Firma Lewantu

Firma Lewantu Rama
Rodzaj Firma kolonialna

La Compagnie du Levant to francuska firma handlowa powstała z inicjatywy Colberta , im18 lipca 1670.

Jej głównym zadaniem był import materiałów tekstylnych (bawełna, jedwab, wełna) i eksport w zamian produktów wytworzonych między Francją a Imperium Osmańskim ( Porte ), a dokładniej między portami Marsylii i Sète oraz licznikami znanymi jako "  Drabiny Lewantu  ”.

Spadkobierczyni pierwszego Compagnie du Levant Jacquesa Coeura i braci Pierre Godart i Berthommier Godart, latem 1685 roku została Compagnie de la Méditerranée, ale zniknęła w 1693.

Historia

Włókiennictwo było wówczas największym przemysłem francuskim, nawet jeśli około 1660 r. Eksport został prawie zredukowany do zera z powodu wszelkiego rodzaju nadużyć i wpływu angielskiego i holenderskiego handlu morskiego, który przyciągnął ruch na Morzu Indyjskim. Podczas gdy import lewantyński osiągnął szczyt 3 milionów funtów (dziesięć razy mniej niż w 1620 r.), Colbert zadbał o pozyskanie do niego producentów i handlowców z Lyonu oraz prowansalskich fabryk i armatorów, aby stworzyć nową dynamikę i położyć kres rozmaitym kłótniom taryfowym. W 1664 r. Colbert powołał Radę ds. Reformy Handlu, której koordynatorem był Jacques Savary , który spędził sześć lat pracując nad opracowaniem kodu kupieckiego, z którego zaczerpnął Le Parfait Négociant (1675), prawdziwy bestseller. Również blisko rady, François Bellinzani , który miał brać czynny udział w handlu Lewantu: w 1668 r. Został dyrektorem pierwszej Generalnej Izby Ubezpieczeń , pozwalając wreszcie statkom chronić się przed zniewagami (sztormami i piractwem).

Jednak po raporcie napisanym przez Samuela Dallieza de la Tour, projekt został zrealizowany dopiero w 1682 roku, kiedy to zebrano udziałowców, wyposażono statki, rozwiązano problemy dyplomatyczne i powołano zarząd. W sumie było 18 akcjonariuszy, gdy22 kwietnia 1670konwencja tworzenia Compagnie du Levant: Laurent de Chauvigny, który miał już dwa statki, Pierre Louis Reich de Pennautier , Bellinzani, Dalliez, François d'Usson de Bonrepaus , Augustin Magy, César Caze młodszy, Jean Tronchin należą do ważny. Każda akcja opiewała na 30 000 funtów, czyli fundusz w wysokości 540 000 funtów jako kapitał początkowy. Decyzja Rady zapada w dniu18 lipcaFirma otwiera swoje paryskie biura przy rue du Mail .

Obudowa Langwedocji produkuje

W 1671 r. Pierwsi urzędnicy Kompanii przybyli do Smyrny , Kairu i Aleppo i negocjowali formalności związane z wymianą: system opierał się na formie barteru między produkowanym towarem a surowcem, aby uniknąć transportu gotówki metalicznej. Ponadto ustanowiono premię eksportową w celu promowania sprzedaży arkuszy, papieru i cukru rafinowanego. Kompania posiada 7 statków. Zachęcamy zatem do produkcji wysokiej jakości bielizny z dwóch nowych manufaktur w Langwedocji, regionie, w którym lokalna wiedza fachowa istnieje od prawie dwóch stuleci. W obliczu trudności dwóch konkurujących ze sobą fabryk sukna założonych przez Colberta w 1667 r., A mianowicie fabryki sukna Villeneuvette i fabryki sukienniczej Saptes , w 1670 r., Ponownie na prośbę Colberta , powstała nowa firma, która połączyła te dwie fabryki. , Pennautier i Paparel , są jego dwoma głównymi udziałowcami i menadżerami, aby przeciwstawić się konkurencji ze strony holenderskich ubrań, które są sprzedawane po znacznie wyższej cenie.

Rezultaty pozostawały skromne przez długi czas: w latach 90. XVII wieku eksport do Lewantu ogółem obu fabryk ledwie przekraczał 1000 sztuk sukna rocznie.

