Klub sportowy rugby Bourgoin-Jallieu

CS Bourgoin-Jallieu Generał
Pełne imię i nazwisko Klub sportowy rugby Bourgoin-Jallieu
Pseudonimy CSBJ
niebo i granaty
Poprzednie imiona Klub Sportowy Bergusien
Fundacja 1906
Status zawodowy 1995 - 2017
Zabarwienie Błękit nieba i granat
stadion Stadion Pierre-Rajon
(9 441 miejsc)
Siedzenie Stadion Pierre-Rajon 73, Avenue du profesor Tixier
Bourgoin-Jallieu 38300
Francja
Aktualne mistrzostwa Krajowy (2021-2022)
Prezydent Henri-Guillaume Gueydan
Trener Sébastien Tillous-Borde Grégoire Pintiaux (asystent)
Najlepszy napastnik Alexandre Péclier (1465 pkt )
Stronie internetowej www.csbj-rugby.fr
Lista nagród głównych
Krajowy Francuski Mistrzostwo 2 nd  podziału (3) francuski
Mistrzostwa grupy B (1)
Międzynarodowy Europejskie wyzwanie (1)

Koszulki

Zestaw lewego ramienia CSBJ domicyl.png Zestaw body CSBJ home.png Zestaw prawego ramienia CSBJ domicyl.png CSBJ Home Spodenki Kit.png Zestaw skarpet CSBJ domicyl.png Dom Zestaw lewego ramienia CSBJ na zewnątrz.png Zestaw body CSBJ na zewnątrz.png Zestaw prawego ramienia CSBJ na zewnątrz.png Zestaw spodenek outdoorowych CSBJ.png Zestaw skarpet CSBJ na zewnątrz.png Na zewnątrz

Aktualności

Na bieżący sezon patrz:
Krajowy 2021-2022
0

Ostatnia aktualizacja: 15 stycznia 2020 r.

Klub Sportowy Rugby Bourgoin ( CS Bourgoin-Jallieu ) jest klub rugby francuski siedzibą w Bourgoin-Jallieu .

CSBJ w szczególności zdobył mistrzostwo Francji w drugiej lidze trzykrotnie w latach 1965 , 1971 i 1973 oraz grupę B w 1984. Ale klub był przede wszystkim wicemistrzem Francji i zwycięzcą europejskiego wyzwania w 1997 roku.

Uczestniczy w sezonie 2021-2022 w National .

Historia

Francja mapa lokalizacji-Regiony i departamenty-2016.svg Lokalizacja miasta CS Bourgoin-Jallieu

Początki

Rugby pojawił się w Bourgoin-Jallieu w 1897 roku za sprawą niejakiego Fischera, młodego syna notariusza z Anglii, który zaoferował kilka gier swoim kolegom z miejskiej uczelni. Sam klub narodził się w 1906 roku (piąty w Isère , po Grenoble , Vienne , Vizille i La Mure ) pod nazwą „  Bergusian Sports Club  ”, a Bergusian to mieszkańcy Bourgoin. Barwy klubu, niebo i granat, to barwy angielskiego klubu piłkarskiego Aston Villa, który wspierał angielski student z Birmingham . Dlatego zaproponował je, gdy powstał klub.

W okresie międzywojennym klub grał na drugim poziomie francuskiego rugby (zwanym Honor, Excellence A lub drugą ligą w zależności od epoki), z krótkimi awansami (trzecia liga).

W 1948 roku FFR podjęła się reorganizacji zawodów Bourgoin klasyfikowanych na trzecim poziomie krajowym (zawsze nazywanym Honorem). Trenerem jest katalończyk Jacques Palat , dawniej z USA Perpignan .

Bourgoin powrócił do drugiej ligi w 1951 roku pomimo półfinałowej porażki z Saint-Girons SC .

Stabilizacja 2 nd podziału (1952/65)

Od 1952 r. CSB systematycznie utrzymywała się w II dywizji. W 1956 roku przyjął nazwę Bourgoin-Jallieu Sports Club , chociaż obie gminy oficjalnie zjednoczyły się dopiero w 1967 roku.

Mistrz francuskiej drugiej ligi 1965

Poza sezonem przyjeżdża trener / zawodnik, który sprawdził się w Saint-Claude , André Pagès. Kolektyw Berjallian walczy o odnalezienie swoich śladów w pierwszym meczu, zanim wygra 6 z 7 meczów w fazie powrotu.

Zakwalifikowany Bourgoin następnie wyeliminował ASPTT Paris, Pézenas, Côte-vermeille i Gaillac . W finale mistrzostw w 1965 roku CSBJ zdobył swój pierwszy ważny tytuł, Championship of Excellence (14-6 ap przeciwko Beaumont-de-Lomagne w finale w Awinionie ) i po raz pierwszy awansował do pierwszej ligi, zwanej wówczas National .

