Cmentarz Północny (Rennes)

Cmentarz Północny (Rennes) Obraz w Infobox. Monumentalny krzyż pośrodku cmentarza.
Kraj Francja
Region Bretania
Gmina Renifer
Religia (y) Katolicy , protestanci , prawosławni , żydowscy , muzułmanie
Powierzchnia ponad 8  ha
Spadła 14 000 miejsc
Ludzie Około 100 000 pochówków
Uruchomienie 1794
Dziedzictwo Wymienione w spisie ogólnym
Informacje kontaktowe 48 ° 07 ′ 31 ″ N, 1 ° 40 ′ 50 ″ W.
Identyfikatory
Znajdź grób 2673624
Cmentarze Francji 22667
Lokalizacja na mapie miasta Rennes
zobacz na mapie Rennes Czerwony pog.svg
Pochowane osobowości
archeolog i historyk sztuki Marie-Joseph Brune , tytularny kanon metropolii Saint-Pierre w Rennes, architekci Jean-Baptiste Martenot , Jacques Mellet, Arthur Regnault , burmistrzowie Jean Leperdit i Edgard Le Bastard , rzeźbiarze Jean-Baptiste Barré i Adolpe Léofanti

Cmentarz Północy jest pogrzeb nekropolia, na północ od Rennes, w dzielnicy Saint-Martin , avenue Gros Malhon.

Historia

Na mocy edyktu królewskiego z dnia 10 marca 1776, Ludwik XVI nakazał ze względów higienicznych przeniesienia cmentarzy poza miastami. Parlament Bretanii nałożone przez dekretem 1784 utworzenie nowego cmentarza dla społeczności miasta Rennes. Przez naradę18 kwietnia 1789ten ostatni kupił od mnichów z Saint-Melaine pole Estival położone na skraju drogi prowadzącej do Saint-Grégoire . Tam powstał pierwszy publiczny cmentarz w Rennes, zastępujący różne cmentarze parafialne przylegające do budynków sakralnych. Jeśli pierwszy pochówek odbył się w 1794 r., To od 1824 r. Miasto przystąpiło do jego rozbudowy.

Plik 9 czerwca 1866Rada gminy omawia nowy projekt rozbudowy cmentarza (zwanego również Le Berlinguin ). Podczas gdy przewiduje się rozszerzenie w kierunku zachodnim, wybrane zostanie rozszerzenie na południe. Architekt Adolphe Giraud zaprojektował go w 1867 roku jako ogród angielski. Od tego czasu granice cmentarza pozostają niezmienione.

Podczas bombardowania 29 maja 1943cmentarz północny otrzymał do 25 bomb.

Dziś ten zagospodarowany cmentarz (sosny morskie, platany, sekwoje, cyprysy, cisy) zajmuje od 8 do 9 hektarów, aw 2014 roku na 14 000 stanowisk na 16 odcinkach. Liczba przeprowadzonych pochówków sięga blisko 100 tys.

Monumentalne wejście

Pojedyncze wejście, monumentalne, daje dostęp do cmentarza północnego. To pierwsze dzieło Charlesa Millardeta , architekta miasta Rennes wymienionego wWrzesień 1828. Został wzniesiony na życzenie burmistrza Rennes Louis de Lorgeril, który w 1822 roku poprosił o to architekta z Nantes, Mathurina Crucy'ego .

Ta okrągła konstrukcja w stylu neoklasycystycznym służy jako monumentalne drzwi wejściowe, sklepienie i kaplica pogrzebowa. Parter ma wapienną podstawę wysuniętą ceglaną okładziną, przepruto w osi wschód-zachód korytarzem wejściowym ograniczonym dwoma półkolistymi łukami. W jego centrum znajduje się osiem sklepień otoczonych podkowiastą klatką schodową prowadzącą na taras. Ta ostatnia, ograniczona elegancką neoklasycystyczną siatką, posiada kaplicę w stylu tempietta nakrytą kopułą ozdobioną gzymsem z liści palmowych i zwieńczoną krzyżem. Od strony cmentarza kaplicę otwiera toskańska kolumnada z beczkami kersantońskimi , natomiast po przeciwnej stronie, w solidnej wapiennej ścianie, znajduje się nisza, w której znajduje się rzeźba nadziei, dzieło rzeźbiarza Jean-Baptiste Barré .

  • Monumentalne wejście na cmentarz od strony miasta.

  • Statua Nadziei - Jean-Baptiste Barré.

  • Monumentalne wejście od strony cmentarza.

Pochowane osobowości

Architekci

Duchowni

  • Prosper-Mathurin Brécha (1814-1863), założyciel kolegium Saint-Vincent: sekcja 1, rząd 12, grób 17.
  • Marie-Joseph Brune (1807-1890), kanonik tytularny metropolii Saint-Pierre , architekt i historyk sztuki, członek-założyciel Towarzystwa Archeologiczno-Historycznego Ille-et-Vilaine: sekcja 8, zasięg 22, grób 18.
  • Jean-François Huet (1884-1930), student i kapelan Hôtel-Dieu: sekcja 14, rząd 20, grób 24.
  • Joseph Janvier, twórca patronatu Tour d'Auvergne: sekcja 10, dzwonek 10, grób 5.
  • Kapłani Saint-Aubin, których grób zdobi płaskorzeźba przedstawiająca srebrną przysięgę złożoną Notre-Dame-de-Bonne-Nouvelle  : sekcja 1, rząd 20, grób 8.
  • Joseph Thébault (1801-1860), starszy kapłan Saint-Sauveur de Rennes i kanonik honorowy: sekcja 1, rząd 11, grób 1 (grób z korkami).
  • Abbé Félix Trochu (1841-1910), założyciel L'Ouest-Éclair , przodek Ouest-France  : sekcja 8, rząd 9, grób 20.
  • Opat Joseph Turmel (1859-1943), historyk dogmatów i wolnomyśliciel: sekcja 9, rząd 4, grób 22.

