Zamek Melphephe
Zamek Melphe lub Salins jest stary zamek , prawdopodobnie XI p wieku środek Wysokości od Salins, siedzenie z panowaniem Earl i Duke z XIII p wieku do jej opuszczenia w XIV p wieku, który pozostaje miejsce powyżej Salins - Fontaine , w departamencie Savoie w regionie Auvergne-Rhône-Alpes .
Lokalizacja
Pozostałości Château de Melphes, znanego również jako Salins, znajdują się nad miastem Salins-les-Thermes , na wysokości 628 metrów, we francuskim departamencie Savoie w miejscowości Salins-Fontaine .
Zamek, zainstalowany na stromym cyplu po jego południowej i zachodniej stronie, pozwalał kontrolować skrzyżowanie utworzone przez Dorons (rzeki) Belleville i Bozel oraz główną drogę, która przecinała Vanoise , „gdzie można było dotrzeć po przejściu przełęcz Encombres lub przełęcz Vanoise , wojska nieprzyjacielskie nadciągają z Maurienne lub Włoch ” . Z tej pozycji można było więc zobaczyć obszar utworzony przez dziewiętnaście parafii i wsi tych dolin.
Umożliwiło to również monitorowanie stolicy diecezji Tarentaise , Moûtiers i jej arcybiskupiego hrabiego , uważanego za „głową Kościoła Sabaudzkiego” , a także „[wspinaczka] do Colonne Joux ( Petit Saint -Bernard ) » , Albo górny i dolny Tarentaise .
Toponim
Kanon Adolphe Gros wskazuje, że toponim Melphe , lub jego odmiana Melfe , najprawdopodobniej pochodzi od nazwy patronimicznej , wywodzącej się od imienia ptaka drapieżnego. Canon Gros precyzuje, że imię to zostałoby „nadane jednemu z pierwszych właścicieli zamku, umieszczonemu na skalistej skale jak gniazdo sępa” . Odrzuca hipotezę wysuniętą przez archiwistę Claude-Antoine Ducisa, który widział w toponimie „ Melphe słowo złożone z dwóch słów arabskich: mela , sól i phé , źródło” , wiedząc, że ten język nigdy nie był używany w regionie. Wysuwa inną hipotezę, mniej prawdopodobną, o korespondencji z Melfi , w sprawie nazwy zamku na południu Włoch, który zostałby nadany temu, który znajduje się nad Salins, bez podawania innych wyjaśnień.
Toponim utrzymywany jest w miejscowości Melphe z trasą de Melphe , ale także przez aleję zamku lub miejscowości: Donjon, Créneaux, Douves .
Zamek jest częścią legendy o Białej Damie , prawdopodobnie nawiązując do hrabiny Mahaut z Albon , w XII -tego wieku.
Historia
Pierwotnie zamek był najprawdopodobniej kopcem feudalnym . Ten ostatni zostaje zastąpiony przez zamek obronny , bez znanej daty, ale sprzed 1082 roku.
Około 1082 hrabia Maurienne , Humbert II , musiał interweniować w Tarentaise, aby rozstrzygnąć konflikt między panami Briançon a arcybiskupem hrabią Tarentaise . Wykorzystał tę rolę, by osiedlić się w sąsiednim mieście biskupim Salins i objąć w posiadanie zamek. Jednak wersję tę kwestionuje archiwistka paleograf Jacqueline Roubert, dla której fakty nie są udowodnione: „nie możemy ufać Kronikom Sabaudzkim, które przypisują podbój doliny hrabiemu Sabaudii, który w 1082 r. wezwany przez arcybiskupa Herakliusza do ukarania panów Briançon za ich okrucieństwa” . Podobnie zastanawia się nad przyczynami śmierci hrabiego w murach zamku: „ Czy zginął tam przypadkiem?” Czy był już właścicielem zamku Melphe nad Salins i miasta Salins, gdzie później osiedliły się dwory hrabiów Sabaudii? To wszystko pytania, na które brak dokumentów nie pozwala odpowiedzieć. "
W XII i XIII wieku zamek jest tradycyjnie uważany za dom hrabiny-wdowy . Hrabina Mahaut d'Albon , żona hrabiego Amédée III de Maurienne , może być kobietą stojącą za legendą i jałmużną znaną jako Pain-de-Mai. Beatrice Wiedeń , matka hrabiego Tomasza I st przebywa tam w 1216. dokument podpisany przez hrabiny Małgorzaty Genewie dwa lata później.