Podejścia i zjazdy (1965-1984)

Trudny start w pierwszej lidze

Debiut w pierwszej lidze był trudny, Bourgoin zajął ostatnie miejsce w swojej grupie w 1966 roku, ale został uratowany przez FFR. Rzeczywiście, ostatnie miejsca w 1967 są przydzielane według uznania komitetu zarządzającego FFR między półfinalistami francuskich mistrzostw drugiej ligi a ostatnią z ich kur z pierwszej ligi. Federacja zdecydowała się łowić na Stade Toulouse , SBUC , US Tyrosse , CS Bourgoin-Jallieu i SC Mazamet .

Mistrz francuskiej drugiej ligi 1971

Klub będzie wtedy robił wyciąg przez dwadzieścia lat: zejście w 1968 r. , powrót do zdrowia w 1971 r. (z tytułem mistrza drugiej ligi w kluczu, dzięki wygranej 15-6 z Pamiers w Awinionie), nowe zejście w 1972 r. .

Mistrz francuskiej drugiej ligi 1973

Klub powróci do gry w 1973 roku (z trzecim tytułem mistrza drugiej ligi: zwycięstwo 10-6 przeciwko Le Creusot w Roanne ), a następnie ponownie zejdzie w 1979 roku, kiedy Marc Cecillon po raz pierwszy wystąpił w podniebnej koszulce i granat.

Wicemistrz Francji grupy B 1982

Po powrocie w 1982 roku (pokonany w finale mistrzostw Francji w grupie B z Aire-sur-l'Adour ), w następnym roku po raz ostatni opuścił elitę .

Champion Francji grupy B 1984

Klub powróci do 1984 roku z tytułem mistrza Francji grupy B zdobytym w meczu z Le Creusot na stadionie Bourg en Bresse.

Pierwsze emocje w grupie A (1984-1993)

Bourgoin szybko zaaklimatyzował się do grupy A. Za powrót do najwyższej klasy klub zakwalifikował się do 1/8 finału mistrzostw. W następnym sezonie pojawi się międzynarodowy filar Nice, Hervé Chabowski, ale będzie to trudne, a Bourgoin zostanie przeniesiony do grupy A2, ale natychmiast odzyska siły po kolejnej 16-tej rundzie przegranej z Racingiem CF , przyszłym finalistą sezonu 1986. - 1987 .

W 1988 i 1989 Bourgoin o włos przegrał w kwalifikacjach, mimo prestiżowych sukcesów przeciwko Stade Toulouse, pokonując dwa lata z rzędu na Pierre-Rajon. Bourgoin zagra również pół-końcowa wyzwanie Yves du Manoir 1989 stracił wobec Olympic Biarritz z Serge Blanco .

W 1990 i 1991 roku Bourgoin nadal nie zagra w kwalifikacjach zarówno do Mistrzostw, jak i Wyzwania. Wreszcie, w 1992 roku , postęp klub zakończy 4 th w ich basenie, ale odpadł w ostatnim szesnastego przez US Dax jeszcze niżej w rankingu.

W sezonie 1992-1993 do CSBJ przyjechało trzech symbolicznych graczy Michela Malafosse z Grenoble i Nowozelandczyka Davida Morgana, którzy dołączyli rok po swoim rodaku Nigelu Geany, którzy grali razem w Wellington . W tym roku Bourgoin będzie musiał rozegrać baraż z Saint-Gaudens, pokonanym 40 do 8. W Challenge , Bourgoin zajmuje ostatnie miejsce w swojej grupie i nie jest już zapraszany w następnym sezonie.

Chwalebne lata (1994-2010)

Dzięki dobrym pokoleniom młodych ludzi CSBJ regularnie osiąga dobre wyniki, ale nigdy nie wygrywa na szczycie. Zaczął intensywną rekrutację w latach 1993-1994 , w szczególności przybyciem trenera Michela Couturas z US Marmande , mistrza SU Agen w 1988 roku , z trzech mieszkańców Grenoble Dominique Mazille , Gilberta Brunata i Frédérica Nibelle ( którzy właśnie zostali pozbawieni tytuł mistrzowski 1993 po kontrowersyjnym finale po błędzie sędziego), Alexandre Chazalet z Valence sportif, a także powrót do klubu wspaniałego strzelca Patrice'a Favre z Nicei . Bourgoin po raz pierwszy w swojej historii sięgnął do ćwierćfinału mistrzostw w 1994 roku. Został wtedy wyeliminowany przez Dax 18-9 dla najlepszego dyrektora mistrzostw Thierry'ego Lacroix .

