Klasa C (niszczyciel, 1943)

Klasa C
HMS Caesar w 1944 roku.
Charakterystyka techniczna
Rodzaj	Niszczyciel
Długość	110,57 m
Mistrz	10,90 m
Wersja robocza	„Ca” 3,05 m „Ch”, „Co” i „Cr” 3,20 m
Przesunięcie	„Ca” 1740 ton „Ch”, „Co” i „Cr” 1930 ton
Przy pełnym obciążeniu	„Ca” 2570 ton „Ch”, „Co” i „Cr” 2576 ton
Napęd	2 turbiny parowe Parsons 2 kotły Admiralicji 2 śmigła
Moc	40000  KM
Prędkość	36 węzłów (32 węzły przy pełnym obciążeniu)
Funkcje wojskowe
Zastawianie	Nie
Uzbrojenie	"Ca" 4 sztuki 113 mm na stanowiskach CP Mk.V (4 x 1) 2 działa Bofors 40 mm na dwóch stanowiskach "Hazemeyer" Mk.IV 4 działa QF 40 mm Mk.XVI 8 wyrzutni torpedowych 533 mm (2 x 4) 80 ładunków głębinowych Działa „Ch”, „Co” i „Cr” 4 x 113 mm na stanowiskach CP Mk.V (4 x 1) 2 działa Bofors 40 mm na dwóch stanowiskach „Hazemeyer” Mk.IV 2 działa QF 40 mm Mk.XVI 2 działka Oerlikon 20 mm 4 wyrzutnie torpedowe 533 mm (1 x 4) 35 ładunków głębinowych
Zakres działania	4675 mil morskich przy 20 węzłach
Inne cechy
Załoga	Od 186 do 222 mężczyzn
Historia
Budowniczowie	Yarrow Shipbuilders John Brown & Company Scotts Shipbuilding and Engineering Company J. Samuel White John I. Thornycroft & Company Alexander Stephen and Sons William Denny and Brothers Vickers-Armstrong
Służył	Royal Navy Royal Norwegian Navy Royal Canadian Navy Pakistańska marynarka wojenna
Sponsor	Royal Navy
Okres służby	1944 - 1972
Statki zbudowane	32
Planowane statki	34
Anulowane statki	2
Zniszczone statki	31
Zachowane statki	1
klasa W i Z Broń  (en)

Klasa C jest klasa 32 niszczycieli w Royal Navy rozpoczęła się między 1943 a 1945 klasa jest zbudowany z czterech flot 8 statków, grupy „CA”, „ch”, „co” i „Cr” lub klasy pod- odpowiednio miejsce 11 th , 12 th , 13 th i 14 th flot awaryjnych. Piąty flotylla, „It” lub 15 th awaryjnego flotylla była planowana, ale później został odwołany za niszczycieli klasy Weapon  (w) . Wszystkie numery proporczyków zostały zmienione po drugiej wojnie światowej z „R” na „D”, co obejmowało zmianę  numeracji w celu uniknięcia powielania.

Projekt

Zbudowany w ramach programu War Emergency Program  (in) , klasa C opiera się na kadłubie i maszynerii przedwojennej klasy J, obejmującej wszystkie dostępne w tym czasie postępy w uzbrojeniu i radarach morskich. Część zajęć została ukończona na czas do służby w czasie wojny. Wszystkie statki były wyposażone w system sterowania strzelania z przeciwlotniczego ( HAC ) Fuze Przytrzymanie zegara  (in) .

Flotylla „Ca” jest nieco identyczna z poprzednią klasą Z i zawiera główne uzbrojenie składające się z czterech dział 4,5 ”(114 mm) Mk IV QF na stanowiskach Mk V, które mogą wznosić się do 55 stopni. Uzbrojenie przeciwlotnicze do walki w zwarciu składa się zazwyczaj z dwóch dział Bofors kal. 40 mm w ramie Hazemayera stabilizowanej przez dwie lornetki, uzupełnionych czterema dwufuntowymi "pom-pom" działami przeciwlotniczymi na elektrycznie obsługiwanych wspornikach. Chimera jest wyposażony w poczwórnym 2 funta „pom-pom” w ramce Hazemayer Bofors, a Cassandro osiem 20 milimetrów Oerlikon pistolety zamiast pojedynczej „pom-pom”. Osiem wyrzutni torped o średnicy 533 mm (21 cali), dwie poczwórne stanowiska, są wyposażone w niszczyciele, przenosząc 70 ładunków głębinowych .