Jego strategiczny interes zniknął z XIV th century z kontrolą Tarentaise przez książąt Sabaudii, którzy rezygnują z zamku pod koniec XVI -tego wieku. Zamek służy jako kamieniołom, z których część jest wykorzystywana do budowy grobli chroniących wioskę Salins. Warownia jest podporządkowana szlacheckiej rodzinie, która przyjmuje patronimię „Salinów”. Następnie udaje się do rodzinnego Ridde (ów) poprzez małżeństwo na początku XVII th wieku i na początku następnego stulecia Du Verger lub Duverger, aż do 1793 roku.
W 1738 r. księga wieczysta Sardynii wspomina o „zamku deroche z Melphe” .
Opis
Zamek obronny posadowiony jest na cyplu, którego południowa i zachodnia strona są strome. Kształt całości jest eliptyczny , o orientacji zachód-wschód. Zamek składał się z dwóch płaskich części oddzielonych niewielkim obniżeniem . Pozostały jedynie pozostałości „części fundamentów budynku głównego i fundamentów wałów obronnych” .
Wyobrażenie o warowni daje inwentarz z 1624 roku. Zorganizowano go w dwukondygnacyjnym budynku o wysokości 15,60 m , „kolistym donżon ze spiralnymi schodami o pięćdziesięciu siedmiu obrobionych kamiennych stopniach” . Posiada "dwie piwnice na parterze, dwie sypialnie i dwie szafy na pierwszym i drugim piętrze oraz strych i poddasze pod okapem" . System obronny zniknął. Całość określana jest jako „stara i popadająca w ruinę” .
Badanie przeprowadzone przez architekta Tarina Étienne-Louis Borrela (1822-1906) daje wgląd w część jego organizacji. Na północy zbudowano ogrodzenie związane z wieżami, aby bronić najłatwiejszego dostępu do zamku. Badania archeologiczne ujawniły ślady kilku konstrukcji, które były w stanie pomieścić żołnierzy. W zachodniej części drugi mur flankowany czterema basztami i barlongiem umożliwiały obronę dostępu od południa. Budynek flankowany dwiema wieżami służy jako wejście z prawdopodobnie mostem zwodzonym.
Pierwsza część składała się więc z folwarku , następnie w jego południowej części donżonu, który miał wyższą wysokość niż zamek.
Châtellenie de Briançon et Salins znane jako Tarentaise
Organizacja
Melphe Zamek jest siedziba panowania , powiedział również komenda ( mandamentum ) nazywa Briançon i Salins lub Tarentaise, z przejęcia zamku przez dynastii sabaudzkiej w końcu XIII th wieku i zwłaszcza „uzyskaniem viscounty Tarentaise (odpowiednie prawa zwłaszcza w Haute-Tarentaise) i włączenie go do châtellenie w 1276 roku. W organizacji hrabstwa Savoy podlega pod bailiwick Savoy .
Zamek Tarentaise był więc jednym z najważniejszych w hrabstwie Sabaudii, częściowo odpowiada dolinie Tarentaise , która podlega władzy arcybiskupa Tarentaise . Podzielone na dwie części, wyróżnij części zarówno poniżej, jak i powyżej Siaix ( Saix ) . Miejscowy historyk Émile Plaisance (1829-1905) podaje dla części znajdującej się „ Ponad Saix ” cztery pomniki : Villette, Aime (liczba wież), Bourg-Saint-Maurice i La Val d'Isère (centrum w Séez ).
