Klub lekkoatletyczny Bizertin (piłka nożna)
Klub lekkoatletyczny Bizertin| Pseudonimy | Rekiny Północy |
|---|---|
| Fundacja | 12 lipca 1928 r |
| Zabarwienie | Żółty i czarny |
| stadion |
Stadion 15 października (20 000 miejsc) |
| Siedzenie |
27, avenue Hédi-Chaker 7000 Bizerte |
| Aktualne mistrzostwa | Liga I |
| Prezydent | Riadh Mokdad |
| Trener | Sami Gafsi |
| Najbardziej ograniczony gracz | Hassen Bejaoui |
| Najlepszy napastnik | Boubaker Haddad (102) |
| Stronie internetowej | www.cab-officiel.com |
| Krajowy |
Mistrzostwa Tunezji (4) Puchar Tunezji (3) Puchar Ligi (1) Superpuchar Tunezji (1) |
|---|---|
| Międzynarodowy | Puchar Zdobywców Pucharów Afryki (1) |
Dom
|
Na zewnątrz
|
Neutralny
|
Aktualności
Na bieżący sezon patrz: Mistrzostwa Tunezji w piłce nożnej 2021-2022
0
Athletic Club Bizertin ( arabski : النادي الرياضي البنزرتي ), powszechnie w skrócie CA Bizertin , to klub z Tunezji w piłce nożnej powstała w 1928 roku i z siedzibą w mieście Bizerte .
Drużyna jest pierwszą w Tunezji, która zdobyła Puchar Afryki, 3 grudnia 1988na stadionie olimpijskim El Menzah w Tunisie .
Historia
Powstanie Bizertin Athletic Club datuje się na 12 lipca 1928 r. Z inicjatywy tej fundacji powstaje grupa Tunezyjczyków, którzy bardzo szybko nadają polityczne znaczenie swojemu podejściu. CAB, w przeciwieństwie do innych klubów ( PFCB ), jest klubem składającym się z Arabów, a nie Europejczyków. To właśnie przysporzyło mu wszelkiego rodzaju kłopotów administracyjnych (w tym tych, które próbowały uniemożliwić powstanie klubu), władze francuskiego protektoratu podejrzewając w tej działalności, czyli kierownictwo klubu sportowego, intencje bardziej polityczne.
Pierwszym prezesem klubu jest Youssef Sfaxi. W ówczesnej kadrze administracyjnej i drużynie sportowej znajdujemy wielu przedstawicieli wielkich rodzin bizertyńskich. Dopiero w 1936 roku drużyna znalazła się w elicie (Liga Północna), mimo statusu wicemistrza, ale ze względów administracyjnych i sportowych pod koniec mistrzostw w 1937 roku spadła na drugą pozycję . Powrót klubu do elity dwa lata później został przyćmiony przez wybuch II wojny światowej . Piłka nożna powróciła do swoich praw w 1943 roku . Klub po raz pierwszy przystąpił do koronacji w 1945 roku i zdobył drugi z rzędu tytuł w 1946 roku i kolejny w 1949 roku . Od początku lat 50. klub stał się symbolem oporu wobec francuskiego protektoratu i platformą dla tunezyjskiego nacjonalizmu , do tego stopnia, że jeszcze przed uzyskaniem niepodległości siedzibę klubu odwiedził nacjonalistyczny lider Habib Bourguiba .
Od końca lat sześćdziesiątych powstała sprawna jednostka szkoleniowa, która nada klubowi drugi złoty wiek po drugiej połowie lat czterdziestych . Młode pokolenie zostało mistrzem Tunezji w kategorii „minimalnej” w latach 1968 , 1969 i 1971 oraz w kategorii „kadetów” w 1975 roku . W 1982 roku zdobyła pierwszy w historii klubu puchar Tunezji .
W 1984 CAB zdobyła czwarty tytuł mistrza Tunezji i swój pierwszy tytuł w Tunezji, która się usamodzielniła. Trzy lata później to pokolenie graczy ze swojej rangi dało CAB drugie zwycięstwo w Pucharze Tunezyjskim ( 1987 ), zanim stało się pierwszym tunezyjskim klubem, który zdobył trofeum kontynentalne w 1988 roku : Puchar Zwycięzców Afryki . CAB nadal był ważnym klubem do połowy lat 90., po czym spadł. Trening nadal trwa, ale młodzi zawodnicy są szybko sprzedawani do największych klubów. Mimo wszystko klub zdobył swój pierwszy Puchar Ligi w 2004 roku . W 2007 roku klub ledwo uniknął możliwej degradacji dzięki tunezyjskiemu trenerowi Mokhtarowi Tlili , który przejął klub pod koniec sezonu w miejsce brazylijskiego Paolo Rubima i zdołał utrzymać klub w Ligue I podczas gdy klub ma tylko 12 punktów. Klub zajął 12 th z 14 do 25 punktów.
Po wybrany nowy prezydent za 2009-2010 sezonu (wspomnianego Lassoued który już od roku 1987 do 1989 ), zespół zanotował dobry początek sezonu (trzynaście punktów na piętnaście) przy użyciu młodych zawodników jak Wajdi Jabbari lub Farouk Ben Mustapha (kapitan) pod kierunkiem Larbi Zouaoui jako trener. Ten sezon kończy się na czwartym miejscu, co jest równoznaczne z powrotem klubu na rozgrywki kontynentalne. Na sezon 2010-2011 kibice wybierają nowego prezydenta, Mehdi Ben Gharbia , młodego biznesmena ; drużyna kończy sezon na czwartym miejscu w tabeli. 2011-2012 sezon jest oznaczony przez pojawienie się wielu graczy, którzy grają w Tunezji mistrzostwach i cudzoziemców, takich jak Libijskiej Ahmed Mahmoud Zuway ; zespół zajął drugie miejsce w tabeli i zakwalifikował się do Ligi Mistrzów CAF .