Półfinał o gorzkim smaku 1995

W 1995 roku Bourgoin sięgnął po raz pierwszy w swojej historii do półfinału mistrzostw w 1995 roku, przegrywając z silnym poczuciem frustracji przyszłego mistrza, Toulouse Stadium po kontrowersyjnej próbie Émile'a Ntamacka w przerwach gry, podczas gdy Bourgoin kierowany przez 10 do 9. Daniel Garnier, prezes CSBJ, chciał następnie postawić sprawę przed sądem, jeśli FFR nie unieważni wyniku.

Dwa tygodnie później klub wygrał Challenge Jean Bouin (mecz o 3 e-stronę ) do RC Toulon . W tym samym roku Bourgoin dotarł do ćwierćfinału Challenge Yves du Manoir , pokonany przez Montferrand .

W 1996 roku Bourgoin dotarł do ćwierćfinału mistrzostw, gdzie został pokonany przez Sekcję Pau, podczas gdy nie zakwalifikował się do Challenge .

Słynny rok trzech finałów 1997 Wicemistrz Francji

W sezonie 1996-1997 do klubu przybyli Pierre Raschi d' Oyonnax , Laurent Leflamand z Grenoble i Jean Daudé z Nîmes, a CSBJ w końcu dotarło do finału, który przegrał ze Stade Toulouse .

Zwycięzca konferencji europejskiej

Ale ten rok pozostaje najlepszy w klubie, ponieważ jednocześnie odbiera pierwszy tytuł w europejskim wyzwaniu , „drugi” Puchar Europy, przeciwko Castres .

Drużyna zwycięska w finale Konferencji Europejskiej w 1997 roku  :

1. Philippe Vessiller 2. Jean-Pierre Sanchez następnie Jean-François Martin-Culet 3. Laurent Gomez potem David Morgan
4. Jean Daudé potem Frédéric Nibelle 5. Marc Cécillon 6. Alexandre Chazalet 8. Pierre Raschi 7. Michel Malafosse 9. Dominique Mazille 10. Gilles Cassagne następnie Patrice Favre 11. Laurent Belligoï 12. Stéphane Glas 13. Alexandre Péclier 14. Laurent Leflamand 15. Nigel GéanyKapitan




Finalista Coupe de France

Klub dotarł także do finału Coupe de France pokonanego przez Sekcję Pau .

CSBJ jest od dwóch sezonów najlepszym francuskim klubem poza stadionem w Tuluzie, dzięki swoim wynikom i bardzo wysokiemu poziomowi centrum treningowego.

Półfinalista mistrzostw 1999

W 1999 roku klub ponownie przegrał w półfinale mistrzostw ze stadionem w Tuluzie, przyszłym zwycięzcą.

Finalista konkursu europejskiego 1999

Klub przegrał w finale europejskiego pojedynku z AS Montferrand .

Finalista Coupe de France 1999

CSBJ przegrało również finał Coupe de France ze Stade Français .

Rekordowa liczba kolejnych niepokonanych meczów u siebie (2002-2006)

Bourgoin osiągnął serię 46 kolejnych meczów bez porażki na stadionie Pierre Rajon w latach 2002-2006.

Dwukrotny finalista konkursu Coupe de la Ligue i Sud-Radio w 2003 r.

W 2003 roku klub przegrał również w finale Pucharu Ligi ze Stade Rochelais oraz w finale wyzwania Sud-Radio pokonany przez Olympic Castres 27-26.

Dwukrotny półfinalista mistrzostw 2004 i 2005

Dwa nowe półfinały mistrzostw Francji przyszły w 2004 roku przegrały z francuskim stadionem, aw 2005 przegrały z olimpijskim Biarritz, dwoma przyszłymi zwycięzcami mistrzostw.

Finalista konkursu europejskiego 2009

Niebo i granat spór o nowe europejskie wyzwanie w finale w 2009 roku przegrany z Northampton Saints . Morgan Parra i jego koledzy z drużyny podczas spotkania CS Bourgoin-Jallieu-Northampton Saints 22 maja 2009 r.

Gazeta Midi olympique ogłosiła w poniedziałek 20 kwietnia 2009 r., że liderzy CSBJ, którzy w lutym 2009 r. przejęli klub od Pierre'a Martineta za symboliczne euro, muszą zostawić prawie dwa miliony euro przed 30 kwietnia 2009 r. pod groźbą zobaczenia swojej drużyny zejść do Pro D2 z powodów finansowych, te dwa miliony euro to dług pozostawiony przez Martineta, a zatem suma, której zażądał na wznowienie klubu, zanim ostatecznie zgodził się z kupującymi na symboliczne euro. 27 kwietnia 2009 r. René Flamand publicznie ogłosił, że CSBJ jest stabilna finansowo, w szczególności dzięki dwóm dotacjom władz publicznych, z jednej strony 574.000 euro od gminy Bourgoin-Jallieu i 500 tys. euro od Rady Generalnej Isère, resztę płacą partnerzy prywatni. Sezony 2008-2009 i 2009-2010 są całkiem dobre, ale bez większych sukcesów.