Dwór składał się z dwóch métralies - z mistrallia Tharentasie ma Superius sax i mistrallia
Tharentasie ma inferius sax - za okres rozpoczynający XIII th wczesnego XV th stulecia, Według historyka Bernarda Demotz :
Lordowie
W organizacji powiatu Savoie , że lord administruje utrzymuje rachunki i ma znaczącą rolę wojskową, od XIII -go wieku. Jest „[oficerem], powołanym na czas określony, odwołalnym i usuwalnym” , który „od początków rezydencji zawsze chodził do wiernego” . Kieruje zarządzaniem zamkiem , pobiera wpływy z podatków posiadłości , a także dba o utrzymanie zamku. Jego rola jest więc wieloraka (sądowa, finansowa i wojskowa).
Nadrzędnemu lordowi Tarentaise asystuje porucznik lub wicelord, czasami wspomagany przez poborcę rachunków, który spisuje „czysty [...] roczny raport sporządzony przez pana lub jego porucznika”. Drugorzędny lord lub wicelord, osiadł w Aime , a inna postać również czasami nazywana wicelordem została zainstalowana w Bourg-Saint-Maurice , więc musiała się do niego zgłosić.
W zarządzaniu mestraliami dziedzicowi pomaga Metraux (lub mistraux) również ze szlachty, ale „Lordowie dość często przyznawali, w postaci opłaty lub dzierżawy, rodzinie, która w związku z tym mogła ją sprzedać, podzielić, zbyć według własnego uznania” ( Canon Garin ). Kanon Garin precyzuje również, że „zarobki, prawa i atrybucje mestrauxes różniły się w zależności od miejsca i były generalnie ustalane przez tytuł nominacji, podporządkowanie lub emfiteuza” .
Squires Briançon Salins nazywa Tarentaise, na
XII th do
XVI -tego wieku
- 1150-1275: rodzina Fine lub Finas;
-
9 czerwca 1275-lipiec 1277 : Hugues Isoardi / Hysuard, władca Salins, metral de Tarentaise;
-
luty 1278-luty 1279 : Humbert de Nucey, pan Salins;
-
14 lutego 1281 r-14 lutego 1282 r : Brun de Montmelian;
-
24 czerwca 1282 r-23 kwietnia 1296 : damoiseau Martin de Châtillon, także władca Tournon, Ugine i Faverges (1284-1286);
-
9 kwietnia 1298-1 st czerwiec 1300 : Hugues Amblard, metral z Tarentaise;
-
1 st czerwiec 1300-2 kwietnia 1304 : Pierre de La Balme , metral Tarentaise;
-
11 kwietnia 1304-9 maja 1305 : Humbert de Bacin;
-
1 st kwiecień 1307-16 marca 1312 r : Humbert de La Sale;
-
3 kwietnia 1312 r-8 września 1312 r : Jean Bonivard ;
-
8 września 1312 r-1 st lipca 1315 : Anterme, władca Miolans i Mathieu de Morais
-
23 lipca 1315-5 lipca 1320 : Hugues de Châtelard;
-
5 lipca 1320-8 marca 1323 : Hugues de Châtelard, Oddon de Chandey i Humbert de Montbel ;
-
8 marca 1323-6 czerwca 1326 : Guillaume ( Guillemet ) de Montbel ;
-
6 czerwca 1326-8 maja 1330 : Konrad de Gorzan;
-
8 maja 1330-1 st maja 1333 (również odbiorca za okres od 8 lutego 1332 w 1 st maja 1333): Jacques de La Ravoire ;
-
1 st maja 1333-15 maja 1337 : Antoine de Clermont , lord La Bâtie d'Albanais ;
-
15 maja 1337-1 st lutego 1338 : Jean, Władca Saary;
-
1 st lutego 1338-1 st lutego 1343 : Humbert de Savoie znany jako „bękart Sabaudii”, Pan Ecluses;
-
1 st lutego 1343-22 lipca 1344 r : Mitra (?) Z Sabaudii;
-
22 lipca 1344 r-5 listopada 1352 r(również syndyk za okres od 1349 do 1350): Jacques de Clermont , Pan Sainte-Hélène-du-Lac