Flotylle "Ch", "Co" i "Cr" są wyposażone w nowy reżyser Mk VI HA / LA w miejsce dyrektora Mk I Typ K klas Z i "Ca", natomiast zdalnie sterowany sprzęt strzelecki (RPC ) są wyposażone. W obliczu dodatkowego ciężaru nowego sprzętu gaśniczego i zmotoryzowanych stanowisk dla dział 4,5-calowych, okręty są wyposażone w pojedynczy poczwórny uchwyt torpedowy, przenoszący ponad 35 ładunków głębinowych. Większość statków jest wyposażona w pojedyncze stanowisko Hazemayer Bofors, chociaż niektóre nowsze statki mają zamiast tego lżejsze i prostsze mocowanie Bofors Dual Mk V. Całość uzupełniają dwa pojedyncze łapy "pom-pom" i dwa 20-milimetrowe działa Oerlikon.

Flotyllę „Ca” odbudowano pod koniec lat pięćdziesiątych i na początku sześćdziesiątych w celu modernizacji do walki z okrętami podwodnymi i służenia jako szybka eskorta floty. Usunięto rząd wyrzutni torpedowych i 4,5-calową armatę, umożliwiając zainstalowanie dwóch trzydziałowych moździerzy przeciw okrętom podwodnym Squid , podczas gdy przestarzały reżyser Mk I Typ K został zastąpiony przez nowoczesnego reżysera Mk 6M, wyposażonego w fregaty marynarki wojennej. Pozostałe 4,5-calowe pistolety są wyposażone w RPC. Broń przeciwlotnicza obejmuje podwójne stanowisko Mk V i dwa mocowania Bofors 40 mm. Statki są również wyposażone w nowe pokłady; most po tratwie różnił się między pierwszymi czterema przebudowami ( Cavendish , Carron , Cavalier i Carysfort ), z otwartymi mostami, a ostatnie cztery ( Caprice , Cassandra , Caesar i Cambrian ) otrzymały zamknięte mosty typu fregata.

Pozostałe okręty "Ch", "Co" i "Cr" otrzymały mniejszą modernizację, obejmującą 4,5-calowe działo zastąpione przez podwójne działa Squid, zmodyfikowany system ognia i 1 działo przeciwlotnicze, podwójne i 4 pojedyncze działa Bofors.

Inżynieria

Klasa jest wyposażona w dwa trójbębnowe kotły Admiralty o ciśnieniu 300 funtów w 630 ° F (332 ° C). Wszystkie są wyposażone w turbiny Parsons z pojedynczą redukcją, generujące 40000 koni mechanicznych (30000  kW ) przy 350 obr / min i napędzające dwa wały, wytwarzające maksymalną prędkość 36 węzłów (67 km / h) i 32 węzłów (59 km / h) pod pełnym obciążeniem. Ich bunkry mogą pomieścić 615 ton paliwa, co daje im promień 4675 mil morskich (8658  km ) przy 20 węzłach (37 km / h) i 1400 mil morskich (2600  km ) przy 32 węzłach (59 km / h)).

Jednostki klasowe

* = przywódcy flotylli

"Ca" (lub 11 th awaryjnego flotylla)

Ta flotylla powstała w ramach programu 1941, tworząc 6 th Destroyer flotylla z Home Fleet . Pod koniec wojny w Europie flotylla została przeniesiona do Floty Wschodniej, gdzie dotarła między sierpniem a listopadem 1945 r., Zbyt późno, aby służyć przeciwko Japonii . Pozostali na Oceanie Indyjskim do maja 1946 r., Kiedy wrócili do domu, gdzie zostali umieszczeni w rezerwie operacyjnej.