Zejście w Pro D2 2011

W sezonie 2010-2011 klub pękł i nie był już śledzony, wciąż zmagając się finansowo. Mimo wzmocnienia wielu obiecujących piłkarzy CSBJ wygrał tylko dwa mecze ligowe, a także został ukarany 5 punktami ze względów finansowych. Porażki następują po sobie i stają się coraz większe, a ich kulminacją jest porażka u siebie 14:44 z La Rochelle. CSBJ zajął ostatnie miejsce w Top 14 po 27 latach z rzędu w pierwszej lidze. Jednak poza sezonem wydarzenia wydają się iść najlepiej: Serge Kampf całkowicie wypełnia deficyt budżetowy z poprzedniego sezonu, a konta są resetowane. Powrót Laurenta Seigne z nowym sponsorem i inteligentną rekrutacją daje nadzieję na szybki i olśniewający powrót CSBJ do czołówki. poniósł kilka porażek z rzędu, potencjalnie zbliżając klub do spadku i widma poprzedniego sezonu. Ogłoszenie nowego deficytu budżetowego w wysokości co najmniej 1,3 mln euro pogarsza sytuację i powoduje odejście prezydenta Gastona Maulina i menedżera Laurenta Seigne, pospiesznie zastąpionych przez prezesa związku i trenera ośrodka szkoleniowego. Na wyniki nie trzeba długo czekać, bo gra powraca, a także przekonujące zwycięstwa, które pozwalają klubowi zakończyć mistrzostwo na środku tabeli, daleko jednak do natychmiastowego oczekiwanego odrodzenia.

Zjazd w Federal 1 i powrót w Pro D2

Poza sezonem policja finansowa rugby ogłasza degradację w Federal 1, jeśli sytuacja finansowa nie zostanie uporządkowana na drugim spotkaniu. Pomimo mobilizacji kibiców i lokalnych MŚP najwyraźniej nadrabiających deficyt, DNACG potwierdza degradację klubu do Federal 1 i pomimo różnych apeli do Francuskiej Federacji Rugby, CNOSF i trybunału administracyjnego, sankcja zostaje ostatecznie potwierdzona. Następnie klub postanawia rozwiązać sekcję zawodową, aby oddalić widmo przymusowej likwidacji klubu i rozpocząć mistrzostwa federalne 1 ze sprawozdaniem finansowym z korzyścią finansową. W następnym roku CS Bourgoin-Jallieu awansował do tytułu Pro D2 Championship po półfinałowym zwycięstwie z US Montauban . Bourgoin zakończył sezon 2013-2014 z D2 w 8 th  miejsce w rankingu, zwłaszcza w pozyskiwaniu zwycięstwo w derbach przeciwko przyszłym mistrzem Francji Lyon OU . W tym sezonie drużyna Reichela de Bourgoin dotarła również do półfinału mistrzostw Francji.

Zejście do Federalnej 1 po likwidacji sądowej

16 maja 2017 r. klub został postawiony w stan przymusowej likwidacji przez Sąd Gospodarczy w Wiedniu. Zajął ostatnie miejsce w D2 i jest spychany do Fédérale 1 w sezonie 2017-2018 i skończył 9 th w Pool 1. W kolejnym sezonie kończy przygodę w 1/4 finale z Blagnac .

Rok 2017 ostatecznie oznacza koniec zmartwień finansowych klubu wraz z głęboką restrukturyzacją klubu.

W sezonie 2018-2019 CSBJ zajął pierwsze miejsce w puli 4 przed Dijon , ale spadł w ćwierćfinale trofeum Jean-Prat przeciwko Blagnac (16-21; 13-12).

Sezon 2019-2020 jest bardziej skomplikowany. Klub pojawia się w podniesionej puli 2, wraz z Bourg-en-Bresse i Narbonne , i pojawia się na piątym miejscu, gdy mistrzostwa zostają zatrzymane z powodu pandemii Covid-19 .

Integracja z Mistrzostwami Francji 2020

Podczas sezonu 2020-2021 The CSBJ zawiera nową mistrzostwo Francji Narodowych i wykończone w 8 th miejsce z 45 punktami.

Identyfikacja wizualna

Kolory i koszulki

Rywalizacja

Bourgoin rywalizuje z FC Grenoble w słynnych derbach Isère, a także z Lyon OR w derbach Rodan-Alp.