-
5 listopada 1352 r-22 maja 1357 (również odbiorca za okres od 5 stycznia 1356 r w 22 maja 1357): Humbert de Savoie znany jako "bękart Sabaudii", lord Arvillard, nieślubny syn Aymona , hrabiego Sabaudii;
-
22 maja 1357-27 czerwca 1365 (również odbiorca za okres od 22 maja 1357 w 28 lutego 1358): damoiseau Aymon de Chaland , pan Fenis i Aymavilles , także pan Chambéry, Entre-deux-Guiers i Saint-Alban (1355-1370);
-
27 czerwca 1365-9 czerwca 1366 : szlachetny Étienne Provana;
-
9 czerwca 1366-6 lutego 1369 : szlachetny Daniel Provana, współwładca Villard Almeis;
-
6 lutego 1369-12 maja 1383 : Gaspard (I) de Montmayeur , marszałek Sabaudii ;
-
12 maja 1383-20 października 1383 : spadkobiercy Gasparda (I) de Montmayeura ;
-
20 października 1383-2 lutego 1385 : François Bonivard ;
-
2 lutego 1385-24 listopada 1386 r : Humbert (II) powiedział o Arvillardzie, synu Humberta z Sabaudii ;
-
22 stycznia 1388 r-16 stycznia 1392 r : szlachta Aresmin († 1392) i Jacques Provana, bracia i lordowie;
- 1389: Guillaume de Sporia, wicelord, rezydujący w Aime;
-
16 stycznia 1392 r-18 sierpnia 1393 : szlachta Jacques Provana, jego bratankowie Damien i Barthélémy Provana, lordowie;
- 1392: Aimon de Jordan;
- 1393: Arésime de Provana, pan Tarentaise;
-
27 stycznia 1394 r-24 czerwca 1415 : Jean bastard de La Chambre , znany jako d'Aiguebelle, urodzony syn Jeana de La Chambre, także komornika Sabaudii i pana Montmélian (1404-1405);
-
24 czerwca 1415-24 czerwca 1431(1432?): Gaspard (II) de Montmayeur , marszałek Sabaudii ;
-
26 marca 1432 r-18 sierpnia 1440 : Jacques de Montmayeur i spadkobiercy Gasparda (II) de Montmayeur;
-
24 września 1440-Październik 1445 : Pierre de Beaufort ;
- 1441: Barthélemy Bourg, wicelord Tarentaise;
-
Październik 1445-1 st listopad 1447 : Jean de Seyssel-La Chambre , pan Barjat i La Rochette, marszałek Sabaudii ;
-
1 st listopad 1447-8 stycznia 1451 : Antermet de L'Épine;
-
8 stycznia 1451-24 maja 1451 : Jean de Seyssel-La Chambre , pan Barjat i La Rochette, marszałek Sabaudii ;
-
24 maja 1451-8 stycznia 1452 r : Jacques de Montmayeur ;
-
1 st listopad 1452-8 stycznia 1453 : Jean de Montmayeur ;
-
8 stycznia 1453-21 października 1454 : Jacques de Montmayeur ;
-
21 października 1454-8 stycznia 1466 : Jean de Seyssel , pan Barjat i La Rochette, marszałek Sabaudii ;
-
8 stycznia 1466-8 stycznia 1471 : hrabia Aymon de La Chambre (oddział rodu Seyssel ), syn i spadkobierca Jeana de Seyssel;
-
8 stycznia 1471-8 stycznia 1481 : hrabia Louis de La Chambre (oddział rodu Seyssel ), syn i spadkobierca Aymona de Seyssel;
- 1479: Jean Vitalio;
-
25 grudnia 1480-25 grudnia 1481 : odbiorca Antoine du Mollard de Saint-Oyen;
-
8 stycznia 1481- Październik 1482 : hrabia Louis de La Chambre (oddział rodu Seyssel ), syn i spadkobierca Aymona de Seyssel;
-
8 stycznia 1482 r-8 stycznia 1484 r : hrabia Jacques de Montmayeur ;
-
8 stycznia 1484 r-8 stycznia 1485 r. : hrabia Jacques de Montmayeur , sekretarz, Mathieu, André i Louis, hrabiowie Izby (oddział rodu Seyssel );
-
25 grudnia 1484-25 stycznia 1485 r. : André Richard z Tarentaise;
-