W 1689 r. Fabryka sukna Saptes zatrudniała 200 pracowników, ale prace ustały po śmierci dyrektora Noëla de Varennesa w 1699 r., A lokalizacja Villeneuvette była bardziej odpowiednia dzięki obecności rzeki i jeziora Salagou. , Wojna Ligi Augsburg także ukarania obu stron.

Fabryka blach Villeneuvette, czerpiąc korzyści z bardziej konkurencyjnej lokalizacji, ponieważ jest lepiej obsługiwana pod względem energii hydraulicznej, przejęła prawie cały rynek. Został kupiony przez wierzycieli, a następnie rozwiązany w 1703 r., Ale sprzedany Honoré Pougetowi, bratu André, za znaczną kwotę 142 000 funtów. Produkowała wówczas od 800 do 1000 sztuk sukna rocznie, nieco mniej niż te dwa zakłady razem wzięte w latach dziewięćdziesiątych XVII wieku.

Bilans przedsiębiorstwa

W 1673 r. Wybuchł konflikt między zbyt optymistycznym Bellinzanim a bardziej realistycznym Chauvignym; akcjonariusze grożą rozwiązaniem spółki, co pociąga za sobą rosnące straty. Zatrzymano jednak nowy dziesięcioletni przywilej10 września 1678następnie utworzono dwa nowe biura, jedno w Lyonie, drugie w Sète; ponadto Izba Handlowa Marsylii pełni rolę przekaźnika spraw lokalnych. W 1684 roku Spółka nie zanotowała ani zysków, ani strat z powodu niekorzystnego porozumienia w sprawie egipskiej senesu . Co więcej, ponieważ Colbert nie żył, Bellinzani został aresztowany za defraudację, nowi akcjonariusze nie spieszyli się do drzwi, pod koniec roku ogłoszono rozwiązanie.

W sierpniu-Wrzesień 1685narodziła się Compagnie de la Méditerranée, której zadbano o zrzeszenie członków burżuazji handlowej Marsylii i Tulonu, którzy w przeszłości byli zirytowani usunięciem z rady w 1678 r. Kierownictwo powierzono Joseph Fabre, brat bogatego bankiera z Marsylii, może przejąć zyski starej firmy. W 1693 r. Wyniki są tak rozczarowujące, że ogłoszono likwidację.

Kiedy Ludwik XIV zmarł w 1715 r., W regionie Carcassonne powstało wiele fabryk . Jednak europejskie firmy założone w XVII -tego  wieku w dużej mierze pomijane w Śródziemnym, gdzie szerzy się piractwo, ale Levant firmy przyczynił się do rozwoju portów Sete, tworzone w tym samym czasie, a Marsylia, najstarszy, ale korzystają z wolnego obszaru celnego pod rządami Colberta, kiedy wcześniej był źle widziany z powodu licznych buntów ludności protestanckiej.

Bibliografia

Dokumenty dotyczące handlu między Francją i Lewantu w XVII -tego  wieku są rzadkie z powodu zaniedbania.

Uwagi i odniesienia

  1. Jacques Savary , The Perfect Trader: lub Ogólne instrukcje dotyczące handlu wszelkiego rodzaju towarami, zarówno z Francji, jak i z innych krajów… , Paryż, Louis Billaine,1675, materiał wprowadzający, 324 s. i stół, fronton i talerz  s. , w-4 ° ( czytaj online ).
  2. List Colberta do Dallieza, 9 stycznia 1670 , online.
  3. Musimy dodać 200 000 funtów ofiarowanych przez króla.
  4. „  Colbert, jego system i państwowe przedsiębiorstwa przemysłowe w Langwedocji  ”, w Annales du Midi , Paryż, Picart, 1902.
  5. Guy Chaussinand-Nogaret, Langwedocja finansowe do XVIII th  wieku , s.  40 .
  6. Markovitch, Histoires des industries française , Droz, 1976, s.  245 .
  7. „  Dekadencja produkcji Saptes  ”, La Dépêche , 16 sierpnia 2004.
  8. Villeneuvette: Royal Manufactory of Sheets , osobiste miejsce P. Hernandeza i Centrum Archeologii Średniowiecznej w Langwedocji (1987).
  9. Według Paula Massona (1896), Bibliography, VI.

Powiązane artykuły