji Zachodu. W kanonie 17 biskupi zebrani przez Karola Wielkiego ustalają, że na terytoriach odpowiadających dzisiejszej Francji i Niemczech homilie nie będą już wygłaszane po łacinie, ale w „ Rusticam Romanam linguam aut Theodiscam, quo facilius cuncti possint intellegere quae dicuntur ” , To znaczy w „ rustykalnym języku romańskim ”, formie proto-galo-romańskiej lub w „ języku tudeskim ” (germańskim), „aby każdy mógł łatwiej zrozumieć, co się mówi”.
Jest to jeden z najstarszych dowodów na to, że w tamtych czasach ludność nie mówiła ani nie rozumiała łaciny .
W ten sposób Sobór w Tours ogłasza uznanie dwóch największych składników językowych, które tworzyły Cesarstwo Karola Wielkiego: świata rzymskiego, tradycji łacińskiej i świata germańskiego. Na soborze w Tours byli biskupi z obu stron. Po stronie romańskiej głoszenie miało odtąd odbywać się w językach „romańskich”, ale „rustykalnych”, to znaczy w dialektach wywodzących się z łaciny; z drugiej strony w dialektach germańskich. Te dwie wielkie grupy językowe - romańska i germańska - trwają do dziś.
Jednak dopiero w 842 r. I przysięgach strasburskich poświadczono pierwszy pełny tekst napisany w języku pochodzącym z łaciny i wyraźnie różnym od tego języka. W rzeczywistości jest to najstarszy udokumentowany tekst romański . Z kolei pierwszym tekstem literackim jest Sekwencja św . Eulalii ( ok. 880-881).
Sobór w Tours ogłosił również, że dwanaście dni od Bożego Narodzenia do Objawienia Pańskiego było okresem świątecznym i świętym.