  • Grób kanonika Brune'a.

  • Grobowiec kapłanów Saint-Aubin.

  • Grób opata Trochu.

  • Grób Opata Turmela.

Historycy

  • Paul Banéat (1856-1942), historyk i kustosz Muzeum Archeologicznego Ille-et-Vilaine: sekcja 5, rząd 12, grób 29.
  • Louis Arthur Le Moyne de la Borderie (1827-1901), historyk i członek-założyciel Towarzystwa Archeologicznego i Historycznego Ille-et-Vilaine: sekcja 5, zasięg 12, grób 25.
  • Lucien Decombe (1834-1905), archeolog i kustosz Muzeum Archeologicznego w Rennes: sekcja 6, rząd 22, grób 34.
  • Adolphe Orain (1834-1918), bretoński historyk i folklorysta: sekcja 8, rząd 9, grób 31.
  • Barthélémy Pocquet du Haut-Jussé (1891-1988), historyk: sekcja 7, rząd 45, grób 7.

Pracownicy naukowi

  • Claude Champaud (1929-2019), prawnik, pierwszy rektor Uniwersytetu w Rennes I.

Dziennikarze

Naukowcy

Zasady

Burmistrz Rennes

Artyści

  • Pierre Galle (1883-1960), malarz, nauczyciel, kurator, pierwszy grób po lewej przy wejściu.
  • Jean-Baptiste Barré (1804-1877), rzeźbiarz i malarz: sekcja 1, rząd 20, grób 9.
  • Adolphe Léofanti (1838-1890), rzeźbiarz: sekcja 10, rząd 17, grób 1.
  • Philippe Pascal (1956-2019), piosenkarz.

Rzemieślnicy i przedsiębiorcy

Groby podlegające nabożeństwom

  • Dame Philippe Hélène de Coëtlogon , urodzona w 1630 r., Żona René de Coëtlogona, gubernatora miasta Rennes, zmarła w 1677 r. I została pochowana w kaplicy karmelitów, która została zburzona w 1798 r. Na północy cmentarz Nadziei. Jednak zakopując go po raz drugi, uświadamiamy sobie, że ciało jest nietknięte po 121 latach. Do dziś nieliczni pielgrzymi przybywają, aby złagodzić wszelkiego rodzaju choroby, a zwłaszcza leczyć gorączkę. W tym celu pacjent napełnia worek (woreczek) ziemi z miejsca pochówku i nosi go przez dziewięć dni. Następnie woreczek jest zawieszony na krzyżu.
  • Również na cmentarzu północnym alkoholicy przybywają, aby leczyć, umieszczać korki na grobie kanonika Josepha Thébaulta.
  • Grób Abbé Hueta, kapelana studenckiego okresu międzywojennego, jest również przedmiotem nabożeństw w okresach egzaminacyjnych.

  • Grobowiec świętego z małymi woreczkami.

  • Wpada do korków.

  • Grób opata Hueta.

Uwagi i odniesienia

  1. Rennes - Cimetière du Nord , na Cimetières de France i gdzie indziej, przeglądano 17 maja 2014
  2. Dziedzictwo. Znani Rennes, zostali pochowani na cmentarzu Północy , na stronie ouest-france.fr, konsultowano 14 czerwca 2014 r.
  3. Paul Banéat , Le vieux Rennes , Éditions J. Larcher, Rennes, 1926, Reissue Lorisse, Paryż, 1999, in-4, 656p., ( ISBN  2-84435-042-9 ) , s.227.
  4. Ammi 2007 .
  5. Jean-Yves Veillard , Rennes w XIX wieku: architekci, urbanistyka i architektura. , Éditions du Thabor, Rennes, 1978, 518 p., P.  221-225
  6. The Heritage of the Municipalities of Ille-et-Vilaine, Flohic, coll. „Dziedzictwo gmin Francji”, Paryż, marzec 2000, 2 tomy, 1781 s. ( ISBN  2-84234-072-8 ) , tom II, str. 1253.
  7. CB, Kaplica Świętej Rodziny. Mały zakątek raju; , w Le Rennais, dzienniku gminy Rennes, lipiec-sierpień 1993, s. 21.
  8. Bertrand Beyern, op. cit. , s. 80.
  9. The Heritage of the Municipalities of Ille-et-Vilaine, Flohic, coll. „Dziedzictwo gmin Francji”, Paryż, marzec 2000, 2 tomy, 1781 s. ( ISBN  2-84234-072-8 ) , tom II, str. 1254.
  10. PD, Les jardins du silence , w Le Rennais, dzienniku gminy Rennes, listopad 1992.

Zobacz też

Bibliografia

  • Éliane Ammi ( reż. ), Sleeping Memories History of the City: Cimetière du Nord Rennes , City of Rennes Edition,styczeń 2007, 14  s. ( czytaj online )
  • Bertrand Beyern, Przewodnik po grobach znanych mężczyzn , Éditions du Cherche-Midi, 2011, 385.pp.

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne