Pies grenlandzki

Pies grenlandzki
Pies grenlandzki
Pies grenlandzki
Region pochodzenia
Region Grenlandia
Charakterystyka
Sylwetka Silnie zbudowany
Skaleczenie 60  cm i więcej (M), 55  cm i więcej (M)
Włosy Obfity, z gęstym podszerstkiem.
Sukienka Akceptowane są wszystkie kolory z wyjątkiem albinosa
Głowa Duży i lekko wypukły.
Oczy Preferowany ciemny kolor.
Uszy Trójkątny, dość mały, wyprostowany.
Ogon Długie i krzaczaste.
Postać Energiczny i wytrwały.
Inny
posługiwać się Pies zaprzęgowy
Nazewnictwo FCI
  • grupa 5
    • Sekcja 1
      • N O  274

Grenlandia lub grenlandzki Pies ( grønlandshund w języku duńskim ) jest dość duży pies rasy podobne do husky , stosowany jako sanki psa lub niedźwiedzia polarnego lub uszczelnienia polowania . Jest to starożytna rasa, która wywodzi się od psów sprowadzonych na Grenlandię przez pierwszego Eskimosa .

Historia

Pies grenlandzki pochodzi z arktycznych regionów przybrzeżnych północnej Syberii , Alaski , Kanady i Grenlandii. Wykopaliska archeologiczne wykazały, że ten pies przybył na Grenlandię z pierwszym Inuitem Sarqaq, między 4000 a 5000 lat temu. Przedmioty znalezione na terenach zamieszkałych przez Eskimosów potwierdzają, że te populacje, ich sanie i psy pochodzą z Syberii. Pozostałości znalezione na Wyspach Syberyjskich mają węgiel-14 datowany na około 7000 pne. AD , co czyni psa grenlandzkim jedną z najstarszych ras psów.

The Vikings , pierwsi Europejczycy , aby osiedlić się w Grenlandii, zauważył istnienie tej rasy psów tam. Później handlarze, odkrywcy i łowcy wielorybów używali tych psów do swoich sań, które zostały przeszkolone w tym celu przez Eskimosów z regionu. Wśród odkrywców, którzy używali psów grenlandzkich jako psów zaprzęgowych, jest Roald Amundsen , który zabrał dziewięćdziesiąt siedem lat na swoją wyprawę na Antarktydę , gdzie był pierwszym człowiekiem, który dotarł na biegun południowy .

Charakterystyka

Pies grenlandzki należy do rodziny ras psów typu szpic . Jest to rasa o silnej budowie, zbudowana tak, aby wytrzymać ciężką pracę psa zaprzęgowego w warunkach arktycznych. Rozmiar może się różnić w obrębie rasy, o ile nie narusza fizycznych środków i harmonii psa. Samce są większe niż samice: od 58 do 68 cm w kłębie u samców i od 51 do 61 cm u samic. Nogi są mocne i muskularne. Wysoko osadzony, gruby i puszysty ogon. Noszony w kokardce lub luźno zwinięty na plecach.

Cechą charakterystyczną unikalną dla psa grenlandzkiego jest trójkąt umieszczony na ramionach i nazywany „an úlo  ”. Nazwa ta pochodzi od rodzaju noża o tym samym kształcie i używanego przez kobiety z Grenlandii .

Oczy są najlepiej ciemne, chociaż mogą pasować do koloru sukienki. Wyrażenie jest szczere i pewne. Uszy raczej małe, trójkątne, z zaokrąglonymi końcami, mocno stojące.

Pies grenlandzki ma bardzo obfitą podwójną sierść z miękkim, grubym podszerstkiem i prostą, szorstką szatą, bez loków i fal. Włos jest najbardziej obfity na tułowiu i długi na spodniej stronie ogona, który ma krzaczasty wygląd. Dozwolone są wszystkie kolory z wyjątkiem albinosa .

Temperament

Na Grenlandii psy te są używane w takich samych warunkach, jak ich przodkowie, tj. Jako zwierzęta pociągowe i cenione za siłę i szybkość, a nie za plastyczny temperament.

Załączniki

Uwagi i odniesienia

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu z angielskiej Wikipedii zatytułowanego „  Pies grenlandzki  ” ( zobacz listę autorów ) .
  1. (en) Pies grenlandzki  ; dogbreedinfo.com
  2. (en) Pies grenlandzki  ; Klub psów grenlandzkich Wielkiej Brytanii
  3. „  Standard FCI N ° 274  ” , na http://www.fci.be , Fédération cynologique internationale ,22 grudnia 2004(dostęp 7 listopada 2013 )
  4. (en) Gretel Ehrlich; Ostatnie dni łowców lodu  ; National Geographic  ; styczeń 2006

Linki zewnętrzne