Nazwisko	Numer proporczyka	Budowniczy	Instalacja kilu	Uruchomić	Komisja	Zrobiony
Caprice (wcześniej - Swallow )	R01 następnie D01	Yarrow , Scotstoun	28 września 1942	16 września 1943	5 kwietnia 1944	Zmodernizowany przez Yarrow w 1959 r. Wycofany ze służby w marcu 1973 r. Zburzony w Queenborough w 1979 roku.
Cassandra (ex - Tourmaline )	R62 następnie D10	Yarrow, Scotstoun	3 stycznia 1943	29 listopada 1943	28 lipca 1944	Zmodernizowany przez Yarrow w 1960 r. Wycofany ze służby w styczniu 1966 r. Zburzony w Inverkeithing w 1967 roku.
Caesar * (były - Ranger )	R07 następnie D07	John Brown , Clydebank	3 kwietnia 1943	14 lutego 1944	5 października 1944	Zmodernizowany w Rosyth w latach 1957–60. Wycofany ze służby w czerwcu 1965 r. Zburzony w Blyth w 1967 roku.
Cavendish * (była - Sybilla )	R15 następnie D15	John Brown, Clydebank	19 maja 1943	12 kwietnia 1944	13 grudnia 1944	Zmodernizowany w 1956 roku. Wycofany ze służby w 1964 roku. Zburzony w Blyth w 1967 roku.
Cambrian (ex- Spitfire )	R85 następnie D85	Scotts , Greenock	14 sierpnia 1942	10 grudnia 1943	14 lipca 1944 przez John Brown	Zmodernizowany w 1963 r. Wycofany ze służby w grudniu 1968 r. Zburzony w Briton Ferry w 1971 roku.
Carron (były - forsowny )	R30 następnie D30	Scotts, Greenock	26 listopada 1942	28 marca 1944	6 listopada 1944	Zmodernizowany w sierpniu 1955 roku jako jednostka szkoleniowa. Przeszedł na emeryturę w marcu 1963 roku. Zburzony w Inverkeithing w 1967 roku.
Cavalier (ex- Pellew )	R73 następnie D73	Biały , Cowes	28 lutego 1943	7 kwietnia 1944	22 listopada 1944	Zmodernizowany w 1957 r. Wycofany ze służby w lipcu 1972 r. Sprzedany w październiku 1977 roku w celu przekształcenia w statek-muzeum , przechowywany w Chatham Historic Dockyard  (en) ( Kent ) od 1999 roku.
Carysfort (wcześniej Pique )	R25 następnie D25	Biały, Cowes	12 maja 1943	25 lipca 1944	20 lutego 1945 r	Zmodernizowany w 1956 r. Wycofany ze służby w lutym 1969 r. Zburzony w Newport w 1970 roku.

"Ch" (lub 12 th flota awaryjne)

Sześć niszczycieli, pierwszy z 26 niszczycieli „Intermediate”, które mają być autoryzowane w ramach Programu 1942.

Nazwisko	Numer proporczyka	Budowniczy	Instalacja kilu	Uruchomić	Komisja	Zrobiony
Wianuszek	R52	Thornycroft , Woolston	29 kwietnia 1943	18 lipca 1944	24 sierpnia 1945	Wycofany ze służby w 1961 roku. Sprzedany do rozbiórki w 1965 roku.
Dobroczynność	R29	Thornycroft, Woolston	9 lipca 1943	30 listopada 1944	19 listopada 1945	Przeniesione do Pakistan Navy pod nazwą Szahdżahana 16 grudnia 1958, uszkodzony przez pocisk P-15 Indian Navy wybrzeży Karaczi 04 grudnia 1971 i rozebrany
Warcaby *	R61	Scotts, Greenock	4 maja 1943	30 października 1944	28 września 1945 r	Wycofany ze służby w 1964 r. Rozebrany w 1966 r.
Wódz	R36	Scotts, Greenock	27 czerwca 1943	26 lutego 1945 r	7 marca 1946	Zburzony w 1961 roku.
Szewron	R51	Alex. Stephen , Linthouse	18 marca 1943	23 lutego 1944	23 sierpnia 1945	Statek noclegowy w Rosyth, zezłomowany w 1969 roku.
Szewiot	R90	Alex. Stephen, Linthouse	27 kwietnia 1943	2 maja 1944	11 grudnia 1945	Statek szkoleniowy portowy w Rosyth w 1960 roku. Sprzedany do rozbiórki w 1962 roku.
Childers *	R91	Denny, Dumbarton	27 listopada 1943	27 lutego 1945 r	19 grudnia 1945	Wycofany ze służby w 1958 roku. Sprzedany do rozbiórki w 1963 roku.
Rycerski	R21	Denny, Dumbarton	27 listopada 1943	22 czerwca 1945 r	13 maja 1946	Przeniesiony do marynarki wojennej Pakistanu jako Taimur 29 czerwca 1954 r. Zburzony w 1961 r.

