Zamek Ampuis

Zamek Ampuis

Epoka lub styl

renesans

Rodzaj

Zamek przyjemności

Rozpoczęcie budowy

XV th wieku

Koniec budowy

XVI th wieku

Pierwotny właściciel

Ojcowie Ampuis

Początkowy cel podróży

Rezydencja reprezentacyjna

Aktualny właściciel

Rodzina Guigal

Aktualny cel podróży

Winiarnia

Ochrona

Zarejestrowany MH ( 1996 , częściowo)

Informacje kontaktowe

45 ° 29 ′ 09 ″ północ, 4 ° 48 ′ 48 ″ wschód

Region

Rodan

Gmina

Ampuis

Geolokalizacja na mapie: Rodan

Geolokalizacja na mapie: Francja

Zamek Ampuis jest starożytny obronny dom , wymienione od XIV th wieku, znacznie przebudowany w XVIII th wieku. Zamek stoi w miejscowości Ampuis , w departamencie Rodan , w regionie Auvergne-Rhône-Alpes .

Zamek jest przedmiotem częściowej rejestracji jako zabytki na mocy dekretu z22 lipca 1996 r.. Wpisane są tylko: zamek, kaplica, portal wejściowy ze starożytnymi kolumnami i frontonem, ogród przed zamkiem (w tym mur oporowy tarasu z widokiem na Rodan i belweder).

Lokalizacja

Château d'Ampuis znajduje się na południu francuskiego departamentu Rodanu w gminie Ampuis , na wschodzie, na prawym brzegu Rodanu, u podnóża winnicy Côte-Rôtie .

Historia

Z czasów rzymskich wspomina się o willi Ampucjusza. Na VII XX wieku znajdziemy Erchembert Ampuis. Warownia jest mowa od XIV -tego wieku.

Poniżej przytaczamy pierwszych lordów Ampuis, których nazwisko do nas dotarło, bez możliwości ustalenia ich pokrewieństwa z całą pewnością.

Pierwszym znanym panem jest Girard (żyjący w 1069); XI th century, istnieje także Piotr i Hugh (żyjących w 1086 roku);
W XIII -go wieku, wspominając Oger (mieszka w roku 1246);

W 1339 Pierre d'Ampuis złożył hołd lordowi Roussillon za „Château-Bas d'Ampuis” i twierdzę „La Garde d'Ampuis”.

W XIV th century, Peter Clemenza Drieux żona;

Maugiron (1380-1755)

Antoine poślubił około 1376 roku Clémence de Drieux, wdowę po Pierre d'Ampuis, którą odziedziczyła;
Henri, syn poprzednich, został panem Ampuis w 1380 roku; poślubia Aymonette de Torcheselon;
Gilles, syn poprzedniego, umiera bez rodowodu;
Hugonet, syn Antoine'a, żeni się z Katarzyną Robe;
François, syn poprzednich, ożenił się z Claude du Claux; około 1430;
Hugues, syn poprzednich, żeni się z Claude Lambert, Dame de la Roche;
François, drugi syn powyższego, ożenił się z Ludwiką de Rabutin; w 1507 towarzyszył Ludwikowi XII do Genui; jego syn Claude zmarł młodo;
Gui (ok. 1490-1554), syn Huguesa, wuj i spadkobierca poprzedniego, żona w 1517 Ozanne L'Hermite, wnuczka Tristana L'Hermite'a ; jest generałem porucznikiem Dauphiné ; w 1569 został baronem d'Ampuis;
Guillaume (???? - 1554), syn powyższego, ożenił się z Filipem de Lugny; ich jedyna córka Marie nie dziedziczy własności Ampuis;
Laurent (1528-1589), brat poprzedniego, poślubił w 1550 swoją kuzynkę Jeanne de Maugiron; Louis de Maugiron (???? - 1578), jeden z ich synów, był mignon z Henri III ;
Timoléon (1561-1622), drugi syn powyższego, poślubił Jeanne de Sassenage w 1616;
François (1617-1638), syn poprzedniego, zmarł bezpotomnie;
Scypion (???? - 1625), trzeci syn Laurenta, żona w 1600 Madeleine Lugoli;
Ludwik (ok. 1621-1672), drugi syn poprzednich, żona w 1645 Louise Barjac, dama Pierregourde;
François (ok. 1649-1719), syn poprzednich, w 1679 żona Angélique Catherine Thérèse de Sassenage; jest wielkim komornikiem Dauphiné ;
Denis Louis Timoléon (ok. 1690 r.), syn poprzednich, żona Katarzyna de Chalus, pani od Saint-Priest;
François-Louis (1722-1767), syn poprzedniego i ostatniego męskiego potomka rodu, poślubia w 1740 Marie Françoise de Sassenage, z której ma jedyną córkę; zrujnowany, sprzedaje zamek i jego budynki gospodarcze Ludwikowi-Hectorowi de Harenc, który podąża za nim;

Harenc de la Condamine

Louis Hector Melchior Marie urodzony w 1727 r. nabył majątek w 1755 r.; w 1757 ożenił się z Antoinette de Colabeau;
Pierre Marie Anne (1759-1839), syn w/w, ożenił się w 1788 z Guillemette Antoinette de Charrier de la Roche;
Claude Marie Madeleine Scolastique (1801-1866), syn poprzedniego i ostatniego męskiego potomka rodziny, w 1859 poślubił Claudine Marie Joséphine de Veyny d'Arbouze (1830-1922) i zmarł bez potomków;

Cholier de Cibeins

Laurent Gabriel Léonor (1826-1897) nabył majątek w 1866 r.; poślubił Gabrielle de Damas d'Antigny (1849-1952), która zmarła w wieku 103 lat;

Bunkier

André (1852-1907), politechnik, poślubił Antoniego Duplaya (1852-1913) w 1877;
Ich następczynią jest Anne-Marie (1889-1981), córka ww.

