W dziedzinie biologii kluczem do określania jest narzędzie do identyfikacji taksonów (gatunku, rodzaju, rodziny itp.) Na podstawie kolejnych wyborów alternatyw związanych z cechami okazu, co umożliwia identyfikację, krok po kroku; dzięki swoim atrybutom, to znaczy przypisać go naukowo opisanemu i nazwanemu taksonowi , a tym samym nadać mu nazwę.
Klawisze często przedstawiają dwie alternatywne możliwości podczas każdego wyboru, czasami nazywane są kluczami dychotomicznymi , jednak niektóre kroki mogą przedstawiać trzy lub więcej alternatywnych opcji: są one wówczas „wielomianowe” .
Istnieją klucze określające różne grupy zoologiczne i botaniczne, takie jak grzyby, bakterie, wirusy i na każdym poziomie taksonomicznym: klucze rzędów , rodzin , rodzajów , gatunków .
Jednym z pierwszych kluczy do determinacji był francuski Flore Lamarcka opublikowany w 1779 roku .
Podczas gdy systematyka grupuje żyjące istoty w taksony o różnych poziomach w procesie aglomeracji, identyfikacja opiera się na istniejącej wcześniej klasyfikacji i przypisuje obserwowaną osobę do grupy klasyfikacji. Te dwa bardzo różne procesy klasyfikacji i określania były często mylone. Zatem tak zwane klucze „naturalne” są klasyfikowane, a każdy węzeł odpowiada taksonowi, jak przenośna, kompletna flora Gastona Bonniera .
W przeciwieństwie do syntetycznej metody oznaczania, która opiera się na globalnym rozpoznaniu bez dekompozycji znaków, klucz określania jest zgodny z metodą analityczną , która identyfikuje próbkę poprzez jawne rozpoznawanie znaków. Po kilkukrotnym zidentyfikowaniu taksonu metodą analityczną, ekspert często rozpoznaje gatunek metodą syntetyczną, identyfikując takson z daleka, podczas gdy nie może rozpoznać znaków pozwalających na identyfikację.
W przeciwieństwie do politetycznych metod identyfikacji , które uwzględniają jednocześnie zbiór znaków (np. Poprzez obliczenie globalnego wskaźnika podobieństwa), klucz określania jest metodą monotetyczną , skupiającą się sukcesywnie na każdym znaku.
Istnieją dwa rodzaje kluczy określających w zależności od tego, jaki mamy dostęp do postaci:
Wraz z postępem bioinformatyki i NICT od końca lat dziewięćdziesiątych XX wieku pojawiły się:
Niektóre programy są dostosowane do lokalnych języków, na przykład oprogramowanie do identyfikacji gatunków drzew w lasach Ghatów Zachodnich w Indiach, które zostało nagrodzone przez Centrum Bioinformatyki Uniwersytetu w Pondicherry i które również otrzymało nagrodę. Manthan South Asia 2009 . To oprogramowanie zostało wyprodukowane w ramach europejskiego projektu Biotik.
Te chipy i oprogramowanie wspomagające eksperta lub pomoc w rozpoznawaniu mogłyby w szczególności ułatwić pracę urzędników celnych, leśników, rybaków, przyrodników, parataksonomistów i organów kontrolnych w zakresie identyfikowalności niektórych produktów (drewno egzotyczne, drewno szlachetne lub z certyfikatem ekologicznym , materiały lub gatunki należące do gatunki, których handel jest zabroniony lub regulowany na przykład przez CITES ).