"Co" (lub 13 th flota awaryjne)

Pierwsze cztery zamówiono w sierpniu 1942 r., A pozostałe cztery 12 września.

Nazwisko	Numer proporczyka	Budowniczy	Instalacja kilu	Uruchomić	Komisja	Zrobiony
Comus	R43	Thornycroft	21 sierpnia 1943	14 marca 1945 r	8 lipca 1946	Sprzedany do rozbiórki w 1958 roku.
Concord (dawniej Corso )	R63	Thornycroft	18 listopada 1943	14 maja 1945 r	20 grudnia 1946	Statek szkoleniowy portowy w Rosyth. Sprzedany do rozbiórki w 1962 roku.
Zawody	R12 (następnie D48)	Biały	1 st listopad 1943	16 grudnia 1944	9 listopada 1945 r	Sprzedany do rozbiórki w 1960 roku.
Małżonek	R76	Stephen	26 maja 1943	19 października 1944	19 marca 1946	Sprzedany do rozbiórki w 1961 roku.
Bandera	R34	Krwawnik pospolity	11 marca 1943	7 marca 1944 r	29 września 1945 r	Wycofany ze służby w 1958 roku. Sprzedany do rozbiórki w 1964 roku.
Kometa	R26	Krwawnik pospolity	14 czerwca 1943	22 czerwca 1944	6 czerwca 1945 r	Wycofany ze służby w 1958 roku. Sprzedany do rozbiórki w 1962 roku.
Konstancja *	R71	Vickers Armstrongs , Walker	18 marca 1943	22 sierpnia 1944	31 grudnia 1945 r	Sprzedany do rozbiórki w 1956 roku.
Kozak *	R57	Vickers Armstrongs, Walker	18 marca 1943	10 maja 1944	4 września 1945 r	Sprzedany do rozbiórki w 1961 roku.

„Cr” (lub flota ratunkowa 14 e )

Rozkazano załączyć osiem niszczycieli 12 września 1942.

Nazwisko	Numer proporczyka	Budowniczy	Instalacja kilu	Uruchomić	Komisja	Zrobiony
Półksiężyc *	R16	John Brown	16 sierpnia 1943	20 lipca 1944	21 sierpnia 1945	Przeniesiony do Królewskiej Marynarki Wojennej Kanady w 1945. Zmodernizowany jako niszczyciel przeciw okrętom podwodnym eskortowym w latach 1952-1956. Rozebrany w 1971 roku.
Crusader *	R20	John Brown	15 listopada 1943	5 października 1944	26 listopada 1945	Przeniesiony do Royal Canadian Navy w 1945 roku. Rozebrany w 1964 roku.
Croziers	R20	Krwawnik pospolity	26 października 1943	19 sierpnia 1944	30 listopada 1945 r	Przeniesiony do Królewskiej Marynarki Wojennej Norwegii jako Trondheim w 1945 roku. Sprzedany do rozbiórki w 1961 roku.
Kryształ	R38	Krwawnik pospolity	13 stycznia 1944	12 lutego 1945 r	6 lutego 1946	Przeniesiony do Królewskiej Norweskiej Marynarki Wojennej jako Stavanger w 1945 roku. Rozebrany w 1967 roku.
Crispin (wcześniej Plucie )	R68	Biały	1 st lutego 1944	23 czerwca 1945 r	10 lipca 1946	Przeniesiony do marynarki wojennej Pakistanu jako Jahangir 18 marca 1958 r. Rozebrany w 1982 roku.
Kreolski	R82	Biały	3 sierpnia 1944	22 listopada 1945	14 października 1946	Przeniesiony do marynarki wojennej Pakistanu jako Alamgir 20 czerwca 1958 r. Rozebrany w 1982 roku.
Cromwell (ex- Cretan )	R35	Scotta	24 listopada 1943	6 sierpnia 1945	16 września 1946	Przeniesiony do Królewskiej Marynarki Wojennej Norwegii jako Bergen w 1946 roku. Rozebrany w 1967 roku.
Korona	R46	Scotta	16 stycznia 1944	19 grudnia 1945	17 kwietnia 1947	Przeniesiony do Królewskiej Norweskiej Marynarki Wojennej jako Oslo w 1945 roku. Rozebrany w 1968 roku.