Nagrody

Nagrody CS Bourgoin-Jallieu
Konkursy krajowe Konkursy międzynarodowe
Mistrzostwa Francji Wyzwanie Jeana Bouina
  • Zwycięzca (1): 1995
Wyzwanie Yves du Manoira
  • Półfinalista (1): 1989
Puchar Francji Puchar Ligue
  • Finalista (1): 2003
Sud-Radio Challenge
  • Finalista (1): 2003
Mistrzostwa Francji grupa B
  • Mistrz (1): 1984
  • Wicemistrzostwo (1): 1982
Mistrzostwa Francji D2 Mistrzostwa Federalne 1
  • Wicemistrz (1): 2013
Europejskie wyzwanie
Inne konkursy Drużyny młodzieżowe
Wyzwanie Brennusa
  • Zwycięzca (1): 1910
Burgundowa Tarcza
  • Zwycięzca (3): 1976, 1982, 1988
Wyzwanie nadziei
  • Finalista (2): 1980, 1994
Wyzwanie Armanda Vaquerina Wiceczempionat Francji
  • Mistrz (3): 1972 (dywizja krajowa), 1998 (Espoirs), 1999 (Elite B)
  • Wicemistrzostwo (1): 1997 (Espoirs)
Francuskie Mistrzostwa Federalne B
Mistrzostwa Francji Reichela Francuskie Mistrzostwa Krabosów Mistrzostwa Francji w Alamercery
  • Wicemistrzostwo (1): 2009
Wyzwanie Sud-est Balandrade
  • Zwycięzca (1): 2012
Super Wyzwanie Francji
  • Zwycięzca (1): 1997
Mistrzostwa Francji w Minimie (UFOLEP)
  • Wicemistrzostwo (1): 1997

Finały Burgundii

Możesz uzyskać dostęp do artykułu, który dotyczy konkretnego sezonu, klikając wynik finału.

Mistrzostwa Francji

Data końcowa Zwycięzca Finalista Wynik Miejsce finału Widzowie
31 maja 1997 r. Stadion w Tuluzie CS Bourgoin-Jallieu 12-6 Parc des Princes , Paryż 44 000

Wyzwanie Jeana Bouina

Data końcowa Zwycięzca Finalista Wynik Miejsce finału Widzowie
7 maja 1995 CS Bourgoin-Jallieu RC Tulon 45-38
(mt 19-20)
Jean Bouin Stadium , Paryż 12.000

Europejskie wyzwanie

Data końcowa Zwycięzca Finalista Wynik Miejsce finału Widzowie
26 stycznia 1997 CS Bourgoin-Jallieu Kastry olimpijskie 18-9 Stadion Śródziemnomorski , Béziers 10 000
27 lutego 1999 r. AS Montferrand CS Bourgoin-Jallieu 35-16 Stade de Gerland , Lyon 31 986
22 maja 2009 r. Święci z Northampton CS Bourgoin-Jallieu 15-3 Stoop , Twickenham 9260

Puchar Francji

Data końcowa Zwycięzca Finalista Wynik Miejsce finału Widzowie
26 kwietnia 1997 r. Sekcja Pau CS Bourgoin-Jallieu 13-11 Stadion Costières , Nîmes 15 732
5 czerwca 1999 r. Francuski stadion Paryż CS Bourgoin-Jallieu 27-19 Stadion im. Geoffroya-Guicharda , Saint-Étienne 22 000

Puchar Ligue

Data końcowa Zwycięzca Finalista Wynik Miejsce finału Widzowie
27 marca 2003 r. Stadion Rochelais CS Bourgoin-Jallieu 22-20 Stadion Marcel-Deflandre , La Rochelle 4500

Sud-Radio Challenge

Data końcowa Zwycięzca Finalista Wynik Miejsce finału Widzowie
15 listopada 2003 r. Kastry olimpijskie CS Bourgoin-Jallieu 27-26 Park sportu i przyjaźni , Narbonne 5000

