Fundacja | 1972 |
---|---|
Przodkowie | Francuski Komitet Olimpijski , Narodowy Komitet Sportu |
Akronim | CNOSF |
---|---|
Rodzaj | Narodowy Komitet Olimpijski , prawo stowarzyszeniowe z 1901 r. |
Forma prawna | Prawo stowarzyszeniowe z 1901 r. |
Siedzenie | Paryż |
Kraj | Francja |
Prezydent | Brigitte Henriques |
---|---|
Organizacja nadrzędna | Europejskie Komitety Olimpijskie |
Przynależność | Europejskie Komitety Olimpijskie |
Stronie internetowej | www.franceolympique.com |
Francuski Narodowy Komitet Olimpijski i Sportu (CNOSF) jest zarówno przedstawicielem francuskiego ruchu sportowego wobec władz publicznych – w szczególności ministerstwa odpowiedzialnego za sport – jak i przedstawicielem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego we Francji .
Zrzeszając 96 narodowych federacji sportowych i 180 000 stowarzyszeń, jego misją jest w szczególności angażowanie i prowadzenie delegacji francuskich w wydarzeniach wspieranych lub organizowanych pod egidą MKOl : Igrzyska Olimpijskie , Młodzieżowe Igrzyska Olimpijskie , Festiwale Europejskie Młodzieżowe Igrzyska Olimpijskie , Igrzyska Światowe , Śródziemnomorskie Gry . Jako taka, zgodnie z prawem, CNOSF jest uznawana za zatwierdzoną federację, delegowaną do misji służby publicznej.
Od 29 czerwca 2021przewodniczącą CNOSF jest Brigitte Henriques , pierwsza kobieta, która objęła to stanowisko. Jest piątą osobą, która przewodniczy instytucji od jej powstania w 1972 r. i ze względu na swoje historyczne pochodzenie, dziewiątą od czasu Pierre'a de Coubertin w 1894 r. Zastępuje Denisa Masseglię , który służył przez trzy kadencje od 2009 r.
W 1894 roku, wraz z narodzinami ruchu olimpijskiego, na prośbę barona Pierre'a de Coubertin powołano Francuski Komitet Olimpijski (COF). Działa to tylko tak, jak podejście Igrzysk Olimpijskich do przygotowania się do udziału sportowców biorących w nich udział.
Niedługo potem Narodowy Komitet Sportowy (CNS) został utworzony w 1908 roku i oficjalnie powołany w 1910 roku. Zainicjowany przez Związek Francuskich Towarzystw Sportowych (USFSA), CNS ma na celu zrzeszanie federacji lub związków w celu rozwiązywania wspólnych problemów.
Sytuacja ta trwała do 1911 r. W 1913 r. COF został przyłączony do CNS : obie komisje miały wspólną siedzibę, jedno biuro i jednego przewodniczącego. W 1925 r. COF i CNS utworzyły oddzielne biuro i prezydium, ale COF pozostał pod egidą CNS . W następnych latach obie komisje wytrwały w swoich misjach: COF zapewniał logistykę i transport delegacji francuskiej podczas igrzysk olimpijskich, a CNS zajmował się zagadnieniami przekrojowymi dla wszystkich federacji, francuskiej i jej pozostałych członków.
Następnie pod wpływem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego (MKOl) COF uzyskał prawną niezależność w 1952 roku. Od tego czasu COF i CNS współistnieją.
Już w 1969 roku opracowano projekt połączenia CNS i COF w celu przywrócenia jedności francuskiego ruchu sportowego. Po zmianie statutu CNS i rozwiązaniu COF , CNOSF została utworzona 22 lutego 1972 r. w formie stowarzyszenia prawniczego z 1901 r. i korzystała z uznania użyteczności publicznej przyznanego w 1922 r . CNS .
W Maj 2019The CNOSF jest uruchomienie jej kanał telewizyjny we współpracy z Media365 , Sportu we Francji . Ten kanał ma na celu promowanie każdej ze 107 federacji wchodzących w skład komitetu, w trosce o kompletność, ale nie wyłączność, medium, które może ponownie pobrać obrazy kanału bezpłatnie.
Identyfikacją wizualną CNOSF jest dziś kogut galijski, symbol, który Pierre de Coubertin uważał za upokarzający i groteskowy.
