Zamek Quincy | |||
Okres lub styl | Ludwik XIII | ||
---|---|---|---|
Rodzaj | Zamek | ||
Architekt | inspirowane planami Jeana Lejuge | ||
Początkowe miejsce docelowe | Okazały dom | ||
Ochrona |
![]() |
||
Informacje kontaktowe | 47 ° 07 ′ 59 ″ na północ, 2 ° 09 ′ 27 ″ na wschód | ||
Kraj | Francja | ||
Dawne prowincje Francji | Jagoda | ||
Region | Środkowa Dolina Loary | ||
Departament | Kosztowny | ||
Gmina | Quincy | ||
Geolokalizacja na mapie: Cher
| |||
Château de Quincy jest zamek, położony w miejscowości Quincy , w departamencie Cher we Francji .
Znajdujący się w Berry Château de Quincy jest własnością prywatną, sklasyfikowaną jako zabytek historyczny od 1992 roku, nie można go zwiedzać.
Pod koniec XIV th wieku, Ostel Quincy należy do braci jacquelin i Johannet Trousseau właściciele Bois-Sir-Ame którzy wznieśli kaplicę w katedrze Saint-Etienne de Bourges .
Następnie należy do chirurga Karola VII Francji , Regnaulta Thierry'ego de Mehuna. W 1490 roku Louis Dupont, lord Meart i Quincy, uzyskał od króla Karola VIII prawo do ufortyfikowania swojego zamku Quincy. Budowa musiała pozostać na etapie projektu.
W 1648 roku król Ludwik XIV wzniósł panowanie Quincy na wicehrabiego w imieniu Charlesa Pinona de Quincy (... - 1672) , mistrza zamówień i intendenta Berry.
W obecnym stanie zamek w stylu Ludwika XII, zainspirowany Bois-Bouzon i Jussy, zastępuje hipotetyczny zamek z 1490 roku lub ten, który był przed nim. Odbudowano go około 1648 roku dla Charlesa Pinona, wicehrabiego Quincy.
Całość zamku Quincy, w tym wystrój wnętrz, 2 pawilony wejściowe po obu stronach ścieżki dojazdowej, fasada, boki i dachy szopy graniczącej od północy z dziedzińcem zamku - zachód, elewacje i dachy budynków dawnego folwarku położonych na północny zachód od zamku, w tym: od północy mieszkalnej z przyległą stodołą i garażem, od zachodu budynek główny ustawiony prostopadle do mieszkania, mieszczący szopę i pomieszczenia mieszkalne, oraz położony wzdłuż wiejskiej drogi zwanej Domaine, od wschodu piwnica, gołębnik i korpus ganku z przejazdem, studnia dawnego folwarku, podjazd do zamku, dziedziniec zamkowy, dziedziniec główny zamku, ogrody, kamienne schody łączące 3 tarasy i ich mury oporowe, balustrada, 2 umywalki z parteru dolnego tarasu, cały park wraz z częścią zalesioną, w tym znajdujące się tam ławki i taras zamknięcie, zostały zaklasyfikowane do Pomników Historii dekretem z 31 marca 1992 r.