Osobowości

Francuzi, których zapewnił klub

Kultowi gracze

Kapitanowie

Wyszkoleni w klubach zawodnicy zostali mistrzami świata poniżej 20

Zatrudnienie 2021-2022

Obecna kadra zawodowa CS Bourgoin-Jallieu
Nazwisko Poczta Narodziny Narodowość sportowa Selekcje Ostatni klub Przyjazd do klubu
Leandro Assi Filar 10 października 1993 Argentyna - Prowansja Rugby 2020
Rossouw de Klerk  (pl) Filar 21 sierpnia 1989 Afryka Południowa - Królowie Południa 2020
Adrien Devisme Filar 6 sierpnia 1994 Francja - RC Massy 2021
Remy Gaborit Filar 5 listopada 1992 r. Francja - RC Strasburg 2019
Michał Simutoga Filar 26 września 1996 Francja - FC Grenoble 2021
Giorgi Zakaszwiliu Filar 17 grudnia 1989 Gruzja - Prowansja rugby 2017
Mohammed khribache Prostytutka 8 czerwca 1988 Maroko - Stadion w Mons 2020
Jordy Perez Prostytutka 20 czerwca 2000 r. Francja - Stany Zjednoczone Carcassonne 2021
Baptysta Phalip Prostytutka 13 stycznia 1995 Francja - RC Aubenas 2018
Kilian Tripier Prostytutka 30 października 1996 r. Francja - Stany Zjednoczone Montauban 2021
Leander Cotte Drugi rząd 3 września 1989 Francja - Walencja Rzymian DR 2020
Thomas Geffre Drugi rząd 24 grudnia 1998 Francja - Union Cognac Saint-Jean-d'Angely 2021
Shane Kirkwood  (pl) Drugi rząd 6 września 1989 Afryka Południowa - Sokoły 2019
Jerry Sexton  (pl) Drugi rząd 20 stycznia 1993 Irlandia - Rycerze Doncaster 2021
Matteo Broeders Skrzydło trzeciej linii 8 lipca 2000 r. Francja - Lyon OR 2021
Kevin Chaudouard Skrzydło trzeciej linii 14 sierpnia 1995 r. Francja - RC Aubenas 2020
Bogdan Leonte Skrzydło trzeciej linii 13 maja 1986 Rumunia - Stadion w Mons 2014
Bynjamin Rabatel Skrzydło trzeciej linii 11 listopada 1997 r. Francja - Trenował w klubie -
Kevin Rivoire Skrzydło trzeciej linii 3 sierpnia 1994 Francja - Trenował w klubie -
Tomasz Tarrit Skrzydło trzeciej linii 8 marca 1996 r. Francja - Gramatyka TEC RC  (pl) 2019
Laki Lee Środek trzeciej linii 22 czerwca 1994 Samoa - SC Graulhet 2021
Poutasi Luafutu Środek trzeciej linii 2 grudnia 1987 r. Australia - Prowansja Rugby 2020
Camille Jarreau Środek trzeciej linii 23 kwietnia 1995 Francja - AS Bedarrides Châteauneuf-du-Pape 2020
William Huteau Połowa Scrum 12 lutego 1998 Francja - Zawory RC 2020
Adrien Pontarollo Połowa Scrum 23 października 2000 Francja - Trenował w klubie -
Maxime Sidobre Połowa Scrum 25 października 1998 Francja - Appamański Klub Sportowy 2021
Florian Lavaux Otwarcie do połowy 13 maja 1996 r. Francja - RC Aubenas 2020
Beniamin szlachetny Otwarcie do połowy 30 maja 1997 r. Francja - Soyaux Angoulême XV 2021
Krzysztofa Boscha  (pl) Środek 27 marca 1992 r. Afryka Południowa - Griquas 2018
Bastien Colliat Środek 20 kwietnia 1994 Francja - Stadion Aurillac 2021
Roimata Hansell-Pune Środek 6 listopada 1986 Nowa Zelandia - Oyonnax rugby 2020
Remy Bouet Skrzydłowy 9 stycznia 1992 Francja - Trenował w klubie -
Makalea Foliaki Skrzydłowy 24 września 1996 Francja - Union Cognac Saint-Jean-d'Angely 2021
Quentina Leforta Skrzydłowy 2 lutego 1997 r. Francja - Union Cognac Saint-Jean-d'Angely 2021
Mateusz Mikołaj Skrzydłowy 11 lutego 1987 r. Francja - SO Chambery 2015
Nicolas Cachet Z powrotem 25 marca 1992 r. Francja - US Dax 2018
Romain Sola Z powrotem 29 października 1987 r. Francja - Prowansja Rugby 2021

