| Narodziny |
2 marca 1945 Bordeaux ( Francja ) |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Dom | Paryż (od1971) |
| Trening | Szkoła Sztuk Pięknych w Bordeaux |
| Zajęcia | Radio gospodarz , prezenter telewizyjny , muzyk , komik , aktor , klarnecista |
| Pracował dla | RTL , TF1 , Radio Classique , RMC , Europa 1 , South West |
|---|---|
| Instrument | Klarnet |
| Etykieta | Czarne i niebieskie płyty |
| Różnica | Nagroda Sidneya Becheta (1974) |
Christian Morin , urodzony dnia2 marca 1945w Bordeaux , klarnecista , człowiek radia i telewizji oraz aktor francuski .
Absolwent Sztuk Pięknych w Bordeaux , w latach 1964-1970 rysownik dla gazety Sud Ouest oraz grafik dla regionalnej stacji ORTF . Po odbyciu służby wojskowej, w 1971 przeniósł się do Paryża, gdzie został rysownikiem różnych magazynów, w tym Him oraz grafikiem dla różnych agencji reklamowych.
W 1972 poznał Pierre'a Delanoë , ówczesnego dyrektora programów dla Europy 1 , i rozpoczął pracę w stacji na9 stycznia 1972jako rozgrywający.Współpraca potrwa 15 lat. Następnie prowadził różne programy, takie jak Séquence Jazz avec Mustache, Pile ou face , La Boussole , Dimanche Retour , Hit Parade , C'est Dimanche , Micro-Climat , Pousse-Café itp. W latach 80. wraz z Maryse Gildas stał się jednym z flagowych gospodarzy stacji . Allô… c'est à vous to także udany program, który prezentuje z Viviane Blassel i Madame Soleil . Po opuszczeniu Europe 1 w 1987 roku dołączył do RMC w tym samym roku, aby prowadzić poranne pokazy do 1992 roku.
W telewizji zadebiutował na FR3 w Altitude 10000 przez Alaina Jérôme w 1975 roku, a następnie w Rires et sourires w latach 1978-1979. W 1980 roku przedstawił Les Potomkowie przez Philippe Alfonsi na Antenne 2 . W latach 80. prezentował comiesięczne programy w szwajcarskiej telewizji TSR : La Grande Roue (1980-1985), Studio 4 (1983-1984) i Trèfle d'or (1980-1987). Przez dwa sezony był gospodarzem drugiego sezonu na TF1 w 18 h 50 : Paris TF1 od Pierre Bellemare w 1981 i Historia śmiech z Georges Folgoas w 1982 roku20 lutego 1986, był z Rogerem Zabelem i Amandą Lear , która otworzyła La Cinq z Voilà la Cinq . Na tym samym kanale będzie prezentował francuską wersję włoskiego hitu telewizyjnego Look for the Woman z Amandą Lear .
Przeszedł na TF1 w 1987 roku gościć La Roue de la fortune z Annie Pujol na 7 P.M. przedstawił kilka programów odmiany, zwłaszcza sukces fous , z Philippe Risoli i Patrick Roy . Popularność The Wheel of Fortune zaproszony parodię: dla jego projektu Grand Bluff , Patrick Sébastien grał prowokacyjny uczestnika w roku 1992. W 1989 roku zaprezentował specjalny program w stulecie z wieży Eiffla . Zniknął z powietrza w czasie, gdy prywatny kanał odmładzał swoich gospodarzy.
Po odejściu z TF1 w 1993 roku przed powrotem do TF1 w 1996 (po Rires sur la ville z Amandą Lear ), dołączył do France Télévisions , aby w duecie z Cendrine Dominguez zaprezentować codzienny remake La Tête et les pieds zatytułowany Un pour tous on France 2 oraz dwie inne gry Ile stawiasz? na France 2 i adaptacji gry planszowej Cluedo na France 3 w 1994. W 1994 zaprezentował Victoires de la musique na France 2 . Znika z małego ekranu poza jednym sezonem jako prezenter telezakupów w Shopping à la une na TF1 w latach 1999-2000.
30 sierpnia 2010, wraca do działalności prezentera radiowego w Radio Classique , w odcinku od 9:30 do 13:00, z programem Tous Classiques .
W 2011 roku był gospodarzem trasy koncertowej Tender Age i Têtes de bois w sezonie 6.
Między lipcem a grudzień 2014jest stałym felietonistą programu Face à la Bande prowadzonego przez Jérémy'ego Michalaka .
Christian Morin nagrał kilka płyt, na których gra na klarnecie, m.in. album „Esquisse” z 1992 roku (Disques Déesse – dystrybucja: Sony Music). Klarnecista, akompaniuje Michelowi Sardou przy tytule Preservation , w 1981 roku , na płycie Les Lacs du Connemara oraz bierze udział w musicalu Wyślij muzykę z Annie Cordy do teatru Porte-Saint-Martin w latach 1982-1983.
Od lat 90. poświęcił się komedii (kinowej, telewizyjnej i teatralnej) po debiucie w tajnym serialu Tiroir z Michèle Morgan w 1985 roku.
W kinie zagrał w kilku filmach Pascala Thomasa ( La Dilettante z Catherine Frot w 1998, Mercredi, folle day! Z Vincentem Lindonem w 2000 i Valentin Valentin w 2015).
W telewizji występuje gościnnie w odcinkach udanych seriali: Maigret z Bruno Cremerem (1998), Navarro z Rogerem Haninem (2000 i 2001), Une femme d'honneur z Corinne Touzet (2002), Kobiety prawa z Natacha Amal i Ingrid Chauvin (2004), Quai numer jeden z Astrid Veillon (2004), Léa Parker z Sonią Rolland (2004), Avocats et Associés (2005), Alice Nevers z Marine Delterme (2005) oraz w 16 odcinkach sezonów 3 i 4 Plus belle la vie (2007).
W teatrze gra głównie utwory na trasach: Ciel, ma mère z Ginette Garcin w 2001 roku, SOS Homme Seul w 2003 roku, Le Vison Voyageur w 2003 roku, La Berlue w 2004 roku, Lili i Lily z Annie Cordy w 2006 roku. z powodzeniem jeden utwór w Paryżu, List od nieznanego , autorstwa Stefana Zweiga , w latach 2002-2003.
W lutym 1985 roku poślubił Marie-Caroline, notariuszkę, jego partnerkę od 10 lat spotykaną na korytarzach Europy 1 .