Kolonia Saybrook

Colony Saybrook
w Saybrook Colony

1635-1644

Mapa osadnictwa Saybrook Ogólne informacje

Status	Kolonia angielska
Stolica	Stary Saybrook
Język	język angielski
Zmiana	Funt szterling

Historia i wydarzenia

1635	Założenie kolonii
1644	Fuzja z kolonią Connecticut

Saybrook Kolonia została założona pod koniec 1635 roku, przy ujściu rzeki Connecticut , w jakiej jest teraz Old Saybrook , przez John Winthrop , syn John Winthrop Sr. , gubernatora kolonii Massachusetts Bay . Winthrop Jr. został mianowany gubernatorem przez pierwszych osadników, w tym pułkownika George'a Fenwicka i kapitana Lwa Gardinera. Przejęli ziemię na mocy aktu kapitulacji od Roberta Richa, 2.hrabiego Warwick . Kolonia została nazwana na cześć dwóch lordów: Williama Fiennesa, 1. wicehrabiego Saye i Sele oraz Roberta Greville'a, 2. barona Brooke, wybitnych parlamentarzystów i właścicieli koncesji ziemskich kolonii.

Pierwsi osadnicy byli zdecydowanymi zwolennikami Olivera Cromwella i demokracji. W latach trzydziestych XVII wieku, w tym, co stało się z Connecticut, krążyły pogłoski, że Cromwell przygotowuje się do emigracji z Anglii do Saybrooke w towarzystwie innych znamienitych purytańskich promotorów kolonii, takich jak John Pym , John Hampden., Arthur Haselrig i Lords Saye oraz Brooke. Aż do późnych lat siedemdziesiątych XVIII wieku mieszkańcy Old Saybrook wciąż debatowali, jaką ziemię podarować wybitnym parlamentarzystom.

Przygotowania do emigracji tych wybitnych postaci obejmowały wysłanie statku z niezwykłym ładunkiem, w tym kawałkami żelaza do kraty i mostów zwodzonych, w towarzystwie nawet doświadczonego inżyniera wojskowego [2] . Fort Saybrooka miał być najsilniejszy w Nowej Anglii. Jednak oni Wkrótce dowiedzieli się, że ich plan opuszczenia Anglii został wstrzymany i obawiali się, że Nie będzie mógł sprzedać swojego majątku, aby zabrać statek. W 1638 roku plany opuszczenia Saybrook zostały porzucone. Kłopoty finansowe Cromwella rozproszył opatrznościowy spadek, więc opuścił Huntingdon i osiedlił się w pobliskim Ely . W ten sposób promotorzy pozostali w Anglii i mogli odgrywać swoje role polityczne i wojskowe podczas pierwszej rewolucji angielskiej i jej następstw. Kolonia ucierpiała z tego powodu iw 1644 roku Fenwick zdecydował się połączyć ją z lepiej prosperującą w Connecticut , kilka mil w górę rzeki Connecticut .

W 1647 roku major John Mason objął dowództwo nad Fort Saybrook, który kontrolował szlaki handlowe i zaopatrzeniowe do górnej doliny rzeki Connecticut. Fort został całkowicie zniszczony przez tajemniczy pożar, ale w pobliżu szybko zbudowano kolejny. Mason spędził tam następne dwanaście lat i służył jako komisarz konfederacji Nowej Anglii , dowódca wojskowy, sędzia i rozjemca . Był stale wzywany do uczciwego negocjowania kupna ziem indyjskich, do napisania traktatu lub do rozstrzygania pewnych sporów.

Bibliografia

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „  Saybrook Colony  ” ( zobacz listę autorów ) .

• Alfred A. Young, „English Plebeian Culture and 18th Century American Radicalism” w Margret Jacob and James Jacob, red., „The Origins of Anglo American Radicalism” (New Jersey; Humanities Press International, 19910, strona 195
• Richard C. Dunn, „Puritans and Yankees” (Princeton, Princeton University Press, 1962)

Zobacz też

• Ward, Harry M. The United Colonies of New England, 1643-90 (Vantage Press, 1961).
• Andrews, Charles McLean. Okres kolonialny w historii Ameryki (tom II) - początki Connecticut 1632-1662