Klasa Oyashio

Klasa Oyashio
Charakterystyka techniczna
Rodzaj	Okręt podwodny do konwencjonalnego ataku
Długość	81,7  m
Mistrz	8,9  m
Wersja robocza	7,4  m
Przesunięcie	2750  t (powierzchnia) 4000  t (nurkowanie)
Napęd	2 grupy diesel-elektryczne 2 silniki wysokoprężne Kawasaki 12V25S na 2 alternatorach 2 silniki elektryczne Toshiba
Moc	2500  kW (powierzchnia) 5780  kW (nurkowanie)
Prędkość	Maxi 12  węzłów (nawierzchnia) Maxi 20  węzłów (nurkowanie)
Funkcje wojskowe
Uzbrojenie	6 wyrzutni torpedowych 533  mm dla torpedy typu 89 , wyrzutni AGM-84 lub min
Inne cechy
Elektroniczny	Wyszukiwanie w powietrzu / radar małej wysokości ZPS  (ja) -6 (pasmo I) Zestaw sonarów Hughes / Oki ZQQ-6: 1 kopuła sonaru, sonary boczne o niskiej częstotliwości i 1 flet sonarowy C4ISR ZYQ-3
Załoga	70, w tym 10 oficerów
Historia
Budowniczowie	Mitsubishi Heavy Industries i Kawasaki Shipbuilding Corporation z Kobe
Służył	Japońskie Morskie Siły Samoobrony
Okres budowy	1994 - 2008
Okres służby	1998 - obecnie
Statki zbudowane	11
Planowane statki	11
Aktywne statki	11 (11 marca 2020)
Klasa Harushio Klasa Sōryū

Klasa Oyashio jest klasa konwencjonalnych ataków okrętów podwodnych w służbie z japońskiej marynarki od 1998 roku posiada 11 statków, zleconych między 1994 a 2008 r.

Ta klasa pożycza wiele elementów z poprzedniej klasy, klasy Harushio . Wyróżnia się skorupą cygara, narzuconą przez integrację bocznego sonaru .

Charakterystyka

Rozwój klasy Oyashio został naznaczony integracją dwóch innowacyjnych technologii: materiału pochłaniającego fale dźwiękowe i sonaru z bocznym układem antenowym .

Głównym celem tych badań było wprowadzenie dwóch niedawno opracowanych urządzeń: podwodnego materiału pochłaniającego dźwięk oraz sonaru bocznego połączonego z sonarem holowanym. Integracja bocznego sonaru wymaga zmiany kształtu kadłuba, którym musi być cygaro. Ten kadłub jest mniej wydajny niż kadłub w kształcie łzy , ale różnica jest zauważalna tylko przy dużej prędkości, której konwencjonalne okręty podwodne używają niewiele. Innym ograniczeniem połączone do przyjęcia sonaru bocznego jest precyzja sonaru umieszczania: kadłub musi być bardzo sztywne, a pojedynczy kadłub jest więc korzystne do podwójnego kadłuba.

Silnik pochodzi od V12 do Kawasaki , 12V25 / 25S, czterosuwowy silnik pracujący z dużą prędkością, używany w klasie Harushio . Moc silnika i akumulatora zostały ulepszone, aby skompensować straty hydrodynamiczne związane z przyjęciem skorupy cygara.

Udoskonalono również automatyzację. W trakcie budowy pojawiły się ulepszenia, stopniowo uogólniane na statki już eksploatowane: wychwytywanie CO 2przez aminy , rozkładaną antenę itp.

Historyczny

Złożoność konstrukcji wydłużyła okres budowy z 4 do 5 lat. Jednocześnie program wojskowy z 2011 roku zdecydował o zwiększeniu liczby japońskich okrętów podwodnych z 18 (16 aktywnych + 2 szkolenia) do 24 (22 aktywnych + 2 szkolenia) budynków. Osiągnięto to poprzez wydłużenie żywotności 7 okrętów podwodnych tej klasy do 24 lat, podczas gdy poprzednia klasa Harushio miała przetrwać tylko 18 lat.

Plik 1 st lutego 2018The Ministerstwo Obrony informuje, że plan przedłużyć życie okrętów podwodnych została zakończona. Byłyby osiągnęli „prawie taki sam poziom jak w nowszej klasy [Soryu] , jednocześnie przedłużając ich żywotność . ”

Pierwsze dwa okręty, Oyashio i Michishio , zostały przekształcone w szkoleniowe okręty podwodne.

Okręty podwodne klasy

Numer projektu	Nr budowy	Numer flagi	Nazwisko	Położony	Uruchomić	Uruchomienie	Stocznia	Uwaga
S130	8105	SS-590 / TSS-3608	Oyashio (SS-590) (お や し お )	26 stycznia 1994	15 października 1996	16 marca 1998	Kawasaki Shipbuilding Corporation , Kobe	Przerobiono na szkoleniowy okręt podwodny (TSS-3608) 6 marca 2015 r
	8106	SS-591	Michishio (SS-591) (み ち し お )	16 lutego 1995	18 września 1997	10 marca 1999	Mitsubishi Heavy Industries , Kobe	Zmieniono na szkoleniowy okręt podwodny (TSS-3609) 27 lutego 2017 r
	8107	SS-592	Uzushio (SS-592) (う ず し お )	6 marca 1996	26 listopada 1998	9 marca 2000	Kawasaki Shipbuilding Corporation, Kobe
	8108	SS-593	Makishio (SS-593) (ま き し お )	26 marca 1997	22 września 1999	29 marca 2001	Mitsubishi Heavy Industries, Kobe
	8109	SS-594	Isoshio (SS-594) (い そ し お )	9 marca 1998	27 listopada 2000	14 marca 2002	Kawasaki Shipbuilding Corporation, Kobe
	8110	SS-595	Narushio (SS-595) (な る し お )	2 kwietnia 1999	4 października 2001	3 marca 2003	Mitsubishi Heavy Industries, Kobe
	8111	SS-596	Kuroshio (SS-596) (く ろ し お )	27 marca 2000	23 października 2002	8 marca 2004	Kawasaki Shipbuilding Corporation, Kobe
	8112	SS-597	Takashio (SS-597) (た か し お )	30 stycznia 2001	1 października 2003	9 marca 2005	Mitsubishi Heavy Industries, Kobe
	8113	SS-598	Yaeshio (SS-598) (や え し お )	15 stycznia 2002	4 listopada 2004	9 marca 2006	Kawasaki Shipbuilding Corporation, Kobe
	8114	SS-599	Setoshio (SS-599) (せ と し お )	23 stycznia 2003	5 października 2005	28 lutego 2007	Mitsubishi Heavy Industries, Kobe
	8115	SS-600	Mochishio (SS-600) (も ち し お )	23 lutego 2004	6 listopada 2006	6 marca 2008	Kawasaki Shipbuilding Corporation, Kobe

Galeria zdjęć

• Oyashio na Pearl Harbor w 2006 roku.

• Mochisio pozostawiając Pearl Harbor w 2010 roku.

• Trzy okręty podwodne klasy Oyashio zacumowały w bazie morskiej Yokosuka w 2009 roku.

• Kuroshio zawinął Maizuru Naval Base w 2010 roku.

Uwagi i odniesienia

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „  Okręt podwodny klasy Oyashio  ” ( zobacz listę autorów ) .

1. (w) „  Japonia przedstawia wysiłki w zakresie modernizacji okrętów podwodnych  ” [ archiwum ] ,1 st lutego 2018(dostęp na 1 st marca 2018 )
2. Stephen Saunders , Jane's Fighting Ships 2004-2005 , Jane's Information Group,2004, 384  pkt. ( ISBN  0-7106-2623-1 )