Claudie Haigneré (Claudie André-Deshays) | |
Claudie Haigneré w 2014 roku. | |
Narodowość | Francuski |
---|---|
Narodziny |
13 maja 1957 Le Creusot , Francja |
Poprzedni zawód | Doktor, doktor neurologii Astronauta Minister ds. Badań Naukowych i Nowych Technologii Minister ds. Europejskich |
Obecny zawód | Ambasador i Doradca Dyrektora Europejskiej Agencji Kosmicznej |
Łączny czas trwania misji | 25 dni 14 godz 22 min |
Misja(e) | |
Odznaka (e) | |
Claudie André-Deshays , żona Haigneré , ur13 maja 1957w Le Creusot ( Saône-et-Loire ) jest naukowcem , astronautą i politykiem francuskim , prezesem Uniwersytetu w Paryżu w latach 2010-2015 i do tej pory, w 2020 r., Doradcą Dyrektora Generalnego Europejskiej Agencji Kosmicznej . Była pierwszą Francuzką i Europejką w kosmosie.
Claudie Haigneré uzyskała maturę w wieku piętnastu lat. Reumatolog , specjalista medycyny lotniczej , posiada doktorat z neurologii . Jest również członkiem Akademii Technologii , Rady Naukowej Parlamentarnego Biura Ewaluacji Wyborów Naukowych i Technologicznych (OPECST), Akademii Sportu oraz nieodpłatnym członkiem Francuskiej Akademii Nauk -morze .
W Klinice Reumatologii Oddziału Rehabilitacji Szpitala Cochin w Paryżu Claudie Haigneré pracowała w medycynie przez osiem lat. Przez sześć lat w Laboratorium Neurosensorycznej Fizjologii CNRS w Paryżu przygotowywała eksperymenty naukowe z zakresu fizjologii człowieka oraz prowadziła badania nad adaptacją układów sensomotorycznych w mikrograwitacji .
Od 1990 do 1992 roku Claudie Haigneré, kierownik programów fizjologii i medycyny kosmicznej na wydziale „Nauki przyrodnicze” CNES w Paryżu, uczestniczyła w ukierunkowaniu badań kosmicznych w tej dziedzinie w ścisłej współpracy z laboratoriami francuskimi i międzynarodowymi.
W latach 1989-1992 była odpowiedzialna za koordynację naukową francusko-rosyjskiej misji Antarès w zakresie eksperymentów nauk przyrodniczych .
Po jedenastu latach selekcji Claudie Haigneré rozpoczyna 17 sierpnia 1996 r.szesnastodniowy lot na pokładzie rosyjskiej stacji orbitalnej Mir w ramach francusko-rosyjskiej misji Cassiopeia w celu przeprowadzenia licznych eksperymentów medyczno-fizjologicznych, technicznych i biologicznych.
W maj 1998dołączyła do miasta gwiazd jako zastępca astronautki we francusko-rosyjskiej misji Perseusz, która rozpoczyna się wLuty 1999, na pokładzie Mir. Jest w pełni przeszkolona jako inżynier stacji i ratownik statku kosmicznego Sojuz .
W Listopad 1999, zostaje włączony do Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) i dołącza do Europejskiego Korpusu Astronautów w Kolonii w Niemczech.
W styczeń 2001wraca do miasta gwiazd na dziewięciomiesięczny trening do misji Andromeda . Najpierw francuski astronauta latać na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS), Claudie Haigneré, lot inżynier n o 1, prowadzi eksperymentalny program w zakresie obserwacji Ziemi , badaniu jonosfery , w naukach biologicznych i materialnych nauk .
W czerwiec 2002, Claudie Haigneré wchodzi do drugiego rządu Jean-Pierre Raffarina jako minister ds. badań i nowych technologii. WMarzec 2004zostaje Ministrem Delegatem do Spraw Europejskich trzeciego rządu Raffarina .
4 grudnia 2009, Valérie Pécresse , Minister Szkolnictwa Wyższego i Badań Naukowych oraz Frédéric Mitterrand , Minister Kultury i Komunikacji mianują Claudie Haigneré tymczasowym administratorem nowej instytucji publicznej powstałej w wyniku połączenia Palais de la Découverte i Cité des Science and Industry pod nazwą „ Uniwersytet ".
Była wtedy doradcą Dyrektora Generalnego ESA , następnie, aby objąć stanowisko szefa Wyższej Szkoły, została udostępniona przez ESA.
Artykuł w Le Canard enchaîné wspomina o jej wynagrodzeniu w wysokości 21 000 euro miesięcznie , a także o dodatkowym wynagrodzeniu związanym z jej mandatami administratora fundacji: „była w stanie zachować swój wyjątkowy międzynarodowy status, a tym samym uniknąć francuskiego systemu podatkowego. Według obliczeń Bercy’ego niedobór organów podatkowych wyniósłby prawie 50 000 euro rocznie ”, wskazuje Le Canard . Ponadto „Claudie Haigneré łączy tę służbę publiczną ze stanowiskami administracyjnymi (płatnymi) we France Telecom, Sanofi oraz w wielu fundacjach, takich jak Lacoste i L'Oréal… na tej podstawie, że wszystkie te podmioty promują naukę wśród młodych ludzi” .
W 2015 roku wróciła do ESA.
Claudie Haigneré otrzymała tytuł doktora honoris causa kilku instytucji:
W 2002 roku została wybrana do Akademii Technologii . Jest również członkiem Akademii Sportu i Akademii Lotnictwa i Kosmosu , a od 1996 roku patronką miasta kosmosu w Tuluzie .
Dodatkowo, imię Claudie Haigneré nadano klasie INSA Strasbourg oraz do promocji ENSTA Bretagne w 2018 roku .
Nazwisko Claudie Haigneré zostało nadane kilku miejscom:
Claudie Haigneré po raz pierwszy wyszła za mąż za profesora wychowania fizycznego i sportu Paula Deshaysa. Odmaj 2001Claudie Haigneré jest żoną astronauty Jean-Pierre Haigneré .