Roche des Breux

Antoine urodzony w 1884 r. ożenił się z poprzednim w 1912 r. Mieli pięcioro dzieci: Elisabeth, która zmarła w 1929 r., Gabrielle, Jeanne, André i Louis zmarli w 1918 r.

Fiolka

Spodnie

14 czerwca zamek kupuje Salvatore Carlino i jego żona Antonina Lombardo.
22 czerwca 1978Henri Troussier kupuje cały Château d'Ampuis od swojego współwłaściciela, a po jego śmierci budynek trafia do jego żony i 5 córek: Elisabeth, Françoise, Agnès, Sophie i Nathalie.

Guigal

13 stycznia 1995, rodzina Guigal, właściciel winnic i piwnic E. Guigal , założonych przez Étienne'a Guigala, nabywa zamek, który staje się jego siedzibą główną; firmą zarządza Marcel, urodzony w 1943 roku, jedyny syn Etienne'a, wspomagany przez swojego jedynego syna Philippe'a, urodzonego w 1975 roku. Prace restauracyjne podjęto w latach 1995-2006.

Herb

Maugiron: gironné argent i sobole z sześciu kawałków, pierwszy biust wychodzący z prawej strony tarczy jest srebrny, następny jest sobolowy i tak dalej, okrążając tarczę. ; motto: Infringet solido .
de la Roue Harenc de la Condamine: Lazur z trzema półksiężycami Lub osadzony w pasie ; korona markiza; podpory: dwa lwy; motto: Nic dobrego bez kary .
Cholier de Cibeins: Lub z trzema bandami Sable, wodza lazurowego szarżowanego na przechodzącego lwa Or ; korona hrabiego; motto: Zerowe sumienie sibi.
Guigal: Cięcie do 1: Gule naładowane przelatującym lwem Argent ukoronowanym tym samym. II: część Srebrna do Krzyża Jerozolimskiego (duży Krzyż wraz z 4 małymi krzyżami), II Obandażowana Or i Lazur 10 sztuk ; motto: Labor Probus Omnia Vincit .

Opis

Zniknął „wysoki zamek”, który znajdował się w miejscu zwanym La Garde. Dwie z czterech okrągłych wież pozostały z pierwotnego „zamku dolnego” . Korpus główny, długi prostokąt zorientowane na wschód / zachód, pochodzi z połowy XV -tego wieku, jako pułapów „do Serlio „na parterze i”paproci" na pierwszym piętrze. Na północnym wschodzie, o okrągłym keep jest przymocowany do niej i od strony południowo-zachodniej, jest otoczony przez pawilon, z którymi tworzy on „L”. W latach 1592-1622 przebudowano dom w stylu klasycystycznym . Gołębnik , wybudowany w 1653 roku został przekształcony w kaplicy w XIX -tego wieku. Głównym schody, a od południowego skrzydła są od 1640. Drzwi są wiercone w 1748. Dach składa się z podwójnego nachylenie płytek płasko został przebudowany w XIX th wieku. Rowy wypełnione były w XX -tego wieku.

Całość dopełniają różne budynki, równoległe do skrzydła południowego. Naprzeciw głównego korpusu, około 1935 roku przebudowano formalne ogrody , które tworzą taras z widokiem na Rodan . W zachodnim narożniku zbudowano belweder . Na północ od posiadłości znajduje się ogród angielski .

Właścicielem zamku jest Maison vinicole E. Guigal .

Fasada północno-zachodnia
Herb zdobiący bramę wjazdową
Belweder
ogród angielski

Źródła i bibliografia

Archiwa rodzin Maugiron i Harenc de la Condamine są przechowywane w Archiwach departamentu Rhône i aglomeracji Lyonu . Archiwa rodziny Cholier de Cibeins przechowywane są w Archiwum Miejskim Lyonu .
F. Anselme: Pałac Honoru (Paryż, 1663)
Jean Antoine de La Tour de Varan: Studia historyczne na temat Forez: Herbarz i genealogie rodzin związanych z Saint-Étienne (Saint-Étienne, 1854)
Borel d'Hauterive: Dyrektorium szlachty Francji i suwerennych domów Europy (Paryż, 1856)

Uwagi i referencje

„ Château ” , zawiadomienie n o PA69000001, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
Współrzędne znalezione w Géoportail .
Charles-Laurent Salch, Słownik zamków i fortyfikacji średniowiecza we Francji ,1987, 1304 pkt. ( ISBN 2865350703 ) , s. 31.

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Zasób architektoniczny :
- Merimee