Wielka księżna Luksemburga Charlotte , urodzona dnia23 stycznia 1896na zamku Berg (w Wielkim Księstwie Luksemburga ) i zmarł dnia9 lipca 1985na zamku w Fischbach ( Luksemburg ), córka wielkiego księcia Wilhelma IV i infantki Marie-Anne Portugalii , jest siódmy suwerenny Luksemburga między abdykacji jej starsza siostra Maria Adelajda , w 1919 roku , a jej właścicielem, w 1964 na korzyść jego syna, księcia Jeana z Luksemburga .
Charlotte de Luxembourg urodziła się 23 stycznia 1896 roku w Colmar-Berg . Jest drugą córką Wilhelma IV i jego żony Marie-Anne de Braganza , infantki Portugalii .
Następuje swoją starszą siostrę Marie-Adélaïde, która, w szczególności oskarżona o germanofilię w czasie Wielkiej Wojny, musiała abdykować15 stycznia 1919.
Referendum z 1919 rPlik 28 września 1919odbywa się podwójne referendum w sprawie orientacji gospodarczej kraju (unia gospodarcza z Francją lub Belgią) oraz przyszłego reżimu politycznego Luksemburga: 77,8% wyborców opowiada się za utrzymaniem dynastii pod rządami Wielkiej Księżnej Charlotty, 19,6% dla Republiki i 1% dla innej dynastii.
Małżeństwo i potomkowiePlik 6 listopada 1919w katedrze luksemburskiej wielka księżna Charlotte poślubia swojego pierwszego kuzyna, księcia Félix de Bourbon-Parme , który dzień wcześniej został włączony do szlachty luksemburskiej z tytułem księcia Bourbon of Parma i księcia małżonka Luksemburga , pomimo sprzeciwu Luksemburga rząd, który oskarża oficera armii austro-węgierskiej, brat byłego cesarza Karola I st Austrii , walczyli przeciwko aliantów podczas II wojny światowej. Z ich związku rodzi się sześcioro dzieci, noszących orzeczenie o królewskiej wysokości :
Podczas II wojny światowej rodzina Wielkich Książąt opuściła Luksemburg w skrajnych przypadkach przed przybyciem wojsk hitlerowskich. Armia niemiecka rzeczywiście narusza neutralność Luksemburga w nocy z 9 na10 maja 1940podczas gdy Wielka Księżna przebywa w Château de Colmar-Berg . Dzień wcześniej zwołała w stolicy nadzwyczajną radę ministerialną i zdecydowano, że rodzina wielkoksiążęca znajdzie się pod ochroną Francji. Wielka Księżna Charlotte deklaruje: „Decyzja trudna, ale konieczna” . Spotyka w Pałacu Elizejskim z prezydentem Albert Lebrun na17 czerwca 1940. Rodzina Wielkiego Księcia najpierw wyjechała na wygnanie w Château de La Celle , w Château du Vieux-Bost (własność François-Xavier de Bourbon-Parme na linii demarkacyjnej) oraz w Château de Montastruc w Périgord , ale niemiecki zwycięstwo prowadzi francuski rząd do odmowy zapewnienia sobie bezpieczeństwa. Otrzymuje od rządu hiszpańskiego, aby przeprawić się przez kraj, nie mogąc jednak tam pozostać, a następnie dociera do Portugalii , kraju, z którego pochodzi jej matka.
Nazistowskie Niemcy próbowali przekonać ją do powrotu do Wielkiego Księstwa ; odpowiada: „Moje serce mówi tak, ale mój rozum mówi nie” . Wielka Księżna Charlotte siedzi w29 sierpniaw Londynie, gdzie zaczyna zasilać różne ośrodki oporu w Luksemburgu z BBC . W październiku następnego roku wyjechała do Stanów Zjednoczonych , gdzie Marjorie Merriweather Post udostępniła jej posiadłość Hillwood na Long Island, a następnie wListopad 1940przeniosła się do Montrealu w Kanadzie , gdzie jej dzieci kontynuowały naukę. Wielokrotnie spotyka się z prezydentem USA Franklinem D. Rooseveltem i podróżuje po Stanach Zjednoczonych, próbując przekonać obywateli amerykańskich do pójścia na wojnę. Podobnie jak jego sąsiad, francuski departament Mozeli , Wielkie Księstwo zostało zaanektowane przez III Rzeszę w ramach polityki aneksjonistycznej Heim ins Reich, ale rząd luksemburski ma przeniesioną siedzibę w Londynie i Montrealu.