8 stycznia 1485 r.-8 stycznia 1490 : hrabia Louis de La Chambre (oddział rodu Seyssel ), wicehrabia Maurienne;
-
13 maja 1488-3 listopada 1491 : Jean Bruni, kapitan i syndyk;
- 1489: Urbain de Montmayeur ;
-
8 stycznia 1490-8 stycznia 1492 r : hrabia Louis de La Chambre (oddział rodziny Seyssel ) i Urbain de Montmayeur ;
-
8 stycznia 1492 r-3 listopada 1496 r : Antoine de Belletruche, lord Gerbaix i Urbain de Montmayeur ;
-
8 marca 1497-8 stycznia 1499 : Antoine de Belletruche, Lord of Gerbaix i Jean Arduin;
-
8 stycznia 1499-8 stycznia 1504 : Antoine de Belletruche, lord Gerbaix i hrabia Louis de La Chambre (oddział rodziny Seyssel );
- 1501: Antoine de Montmayeur;
-
8 stycznia 1503-8 stycznia 1507 : Antoine de Belletruche, Lord of Gerbaix, Hrabia Louis de La Chambre (oddział rodziny Seyssel ) i Jean-Louis Duvergier / du Verger, Lord of Césarches;
-
8 stycznia 1504-8 stycznia 1508 : Antoine de Belletruche, Lord of Gerbaix, hrabia Louis de La Chambre (oddział rodziny Seyssel ) i Jacques de Montmayeur ;
-
8 stycznia 1507-10 grudnia 1511 : Count Louis de La Chambre (oddział rodu Seyssel ) i Jean-Louis Duvergier / du Verger, Lord of Césarches;
-
12 lipca 1509-8 stycznia 1518 : hrabia Louis de La Chambre (oddział rodziny Seyssel ), Guillaume Puenset / Puencet i Georges Chappot;
- 1517: Jean comte de la Chambre (oddział rodu Seyssel ), wielki pan Tarentaise i Aiguebelle;
-
2 sierpnia 1518-8 stycznia 1521 : Count de La Chambre (oddział rodziny Seyssel ) i Benoît de Jance;
-
17 czerwca 1521-8 stycznia 1522 r : Count de La Chambre (oddział rodziny Seyssel );
-
8 stycznia 1521-8 stycznia 1523 : Théodule d'Avise;
-
8 stycznia 1523-8 stycznia 1525 : Théodule d'Avise, hrabia La Chambre (oddział rodu Seyssel ) i Jean de Chambon;
-
8 stycznia 1528 : Michel de Provence;
-
1 st kwiecień 1525-Marzec 1526 : Jacques Puenset / Puencet;
-
8 kwietnia 1525-8 kwietnia 1528 : Jean Matez / Mattel, rolnik laods, sprzedaje i plecionki, ruchomości kraju Tarentaise;
-
1 st kwiecień 1528-16 lipca 1528 r : François de Mascot i Georges Duvergier / du Verger;
-
1 st kwiecień 1528-1 st kwiecień 1529 : Claude Ceuvrier;
-
8 kwietnia 1528-8 kwietnia 1531 : Antoine Canet, rolnik laods, sprzedaje pledy i rzeczy ruchome kraju Tarentaise;
-
Lipiec 1528-1 st sierpień 1529 : Pierre Faure de Tournon;
-
1 st kwiecień 1529-27 czerwca 1530 : Claude L'Ouvrier;
-
1 st sierpień 1529-27 czerwca 1530 : Pierre Faure de Tournon;
-
27 czerwca 1530-8 stycznia 1533 : Jean Matez;
-
21 lutego 1531-21 lutego 1532 : Michel de Marnix, Pierre Cartier, Pierre Donzel, rolnicy z urzędu stanu Tarentaise;
- 1554: Jean-Louis Baudard, pan Tarentaise;
- 1560, 1561 i 1562: Lean-Louis Boudard, rolnik domeny;
- 1563, 1564 i 1565: Georges Duvergier / du Verger i Pierre Meyne, rolnicy posiadłości i dochodów z Tarentaise;
- 1574: Claude Lucas, pan Tarentaise;
Zobacz również
Bibliografia
-
Étienne-Louis Borrel , Starożytne zabytki Tarentaise (Savoie) , Paryż, Ducher,1884, 334 s. ( czytaj online ) , s. 150-153Étienne-Louis Borrel (1822-1906), architekt i historyk Sabaudii, wiceprzewodniczący Académie de la Val d'Isère .