W 2013 roku drużyna po raz trzeci zdobyła Puchar Tunezji i zakwalifikowała się do Pucharu CAF .
- Logo klubu Bizertin Athletic
-
Dawne logo CA Bizertin.
-
Aktualna wersja logo na koszulkach CAB od 2008 roku.
-
Wariant logo CAB używany przez media.
Nagrody
| Konkursy krajowe | Konkursy międzynarodowe |
|
|
Kierunek
Prezydenci
|
|
|
Trenerzy
Efektywny
Zawodowa siła robocza (2020-2021)
Kultowi gracze
- Fathi Belkahia
- Abdelhamid Ben Brahim
- Mokhtar Ben Nacef
- Mohamed Habib Benfrej
- Mahrez Neffati
- Houcine El Bez
- Mounir El Bez
- Boubaker Haddad
- Driss Haddad
- Kassen Hassouna
- Ridha gabsi
- Mohsen Gharbi
- Noureddine Guedda
- Badreddine Guerfali
- Moustapha Haj Kacem
- Gazi Limam
- Noureddine Loukil
- Abdeljelil Mahouachi
- Mondher mokrani
- Ibrahim Zaghouani
- Youssef Zouaoui
- Arbi Zouaoui
- Ahmed Zouaoui
- Mondher Almia
- Arbi Baratli
- Hamda Ben Doulet
- Mansour shaiek
- Ezzeddine Bensaïd
- Ahmed Bourchada
- Salah Challouf
- Yassine Dziri
- Lotfi Elmay
- Khaled gasmi
- Adel smirani
- Abdelkader Bellahsen
- Hichem Essid
- Mourad Gharbi
- Khaled mrad
- Mohamed Khan
- Massamesso Tchangai
- Mohamed kader
- Mokhtar Trabelsi
- Ahmed Souissi
- Hosni Zouaoui
- Rashidi Jekini
- Moez Ben Thabet
- Hamza Baghouli
- Hassen Bejaoui
- Souheil Ben Radhia
- Marcos dos Santos
- Lamjed Chehoudi
- Wajdi Jabbari
- Zied Laroussi
- Hamdi Marzouki
- Ikbal Rouatbi
- Mohamed Sylla
- Karim Touati
- Bilel Yaken
- Walid Yeken
Załączniki
Bibliografia
- pokazane są tutaj tylko najważniejsze tytuły w oficjalnych zawodach.
- Knezevic zostaje zastąpiony przez Ozrena Nedoklana .
- Radojičića zastąpił Abdelwahab Bejaoui , a następnie Mokhtar Tlili .
- Vasiljevicia zastępuje Ahmed Oun , następnie Mokhtar Tlili i wreszcie Ezzedine Ben Saïd .
- Kulesza zostaje zastąpiony przez Youssef Zouaoui .
- Mellitiego zastępuje Baccar Ben Miled, a następnie Youssef Zouaoui .
- Nadovica zastępuje Mahmoud Bacha, a następnie Larbi Zouaoui .
- Mołdawski zastępuje Ezzedine Ben Sad .
- Zouaoui zostaje zastąpiony przez Mahmouda Ouertaniego .
- Revelli zostaje zastąpiony przez Amor Dhib .
- Dhib zostaje zastąpiony przez Mondher Kebaier .
- Kebaiera zastępuje Abdelwahab Bejaoui .
- Kebaiera zastępuje Ali Fergani .
- Ouertani zostaje zastąpiony przez Paolo Rubima .
- Maâloula zastępuje Nejmeddine Oumaya, a następnie Ali Fergani .
- Oumaya zostaje zastąpiony przez Paolo Rubima, a następnie przez Mokhtara Tlili .
- Ben Belgacem zostaje zastąpiony przez Mokhtara Tlili .
- Tlili zostaje zastąpiony przez Larbi Zouaoui .
- Buschera zastępuje Youssef Zouaoui, a następnie Maher Kanzari .
- Saâdi zostaje zastąpiony przez Mondhera Kebaiera .
- Kanzari zostaje zastąpiony przez Nabila Koukiego .
- " CAB: Zouaoui mianowany trenerem i dyrektorem sportowym " , na koora.com ,10 listopada 2015 r.(dostęp 18 marca 2016 )
- Zouaoui zostaje zastąpiony przez Sofiene Hidoussi .
- Kanzari zostaje zastąpiony przez Lassaada Dridiego .
- Ben Thabet zostaje zastąpiony przez Jaela Kadriego .
- Louhichi zostaje zastąpiony przez Chokri Bejaoui .
- Bayaoui zostaje zastąpiony przez Mohameda Azaieza, a następnie przez Skandera Kasri .
- Hidoussiego zastępuje Kais Yaâkoubi, potem Mokhtar Trabelsi, potem Larbi Zouaoui, potem Kais Yaâkoubi, potem Sami Gafsi .
- tylko narodowość sportowa . Gracz może mieć kilka narodowości, ale ma prawo grać tylko dla jednej selekcji narodowej.
- Pokazywany jest tylko najważniejszy wybór.