Zamek Senonnes

Zamek Senonnes
Przykładowe zdjęcie artykułu Château de Senonnes
Widok zamku Senonnes w 2013 roku.
Ochrona Logo pomnika historycznego Sklasyfikowane MH ( 1988 )
Informacje kontaktowe 47 ° 47 ′ 55 ″ północ, 1 ° 12 ′ 09 ″ zachód
Kraj Francja
Region historyczny  Anjou
Region Kraj Loary
Departament Mayenne
Gmina Senonnes
Geolokalizacja na mapie: Mayenne
(Zobacz sytuację na mapie: Mayenne) Zamek Senonnes

Zamek Senonnes znajduje się w Mayenne , w miejscowości Senonnes . Ze swoją bazą archeologiczną został zaklasyfikowany jako zabytek historyczny dekretem z17 lutego 1988.

Opis

Opat Angot opisane na początku XX th  -wiecznym zamku w imponującej masy i ciemności, znajduje się w miejscowości, która idzie w ruinę, chociaż częściowo zamieszkane przez rolnika. Wykorzystano tylko łupki łupkowe z tego kraju, które nie nadają się do żadnego dzieła sztuki. Dwa poziomy otworów, drzwi, okien i świetlików w południowo-zachodnim narożniku dziedzińca same mają dowolny charakter. Znajdował się tam mur obwodowy, którego częścią była wieża, obecnie odizolowana.

Zamek nie jest tak stary, jak można by przypuszczać, ponieważ na dekoracji widnieje herb Adrienne de Salles, prawdopodobnie wówczas wdowy.

Historyczny

Senonnes przeszedł pod panowanie Pouancé z oskarżeniem o 9 # i 78 kielni owsa służbowego i 40 dni straży na zamku .

W 1570 roku Jeanne Deffay, wdowa po François Le Poulchre , była wierzycielką Jeana du Boisjourdana. Antoine du Boisjourdan, syn poprzedniego, zgodził się na François Le Poulchre , niewątpliwie syna owdowiałej damy z Benestaie, zobowiązanie w wysokości 1153 ecu i zwolnił6 sierpnia 1592. Niemniej jednak Jean-Marquis de la Motre, spadkobierca młodej damy z Sévigné, sama spadkobierczyni Le Poulchres, w 1623 r. Zażądał kwoty zobowiązania od François du Boisjourdan, syna abonenta. Ale ten ostatni okazał pokwitowanie.

Lista lordów

Rodzina Tinténiac

Rodzina Le Poulchre

Rodzina Motte-Baracé

Uwagi i odniesienia

  1. Wskazówka n o  PA00109619 , baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
  2. Le Poulchres i La Chapelle były sprzymierzone z Tinténiac i niewątpliwie każdy z nich otrzymał część swojej sukcesji.
  3. Jak wskazuje nagrobek odkryty w 1928 roku .
  4. Oto napis wzniesiony wokół kamienia, na którym wyryto jego podobiznę: Ci-gist Alexandre le Poulchre, syn wysokiego i potężnego Messire François Le Poulchre, rycerza zakonu króla i filipińskiej damy z Ludre [przerwa] ku żalowi swojej rodziny
  5. Te dwie postacie wpisują się do pierwszych rejestrów parafii Senonnes.
  6. Z jego epitafium, które kończy się tym dwuwierszem : Dum pius extremos fratri mediatur honores Extremum vitae reddidit ille diem.
  7. Antoine, 1614 , który był kapitanem piechoty; François, mianowany 28 lipca 1622 r. Przez François de Juigné, sieur de l'Aubinais, de Saint-Saturnin i Anne d'Anthenaise , żonę pana du Boismerlet; François, mianowany 15 października 1623 r. Przez Henri Robina de la Tremblaye, jego wuja, i Françoise du Bourgneuf, damę z La Boisulière; Marguerite, mianowana 11 maja 1627 przez François Thiéry, sieur de la Prévalaye-Vengeau i Marguerite de Rougé, damę z Plessis de Cosmes  ; Simonne, który nazwał dzwon w 1628 roku .
  8. Nagrobek Jeana de la Motte-Baracé jest przechowywany w kościele Senonnes w pobliżu ołtarza Matki Boskiej. Czytamy: Tutaj spoczywa i spoczywa ciało Messire Jean, markiza de la Motte, rycerza zakonu królewskiego, zwykłego dżentelmena jego komnaty, pana założyciela kościołów i parafii Senonnes, Brain, Saint-Michel, Saint-Aignan, i Baracé , władca ziem Senonnes, Aubigné, Coulange , Beauregard, Brécharnon i La Motte-Baracé. Mąż Dame Pétronelle Le Cornu. Zmarł 6 kwietnia 1637 w wieku 69 lat. Przechodnie, którzy czytają to epitafium, myślą, że pewnego dnia musisz umrzeć i nie weźmiesz tylko swoich dobrych uczynków. Podczas gdy Messire Jean de la Motte oddawał cześć pogrzebową swojemu bratu, on sam tchnął ostatnie tchnienie. Niech spoczywa w pokoju . Ten nagrobek ma wymiary 1,70 m na 0,70 m. Jest w łupku i prawie w całości zakrywa go napis przedstawiony powyżej, na dole znajduje się tarcza z herbem de La Motte.
  9. Pierre de la Motte-Baracé i Adrienne de Salles, których ramiona znajdowały się na ołtarzu głównym , około 1650 r .
  10. Jej matkę chrzestną spotykamy na chrzcie wielu drobnych farmerów. Portret dwojga małżonków jest przechowywany na kuracji Senonnesa. Portret na drewnie, trzy tablice 0x60 na 0x60, z poczerniałą drewnianą ramą. Dwie twarze są z profilu; że markiza częściowo pokrywa się z markizą. Cały obraz jest ciemny, tylko twarze dobrze się wyróżniają i są doskonale zachowane.
  11. Jean, 24 stycznia 1646  ; Madeleine, 25 listopada 1647  ; Adrienne, zmarszczył się 22 listopada 1648  ; Louis, 15 czerwca 1651  ; Pierre, 1653  ; Christophe, 4 maja 1654  ; René-Henri, 7 listopada 1655  ; Philippe-Claude , 4 października 1656  ; Jean-Adrien, 26 stycznia 1658  ; Thomas, 24 listopada 1659  ; Catherine, 1660  ; Marie-Françoise, 1661 .
  12. Podpisuje w rejestrach swojej parafii: JM de la Motte de Senonnes . W tym czasie dobudowano do kościoła parafialnego kaplicę, a pierwszy kamień położony w 1724 roku odnaleziono później. Był trzymany w kuracji Senonnesa.
  13. Ochrzczony w Senonnes: Bégnigne-Elisabeth, 26 kwietnia 1705  ; Radegonde-Claude-Louise, 16 października 1709  ; Gabrielle-Jeanne-Elisabeth, 27 sierpnia 1714 , poślubiła w 1735 roku Jean-Baptiste-André de la Chevrière, z którego w Senonnes urodziło się siedmioro dzieci; Anne-Suzanne, zmarła w 1715 roku  ; Pierre-Louis, 1716 .
  14. Wyszła za mąż w kościele Senonnes z François, hrabią Avoyne, panem Plessis de Combrée , który został ważnym oficerem w Chouannerie . W Revue d'Anjou w 1928 roku ojciec Houdebine poświęcił mu notatkę .
  15. Miał swoją rezydencję w Martigné-Ferchaud , gdzie praktykował medycynę i wydawał się być głównym znanym w tym mieście.

Zobacz też

Źródła