Lista trenerów

Kropka Główny trener (e) Asystent (y) Nagrody
1929-1934 André Lacoste
1934-1937 Jean Gudeta
1937-1939 Henri Gigot
1941-1945 Jean Moiroud
1945-1946 Henri Gigot
1946-1947 Louis Theron
1947-1950 Jacques Palat
1950-1953 Maurice bourron
1953-1955 Guy Bigorre
1955-1955 Georges Guillaumet
1955-1956 Maurice bourron
1956-1956 Fernand Millon
1956-1959 Raymond Bouvarel
1959-1959 Louis Theron
1959-1960 Jean Lahet
1960-1962 Raymond Bouvarel
1962-1964 Francois Montrucolis
1964-1964 André Trevisanuto
1964-1969 André Pages Mistrz Francji D2 1965
1969-1974 Serge Dunet Mistrz Francji D2 1971 , Mistrz Francji D2 1973
1974-1980 Jacques Augier Bouclier de Bourgogne 1976, Finalista Challenge de l'Esperance 1980, Finalista Challenge Armand Vaquerin 1980
1980-1980 Eloi Tujague Patricka Bernarda
1980-1982 Patricka Bernarda Wicemistrz Francji Grupy B 1982, Tarcza Burgundii 1982
1982-1983 liliowy camberaber
1983-1984 Gerard Bonnet Michel Arnoldi Mistrz Francji Grupy B 1984
1984-1986 Michel Arnoldi
1986-1988 Francois Anne Michel Arnoldi Tarcza Burgundii 1988
1988-1989 Gerard Bonnet Michel Arnoldi
1989-1990 Jean-Pierre Pesteil Michel Arnoldi
1990-1991 Henri hyvrard Frédéric Chevarin
1991-1993 René Benoit-Guerindon Bernard Thomas
1993-1994 Michel Couturas Bernard Ferret Finalista Challenge Armand Vaquerin 1994, Finalista Challenge de l'Espérance 1994
1994-2000 Alain Revol Zwycięzca Challenge Jean Bouin 1995, Zwycięzca Challenge Armand Vaquerin 1997, Zwycięzca European Challenge 1997 , Wicemistrz Francji 1997 , Finalista Pucharu Francji 1997 i 1999, Finalista European Challenge 1999
2000-2001 Jean-Francois Tordo Jean-Henri Tubert
2001-2002 Herve Roche
2002-2002 Herve Roche Aleksandre chazalet
2002-2004 Filip Saint-André Laurent Seigne Finalista Pucharu Ligi 2003 Finalista South Radio Challenge 2003
2004-2004 Laurent Seigne
2004-2005 Laurent Seigne Guy Tourlonias
2005-2007 Christophe Urios Guy Tourlonias
2007-2008 Eric Catinot Pierre Raschi
2008-2008
2008-2011 Xavier Pemeja Finalista European Challenge 2009
2011-2011 Laurent Mignot Stephane Orjollet
2011-2012 Laurent Seigne Jean-Francois Beltran
2012-2012 Jean-Francois Beltran Laurent Mignot i Stéphane Orjollet
2012-2013 Laurent Mignot Pascal Peyron i Stéphane Orjollet Runner – 1 re dywizja federalna w 2013 roku
2013-2014 Pascal Peyron i Alexandre Péclier
2014-2015 Pascal peyron Alexandre Péclier i Florian Ninard
2015-2016 Serge Laïrle Alexandre Péclier i Florian Ninard
2016-2017 Richard Mcclintock Alexandre Péclier
2017-2019 Jean-Henri Tubert Fabien Boyet
2019-2021 Antona Moolmana
2021- Sébastien Tillous-Borde Gregoire Pintiaux

Lista Prezydentów

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. pokazane są tutaj tylko najważniejsze tytuły w oficjalnych zawodach.

Bibliografia

  1. „  Bourgoin-Jallieu Sport Club  ” , na stronie histoire.maillots.free.fr (dostęp 7 lutego 2013 r. )
  2. Nota 2006 , s.  23.
  3. "  Saint-Girons świętuje swoich starszych  " , na www.ladepeche.fr ,24 stycznia 2016(dostęp 24 lipca 2019 )
  4. Nota 2006 , s.  30.
  5. Nota 2006 , s.  33.
  6. Nota 2006 , s.  44.
  7. "  1000 meczów Guy Novès  " , strona "lequipe.fr" gazety L'Équipe ,1993(dostęp 12 stycznia 2015 )
  8. Mérillon 1990 , s.  331.
  9. „  Gloups, to mistrzostwa świata w rugby w 2015 roku!” #6  ” , na https://glou-glou.fr (dostęp 22 kwietnia 2020 )
  10. „  New Zealand Rugby History – Nigel Patrick Geany  ” na stronie www.rugbyhistory.co.nz (dostęp 22 kwietnia 2020 r. )
  11. „  Michel Couturas, „alchemik z południowego zachodu  ” , na www.humanite.fr , L'Humanité ,22 kwietnia 1995(dostęp 22 kwietnia 2020 )
  12. "  Rugby  " , na www.humanite.fr , L'Humanité ,10 czerwca 1993(dostęp 10 lutego 2014 )
  13. Nicolas Zanardi, „  To był Bourgoin-Joyeux”, wielka powieść o wiosce, która chciała podbić świat  ” , na www.midi-olympique.fr , Olympic Midi ,20 czerwca 2020 r.(dostęp 20 czerwca 2020 )
  14. „  Toulouse bites Bourgoin na esej oszusta  ” , na www.liberation.fr
  15. "  Daroque:" Zaoferowano mi czek in blanco! "  » , na www.ladepeche.fr
  16. „  Couturas, rugby w skórze  ” , na www.ledauphine.com
  17. "  " Najgorszy, koszmar... Cholera, byliśmy tam, w finale" - Niebo spadło na Bourgoina. Uwierzyło w to całe miasto. Spojrzenie wstecz na tydzień wspólnej euforii  ” , na https://www.liberation.fr
  18. „  Rugby: Bourgoin chce złożyć skargę  ” , na www.humanite.fr , L'Humanité ,25 kwietnia 1995(dostęp 22 kwietnia 2020 )
  19. "  Bourgoin-Jallieu: jak dobrze znasz stadion Pierre-Rajon?  » , na www.ledauphine.com
  20. (en) Bourgoin reassures , sport.fr, 7 czerwca 2009, dostęp 4 lipca 2009 .
  21. "  Burgoin, popularny klub  " , na www.ledauphine.com ,12 maja 2014 r.(dostęp 16 maja 2014 )
  22. "  25th day Pro D2 - Bourgoin oferuje derby i prestiż  " , na www.rugbyrama.fr ,29 marca 2014(dostęp 16 maja 2014 )
  23. „  Reichel FC Grenoble w finale  ” , na http://metro-sports.fr ,19 maja 2014 r.(dostęp 22 maja 2014 )
  24. "  Rugby: klub Bourgoin-Jallieu (CSBJ) w likwidacji  " , na europe1.fr ,16 maja 2017 r.(dostęp 16 maja 2017 r. )
  25. "  1st Division - 1996-1997  " , na finalesrugby.fr ( dostęp 15 września 2020 ) .
  26. "  Coupe de la Ligue 2003  "
  27. „  Wyzwanie Sud Radio 2003  ”
  28. „  PALMARÈS  ” , na www.csbj-rugby.fr (dostęp 10 kwietnia 2013 )
  29. „  The Club's Palmarès (Club and Association)  ” , na www.csbjrugby-asso.fr (dostęp 10 kwietnia 2013 )
  30. "  2nd Division - Federal - 1964-1965  " , na finalesrugby.fr ( dostęp 15 września 2020 ) .
  31. "  2nd Division - Federal - 1970-1971  " , na finalesrugby.fr ( dostęp 15 września 2020 ) .
  32. "  2nd Division - Federal - 1972-1973  " , na finalesrugby.fr ( dostęp 15 września 2020 ) .
  33. „  Konferencja europejska – 1996-1997  ” , na stronie finalesrugby.fr (dostęp 15 września 2020 r . ) .
  34. "  European Shield - 1998-1999  " , na finalesrugby.fr ( dostęp 15 września 2020 ) .
  35. „  National Division - 1971-1972  ” , na stronie finalesrugby.fr (dostęp 15 września 2020 r . ) .
  36. „  Historia SCF  ” , na stronie www.superchallengedefrance.com (dostęp 13 maja 2014 r. )
  37. "  Farewell Francis  " , na aacsbj.over-blog.com (dostęp 5 lutego 2013 )
  38. „  Bel homage to Francis Gobbi  ” , na aacsbj.over-blog.com (dostęp 5 lutego 2013 )

Załączniki

Bibliografia

  • CSBJ Rugby - Księga Gości , CSBJ Rugby,1971
  • [Mérillon 1990] Jean Mérillon , Le Challenge Yves du Manoir: Historia rugby , Paryż, Éditions Chiron,1990, 335  s. ( ISBN  2-7027-0395X ) Dokument użyty do napisania artykułu
  • Henri Garcia , Bajeczna historia rugby , Éditions de la Martinière, 1996 /, 935  s. ( ISBN  2-7324-2260-6 )
  • Jean Arrouye , Pierre Sansot i Pierre Villepreux , Rugby między niebem a granatem , Miasto Bourgoin-Jallieu,1996, 68  pkt. ( ISBN  978-2-9510613-0-9 )
  • Éric Clert i Céline Derbekian , W zaciszu CS Bourgoin-Jallieu - Wejdź do serca CSBJ Rugby , Muzeum Victora Charretona,2005
  • Yves Billet , 1906-2006 - CSBJ RUGBY 100 lat - Du Garnet dans le Ciel , CSBJ Rugby,maj 2006, 95  s.
  • Pierre Martinet ( pref.  Guy Savoy ), Intractable , Plon,20 lutego 2020 r., 272  s. ( ISBN  2259282822 )

Linki zewnętrzne