„To” (lub 15 th flota awaryjne)

Dwa okręty tej przypuszczalnej flotylli, ostatniego z 26 niszczycieli typu "Intermediate" autoryzowanych w ramach Programu 1942, zostały zamówione na 3 lutego 1942. Te dwa statki miały nazywać się Centaur i Celt . Jednak wraz z decyzją o wprowadzeniu nowego projektu oznacza niszczyciela (który stanie się klasą broni  (in) ), statki zostały zmodyfikowane i przemianowane na  Tomahawk i Sword . Tomahawk  został później przemianowany Scorpion , podczas gdy miecz  został odwołany15 października 1945 r.

Uwagi i odniesienia

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu z angielskiej Wikipedii zatytułowanego „  Niszczyciel klasy C (1943)  ” ( zobacz listę autorów ) .

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Lista klas niszczycieli Royal Navy

Bibliografia

• (en) Maurice Cocker , Destroyers of the Royal Navy, 1893-1981 , Londyn, Allan,Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden, 136  str. ( ISBN  978-0-711-01075-8 ).
• (en) Mike Critchley , Brytyjskie okręty wojenne od 1945 roku: część 3, Niszczyciele , Liskeard, Maritime,1986, 144  str. ( ISBN  978-0-950-63239-1 ).
• (pl) Norman Friedman , Brytyjskie niszczyciele i fregaty: druga wojna światowa i później , Londyn, Chatham,2006, 256  pkt. ( ISBN  978-1-861-76137-8 ).
• (en) Roger Chesneau (red.), Conway's All the World Fighthips , 1922-1946 , Londyn, Conway Maritime Press,1980( przedruk  2001), 456  str. ( ISBN  978-0-851-77146-5 , OCLC  931766183 ).
• (en) Robert Gardiner ( red. ) i Stephen Chumbley ( red. ) , Conway's all the world fighting ships, 1947-1995 , Annapolis, Md, Naval Institute Press ,1995, 675  pkt. ( ISBN  978-1-557-50132-5 ).
• (en) David Hobbs , niszczyciele klasy C , Liskeard, Maritime Books,2012, 214  s. ( ISBN  978-1-904-45949-1 ).
• (en) Peter Hodges , Destroyer weapon of World War 2 , Annapolis, Md, Naval Institute Press ,1979, 192  pkt. ( ISBN  978-0-870-21929-0 ).
• (en) Henry Trevor Lenton , Brytyjskie i imperialne okręty wojenne drugiej wojny światowej , Londyn Annapolis, Md, Greenhill Books Naval Institute Press,1998, 766  s. ( ISBN  978-1-853-67277-4 ).
• (en) Henry Trevor Lenton , Marynarki wojenne drugiej wojny światowej. , vol.  2: Brytyjskie niszczyciele floty i eskorty , Londyn, Macdonald & Co,1970( ISBN  978-0-356-03122-4 ).
• (en) George Moore , Budynek dla zwycięstwa: programy budowy okrętów wojennych Royal Navy 1939-1945 , Gravesend, World Ship Society,2002, 196  s. ( ISBN  978-0-954-33101-6 ).
• (en) MJ Whitley , Destroyers of World War Two: An International Encyclopedia , Londyn, Arms and Armor Press,2000, 320  s. ( ISBN  978-1-854-09521-3 ).