Od początku jesieni 1894 r. różne osobistości, którym doradzał Pierre de Coubertin, powołały we Francji komitet olimpijski, którego honorowym przewodniczącym został prezydent Republiki Félix Faure . Konserwator igrzysk powierzył temu organowi, któremu przewodniczył, z jednej strony zapewnienie udziału Francuzów w pierwszych Igrzyskach Olimpijskich, az drugiej przygotowanie obchodów drugiej Olimpiady zaplanowanej na 1900 r. w Paryżu .
Do roku 1911, to znaczy czasu trwania czterech olimpiad, COF nie zdołał ustrukturyzować się i uzyskać stabilności. Gdy tylko zbliżają się obchody olimpiady, powstaje nowy komitet pod przewodnictwem Coubertina, który znika zaraz po zakończeniu igrzysk olimpijskich.
W 1907 r. pod auspicjami francuskich członków MKOl (Pierre de Coubertin, Ernest Callot (de) , Henry Hébrard de Villeneuve , hrabia Albert de Bertier de Sauvigny) utworzono nowy komitet francuski. Spotkanie inauguracyjne odbędzie się w czwartek w Automobile Club de France17 stycznia 1907.
W 1901 roku dwie federacje ( USFSA i Union Vélocipédique de France ) chciały utworzyć centralny komitet federacji. W ciągu sześciu lat pomysł rozwijał się i w 1908 r. francuskie federacje stowarzyszeń wioślarskich , francuska federacja bokserska i francuska federacja szermierzy zjednoczyły się w tym projekcie, podczas gdy Związek Towarzystw Gimnastycznych Francji (USGF) i Związek Strzelectwa Francuskiego Społeczeństwa zapewniają wsparcie moralne.
Dzięki Frantzowi Reichelowi , przyszłemu sekretarzowi generalnemu organizacji, powstał Narodowy Komitet Sportu, związek federacji sportowych - bo taki był jego tytuł, kiedy powstał -23 maja 1908, pod przewodnictwem Duvigneau de Lanneau. To jest powód, dla którego ta data powstania pojawia się dzisiaj w statucie CNOSF .
Ze swojej strony Pierre de Coubertin, oprócz bycia pierwszym prezydentem COF , pełniący te funkcje według reformacji do 1913, był prezydentem MKOl od 1896 do 1925.
Chociaż CNOSF odziedziczył uznanie użyteczności publicznej przyznane CNS w 1922 r. , wybrana oficjalna linia została wybrana przez prezesów COF . 29 czerwca 2021Brigitte Henriques zostaje pierwszą kobietą-przewodniczącą CNOSF . Ona jest 9 th osoba na krześle organizacja.
Ambicją CNOSF jest uczynienie sportu centralnym elementem projektu społecznego. Instytucja rzeczywiście domaga się społecznego wkładu sportu (edukacja, dobrostan i zdrowie, więzi społeczne, obywatelstwo, wolontariat, zrównoważony rozwój itp. ), jego roli gospodarczej (miejsca pracy, sprzęt i materiały, planowanie przestrzenne, turystyka, relacje w mediach , itp. ) i jego wkład w tożsamość (wysoki poziom, ważne wydarzenia, innowacje technologiczne, frankofonia itp . ).
W tym celu CNOSF służy klubom, federacjom, ruchowi sportowemu, Francuzom i Francji poprzez poszukiwanie doskonałości sportowej, międzynarodowych wpływów i olimpizmu, nosiciela humanistycznych wartości.
Przy okazji sporów sportowych może to być podkreślane w mediach ze względu na kompetencje niezależnych organów pojednawczych, które mieszczą się w jej ramach, do rozpatrywania pewnych wcześniejszych odwołań, które są obowiązkowe przed jakimkolwiek postępowaniem sądowym.
Jako przedstawiciel MKOl we Francji, CNOSF rozwija i chroni ruch olimpijski na terytorium Francji. Stanowi, angażuje i prowadzi delegacje francuskie na imprezy organizowane pod egidą MKOl , wybiera i wspiera francuskie miasta kandydujące do organizacji imprez olimpijskich.
Przedstawiciel ruchu olimpijskiego we Francji, CNOSF zapewnia interfejs między MKOl a francuskimi władzami publicznymi i uczestniczy w pracach prowadzonych przez różne organy ruchu olimpijskiego: MKOl , Stowarzyszenie Narodowych Komitetów Olimpijskich (ACNO) i Komitety Olimpijskie Europejczyków (COE). W ramach misji związanych z olimpizmem CNOSF promuje olimpizm i jego wartości we Francji: Dzień Olimpijski, obóz młodzieżowy olimpijski.