-
Marius Hudry , Historia gmin sabaudzkich: Albertville i okolice (t. 4) , Roanne, Éditions Horvath,1982, 444 s. ( ISBN 978-2-7171-0263-5 ) , s. 390-394. ( przeczytaj online )
Archiwa
Powiązane artykuły
Link zewnętrzny
Uwagi i referencje
Uwagi
-
Na dzielenie Tarantaise między hrabiów Sabaudii i arcybiskupów-hrabiów Tarentaise, przeczytaj archiwista paleograf Jacqueline Roubert rozdziale „powiatu i wicehrabiego Tarentaise - The encroachments hrabiego Sabaudii w XIII th wieku ” (1961).
Bibliografia
-
Współrzędne znalezione w Géoportail .
-
Borrel, 1884 , s. 150.
-
Historia gmin sabaudzkich, 1982 , s. 393.
-
Bernard Demotz „ państwa i zamku w średniowieczu: w Sabaudczyk przykład ”, Journal des uczeni , vol. 1, N O 21987, s. 27-64 ( czytaj online ).
-
Canon Adolf Gros , Etymologiczne słownika miejsce nazwami Sabaudzka , Źródło z Syloe ( reprezentujący. 2004) ( 1 st ed. 1935), 519 , str. ( ISBN 978-2-84206-268-2 , czytaj online ) , s. 275.
-
Jean-Paul Bergeri, Historia Moûtiers. Stolica Tarentaise , Les Marches, La Fontaine de Siloé, coll. "Les Savoisiennes",2007, 503 pkt. ( ISBN 978-2-84206-341-2 , czytaj online ) , s. 183-184.
-
Lucien Chavoutier, Sabaudia, góra legend , La Fontaine de Siloé, coll. "Kieszeń Savoie",2005, 305 pkt. ( ISBN 978-2-84206-306-1 , czytaj online ) , s. 238-239.
-
Académie de la Val d'Isère , Kolekcja wspomnieniach i dokumentach , tom 2, 1868, s. 306 .
-
Jacqueline Roubert „ panowaniem hrabiów Arcybiskup Tarentaise X E w XVI th wieku ,” Wyznania Akademii Nauk, Literatury i Sztuki Sabaudii , mikrokr. Chatelain (Chambéry), t. 5, n O 6,1961, s. 67-69 ( czytaj online ).
-
Borrel, 1884 , s. 152.
-
Borrel, 1884 , s. 153.
-
Historia gmin sabaudzkich, 1982 , s. 394.
-
Marius Hudry „ Tarentaise w strategii wojsk króla Francji do XVI TH i XVII -tego wieku ,” Historia w Sabaudii ,1980, s. 35 ( przeczytaj online ).
-
Borrel, 1884 , s. 151.
-
Emile Plaisance Historia Tarentaise aż do 1792 , Moûtiers A. Gavin1903, 334 s. ( czytaj online ) , s. 158-161.
-
„Archiwum byłego Księstwa Sabaudii”, Inwentarz serii S A, tom 1, Archiwa departamentalne Sabaudii , 1966, s. 59 .
-
Jacqueline Roubert „ panowaniem hrabiów Arcybiskup Tarentaise X E w XVI th wieku ,” Wyznania Akademii Nauk, Literatury i Sztuki Sabaudii , mikrokr. Chatelain (Chambery) n O 6, tom 5,1961, s. 138-143 ( czytaj online ).
-
Christian Abry, Jean Cuisenier (dyrektor publikacji), Roger Devos i Henri Raulin, Les sources régionale de la Savoie. Podejście etnologiczne, żywność, siedlisko, hodowla , Paryż, Fayard , coll. "Źródła Regionalne",1979, 661 s. ( ISBN 978-2-213-00787-8 , ISSN 0244-5921 ) , s. 16, cytując Baud, s. 173.
