| Przestarzały | Od 16 do23 października 1952 |
|---|---|
| Lokalizacja |
Tu Lê (północny wietnam ) |
| Wynik | 6 th BPC emerytalny |
| Việt Minh | Związek francuski |
| Võ Nguyên Giáp | Dowódca batalionu Marcel Bigeard |
|
308 E Division 312 E Division |
6- ty Airborne Battalion Colonials 667 ludzi |
| 96 martwych | 91 martwych lub zaginionych |
W Tu le bitwy są kontynuacją starć, które miały miejsce podczas Indochin wojny od 16 do 23 października 1952region Górna Tonkin w którym 6 th powietrzu czołgów Koloniści z Bigeard dowódcy przeciwieństwie do przegród, 308 i 312 z General Giapa , której natarcie Nghia Ni zostały ujawnione przez informatorów Ducourneau pułkownik piasty Airborne grupy N O 2 . Wszystkie walki zakończyły się wycofaniem 6 e BPC i żołnierzy repatriowanych z dwóch stanowisk zajętych przez Việt Minh. Major Bigeardowi udało się sprowadzić z powrotem praktycznie wszystkich swoich ludzi.
Celem Giapa było przekroczenie Górnego Regionu i doprowadzenie do Mekongu i Laosu , regionów mało dotkniętych przez partyzantów i względnie spokojnych, aby postawić w kłopotach francuskie siły ekspedycyjne na Dalekim Wschodzie, które nie miały niezbędnych umiejętności. do walki na całym terytorium Indochin Francuskich . W porze deszczowej 1952 roku Giap wzmocnił swoje wojska i miał kilka dywizji, z których co najmniej dwie nadawały się do wielkiej ofensywy.
Grupa Airborne n o 2 pułkownik Ducourneau dowiedziawszy się o ruchu wojsk Vietminh, podzielił swoje uwagi ogólne Salan , którzy zdecydowali się wysłać „batalion Bigeard” budować małe Funkcje pełnione w górach przez wojska rodzimych i próbować przeciwdziałać Giap obraźliwe.
Wieczorem w16 października, Dzień kropla, stosunek ten wynosi 665 spadochroniarzy z 6 th PCB przed około 10.000 podziałów Bo Doi 308 i 312.
16 października : The sześćset sześćdziesiąt pięć spadochroniarzy z 6 e BPC z Bigeard są opuszczane w dwóch obrotów 40 km na południowy północny zachód od Nghia Lo, na wsi Tu LE. Bigeard decyduje się na rozmieszczenie batalionu w kilku punktach wsparcia kompanii mogących się wzajemnie wspierać . Tak więc, 11 th spółka pod dowództwem kapitana Leroy inwestuje wymiar 840 The 12 th Firma, kierowana przez porucznika Trapp obsługuje wynik 876 i 6 th z porucznikiem Magnillat przeniesiony na drugą stronę rzeki Leum Muong. 26 th z porucznikiem de Wilde jest w sklepie obok komputera do Bigeard. Żołnierze doraźnie ustawiali swoje stanowiska, kopiąc schrony do wczesnych godzin porannych.
17 października : Morane ląduje na starym torze na skraju pola ryżowego i niesie rannych po skoku dzień wcześniej w Hanoi . Trwa instalacja słupów, Dakoty zrzucają żebra ( drut kolczasty ) oraz amunicję, podczas gdy żołnierze kopią rowy i kładą miny wokół swoich pozycji. W nocy z 17 na 18 zaatakowano posterunek Nghia Lo, który znajduje się na południowy wschód od Gia Hoï.
18 października : Batalion otrzymuje około 10 rano wiadomość z Hanoi: stanowisko Nghia Lo padło po szesnastu godzinach obijania i walki wręcz. Garnizon jest zniszczona. O godzinie 17:00 poczta Gia Hoï skontaktowała się z BPC 6 e i poinformowała ich, że jednostki Viet zaczynają osiedlać się na wzgórzach z widokiem na słupek. Wkrótce potem dowódca Bigeard otrzymał od pułkownika Lajoixa dowództwo nad wszystkimi garnizonami na tym obszarze, które nadal znajdują się na posterunku lub w odwrocie. O godzinie 21:00 dwustu partyzantów tajlandzkich, otoczonych przez kilku europejskich oficerów ze posterunku Gia Hoï, rozpoczęło odwrót w kierunku Tu Le rozkazany przez Bigearda. Kompania Magnillat zostaje umieszczona w zasadzce wzdłuż toru prowadzącego do Gia Hoï w celu zebrania garnizonu podczas marszu w kierunku Tu Le.
19 października : Generał de Linarès , dowodzący siłami francuskimi w Tonkin , rozkazuje Bigeardowi wycofać się na Czarną Rzekę w kierunku Na San , ale Komandor Bigeard odmawia czekania na ludzi przybywających z Nghia Lo. Napastnicy Gia Hoï i Nghia Lo idą wzdłuż toru w kierunku Tu Le. Dwie kompanie Viet wpadają w zasadzkę porucznika Magnillata i cofają się, ponosząc ciężkie straty. Jednak szybko zostali wsparci przez dwa bataliony i Bigeard rozkazał Magnillate po kolei wycofać się, korzystając z zapory dostarczonej przez 81 ciężkich moździerzy porucznika Corbineau. Bigeard postanawia wysłać 6 th firmie dwóch kilometrów na południowy-zachód, co oznacza uwolnienie miski zapewnienia le ty awaryjne drogę do batalionu.
20 października : 2 rano: Masowy atak Wiktorów. Są uwięzieni w drutach kolczastych. Drugi atak, równie nieskuteczny. O świcie znaleziono splątanych 96 ciał Vietsów. Odwrót Tu Lê przez przełęcz Kao Pha. Viets są w tyle. Porzucono ranną i ciężką broń, aby przyspieszyć marsz. W nocy przyjazd na przełęcz. Pozycja nie do zdobycia. Batalion dochodzi do siebie po kilku godzinach.
21 października : 3 rano, krzepcy mężczyźni wychodzą. Wieczorem przybycie do Muong Chen, na stanowisku około czterdziestu tajlandzkich partyzantów pod dowództwem chorąży Peyrola. Przybywają Viets, powstrzymują ich Peyrol i jego ludzie.
22 października : Batalion odchodzi. Niektórzy mężczyźni umierają z wycieńczenia.
23 października : Przyjazd do It Hong. O ósmej przybywają Viets. Musimy znowu wyruszyć.
24 października : Przybycie do Czarnej Rzeki o 2 w nocy. Legioniści czekają z kajakami na przeprawę przez rzekę. 6 th BCP jest zapisane.
Generał Bigeard oświadczy: To heroiczne wycofanie Tu Le jest symbolem zwycięskiej armii francuskiej . "
Straty francuskie
6 th PCB 667 pracowników zaangażowanych w operację, 91 zabitych lub zaginionych.
Straty Viet-Minh
96 osób zginęło po ataku Tu Lê. Niezliczone straty podczas walk straży tylnej podczas wycofywania się. Odzyskano 2 karabiny FM, 12 PM i 27.
Źródło: raport z operacji pułkownika de Bollardière, dowódcy wojsk powietrznodesantowych w Indochinach i wojsk powietrznodesantowych północy