CNOSF składa się z 107 federacji sportowych i grup, które łączą 180.000 stowarzyszenia sportowe dla 16 milionów licencjobiorców sportowe oraz 3.500.000 wolontariuszy. Zgromadzone przez kolegia (olimpijskie, sportowe, affinity i multisport, federacje szkolne i uniwersyteckie), federacje oraz członkowie stowarzyszeni są reprezentowani na walnym zgromadzeniu, które spotyka się co roku.
Pod koniec każdej olimpiady nadzwyczajne zgromadzenie ogólne wybiera nowy zarząd składający się z 45 członków . Dlatego wybierają spośród siebie przewodniczącego i proponują jego nazwisko do zatwierdzenia przez nadzwyczajne walne zgromadzenie. Wszystkie te mandaty startują w olimpiadzie (4 lata).
Władza wykonawcza CNOSF jest zorganizowana wokół zarządu, składającego się z 7 członków z zarządu (prezes, skarbnik i sekretarz generalny, zastępcy wiceprezesów), czasem powiększonej (9 członków, w tym 2 wiceprzewodniczących). ). Organy konsultacyjne, komisje i rady międzyfederalne również zajmują się konkretnymi lub wspólnymi sprawami członków.
CNOSF utworzyła zdecentralizowanych struktur:
Pod numerem 131 CROS / CDOS / CTOS reprezentują CNOSF w swojej jurysdykcji terytorialnej. W związku z tym ich główną misją jest rozwijanie, z uwzględnieniem lokalnej specyfiki, kierunków i działań inicjowanych przez CNOSF . Utworzone w formie stowarzyszenia prawa 1901, ich organy administracyjne są wybierane przez ich członków: ligi, komitety regionalne i komitety departamentalne, które reprezentują federacje na swoim terytorium.
Na początku 2006 roku, z powodu niezgodności swojego statutu, Francuski Związek Jeździecki (FFE) stracił aprobatę i delegację Ministerstwa Młodzieży, Sportu i Życia Związkowego .
Zgodnie z art. L.131-19 kodeksu sportowego i zgodnie z dekretem tego samego ministerstwa29 września 2005 r., CNOSF odzyskuje prerogatywy utracone przez FFE i ustanawia Specjalistyczną Komisję Jeździecką (CSE). Jego rolą jest w szczególności organizowanie w określonej liczbie dyscyplin, których konkurencje na zakończenie przyznawane są tytułami międzynarodowymi, krajowymi, regionalnymi i resortowymi w jeździectwie .
FFE znalazłszy swoją delegację na21 grudnia 2006, CSE przestała obradować po ostatnim posiedzeniu z4 grudnia 2006 r..
Regionalne Komitety Olimpijskie i Sportowe (CROS), utworzone jako stowarzyszenie na mocy ustawy z 1901 r., reprezentują CNOSF i ruch sportowy na swoim terytorium. CNOS. CROS są zatem interlokutorem władz publicznych, takich jak regionalne dyrekcje ds. młodzieży, sportu i spójności społecznej (DRJSCS) lub rady regionalne, instytucje współpracy międzygminnej i regionalne organy urzędowe, takie jak regionalne rady gospodarcze, społeczne i środowiskowe (CESER). lub regionalne izby gospodarki społecznej i solidarnej (CRESS)
|
|
|
Terytorialny Komitet Olimpijski i Sportowy (CTOS) jest, podobnie jak CROS, stowarzyszeniem prawnym reprezentującym CNOSF na swoim terytorium z 1901 roku. Ostatni CTOS, który się pojawił, to Saint-Martin w grudniu 2008 roku. Założony w 1961 roku CTOS New Caledonia jest pionierem komitetów terytorialnych. Niektóre komisje są odpowiedzialne za powoływanie, organizowanie i kierowanie delegacją reprezentującą dany obszar na regionalnych zawodach (Igrzyska na Pacyfiku, Mini-Igrzyska na Pacyfiku).
|
|
|
Komitet Olimpijski Polinezji Francuskiej reprezentuje sportu i ruchu olimpijskiego autonomicznie w Polinezji Francuskiej . Założony 3 stycznia 1973 jako Terytorialny Komitet Sportowy (CTS), następnie CTOS, stał się Komitetem Olimpijskim w 2000 roku, nie będąc członkiem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego.
Wreszcie, Departamentalne Komitety Olimpijskie i Sportowe (CDOS) reprezentują CNOSF na poziomie departamentu dla każdego departamentu metropolitalnego. CDOS Rhône obejmuje również metropolię Lyonu.