-
Henri Onde, „ Ludzka okupacja w Maurienne i Tarentaise (ciąg dalszy) ”, Revue de geographie alpejski , tom. 29 N O 3,1941, s. 391-436 ( czytaj online )
-
Bernard Demotz „ Średniowieczne geografia administracyjnego na przykładzie powiatu Sabaudii (początek XIII e WCZESNE XV th century) ,” Średniowiecze , n O 21974, s. 261-300.
-
Chanoine Joseph Garin (1876-1947), „ Tournon en Savoie ”, Zbiór wspomnień i dokumentów z Académie de la Val d'Isère , Albertville, t. 10,1938, s. 50 ( przeczytaj online ) ( przeczytaj online ).
-
Bernard Demotz , Sabaudia County XI th do XV th century: Power, Zamek i państwo w średniowieczu , Genewa, Slatkine ,2000, 496 s. ( ISBN 2-05-101676-3 ) , s. 371-373.
-
Christian Sorrel , Historia Sabaudii: obrazy, opowiadania , La Fontaine de Siloé ,2006, 461 s. ( ISBN 978-2-84206-347-4 , czytaj online ) , s. 146-147.
-
Nicolas Carrier, „Sprawiedliwość przywracania” zgody „: sprawiedliwość kompozycyjna w Sabaudii pod koniec średniowiecza (koniec XIII-początek XVI wieku)” , w Dominique Barthélemy, Nicolas Offenstadt, Rozstrzyganie konfliktów w Wiek średniowiecza . Materiały XXXI Kongresu SHMESP (Angers, 2000) , Paryż, Publikacje Sorbony,2001, 391 s. ( ISBN 978-2-85944-438-9 ) , s. 237-257.
-
Bernard Demotz , Sabaudia County XI th do XV th century : Power, Zamek i państwo w średniowieczu , Genewa, Slatkine ,2000, 496 s. ( ISBN 2-05-101676-3 ) , s. 411.
-
Alessandro Barbero, „Władcy hrabiów, a następnie książęta Sabaudii w dolinie Aosty (XIII-XVI wiek)” , w Guido Castelnuovo, Olivier Mattéoni, „Po obu stronach Alp”: władcy książąt w koniec średniowiecza: obrady okrągłego stołu w Chambéry, 11 i 12 października 2001 r. ,2006, 266 s. ( przeczytaj online ).
-
Nicolas Carrier, „ Przez średniowieczne archiwa księstwa sabaudzkiego – Konta châtellenies ” , na stronie uwspólniania Archiwum Departamentów Sabaudii i Górnej Sabaudii – Sabaudia.org (konsultacja w marcu 2018 r . ) .
-
ADS1 .
-
Soirier z Évires, noty historyczne dotyczące organizacji sprawiedliwości i wymiaru Tarentaise XII -go do XIX p wieku , drukowanie. de Chatelain, Chambéry, 1880, 36 stron, s. 33-34 „Châtelains de Tarentaise”.
-
Nicolas Payraud „ zamek, przestrzeni i społeczeństwa Dauphine Sabaudzka połowy XIII p wieku do końca XV XX wieku ” HAL - Otwarty archiwalnych , n O Tel-00998263,2009, s. 671-682, Załącznik 11: lista lordów zidentyfikowanych w ramach tego badania ( czytaj online [PDF] )wyciąg z jego pracy doktorskiej z historii pod kierunkiem Étienne'a Huberta, Université Lumière-Lyon-II ( czytaj online ).
-
Guido Castelnuovo , „Marszałków Savoy w późnym średniowieczu” , w XXXVI TH Kongresie Towarzystw Savoy , La société et la guerre savoyarde. Osiem wieków historii, XIII - XX wiek , Wspomnienia i dokumenty Savoy Society of History and Archeology ,1997( czytaj online ) , rozdz. 100, s. 91-99
-
Félix Bernard , Historia Montmélian, stolicy hrabstwa i bailiwick Savoy, od jego początków do 1706 , Imprimerie Allier,1956, 429 s. , s. 217.