Od 1943 roku Wielka Księżna Charlotte osiadła na stałe w Londynie z rządem Luksemburga i regularnie rozmawiała z rodakami na falach radiowych BBC . Bardzo popularny, stał się symbolem oporu kraju.
Siostra Wielkiej Księżnej, księżna Antonia Luksemburska , żona księcia królewskiego Rupprechta Bawarii , zostaje deportowana do obozu w Dachau , a następnie do Flossenburga , gdzie zostanie źle potraktowana, co doprowadzi do jej śmierci dość szybko po wyzwoleniu.
Jeśli chodzi o syna Wielkiej Księżnej, księcia Jana , w listopadzie 1942 r. Zaciągnął się do brytyjskiego pułku Gwardii Irlandzkiej pod nazwą „Lieutenant Luxembourg”.
Miasto Luksemburg zostaje wyzwolone w Wrzesień 1944przez Korpus Armii Stanów Zjednoczonych pod dowództwem generała Olivera. Oderwany przy tej okazji od swojej jednostki brytyjskiej książę Jean, w towarzystwie samego ojca w brytyjskim mundurze, triumfalnie uczestniczył w wyzwoleniu Wielkiego Księstwa.
Ale kraj znów jest zagrożony przez ofensywę Ardenów , która ma miejsce między16 grudnia 1944 i 23 stycznia 1945 ri dewastuje całą północną połowę Wielkiego Księstwa.
Panował w okresie powojennymWielka Księżna wraca do Luksemburga dnia 14 kwietnia 1945, gdy porządek i bezpieczeństwo są zapewnione, wyrusza w podróż po zniszczonych wojną regionach. Wybory zorganizowane po kapitulacji Niemiec są korzystne dla premiera Pierre'a Duponga , którego Charlotte odnawia w związku z tym w swoich funkcjach. W 1949 roku Luksemburg oficjalnie porzucił neutralność i przystąpił do NATO, którego był współzałożycielem.
W 1956 roku Wielka Księżna Charlotte otrzymała Różę d'Or , nadaną przez papieża Piusa XII . Jest to sztuczna róża ze złotymi liśćmi, którą papież błogosławi, a wręczając ją w rzadkich przypadkach katolickim władcom lub książętom.
Koniec panowania i abdykacjaKoniec jego panowania wyznaczają początki budownictwa europejskiego. Plik26 maja 1964, w towarzystwie męża, a także francuskich i niemieckich par prezydenckich, Wielka Księżna inauguruje skanalizowany odcinek Mozeli między Metz a Trewirem .
Zrzeka się 12 listopada 1964na rzecz swojego najstarszego syna, który stał wielki książę Jan , i wycofał się do swego zamku w Fischbach , gdzie miała tymczasowo osiedlili się po wojnie, zamku Berg, które poniosły szkody po jej różnych okupacji przez Niemców w czasie wojny.
Z okazji ich złotego ślubu w 1969 roku Wielka Księżna Charlotte i książę Félix otrzymali Krzyż Orderu Oporu. Książę małżonek zmarł rok później. Następuje ostatnie publiczne wystąpienie Wielkiej Księżnej15 maja 1985podczas spotkania z Papieżem Janem Pawłem II w Pałacu Wielkiego Księcia w Luksemburgu. Zmarła 9-goLipiec 1985, w wieku 89 lat i został pochowany w krypcie katedry Notre-Dame w Luksemburgu .
House of Nassau wyjdzie z hrabiny Clotilde Nassau-Merenberg (in) (ur 1941), młodszej gałęzi (obecnie starszych w 1912 roku) w dół z pół-brat wielkiego księcia Adolfa I st Luksemburga. Niemniej jednak nazwa Nassau jest przechowywana przez potomków Wielkiej Księżnej Charlotty, którzy są częścią rodu Bourbon-Parma . Charlotte z Luksemburga była przedostatnim przedstawicielem ósmej gałęzi (młodszej gałęzi Nassau-Weilburg), samej z siódmej gałęzi (starszej gałęzi Nassau-Weilburg) Domu Nassau , ta młodsza gałąź Nassau-Weilburg należy do Valramian łodygi, które dały Wielkich Książąt w Luksemburgu .
Wielka Księżna Charlotte zapoczątkowała datę święta narodowego Luksemburga. Rzeczywiście, jej urodziny wypadły23 styczniaa święto to zawsze odbywało się podczas surowych zimowych miesięcy. Ze względów klimatycznych to święto zostało przeniesione do23 czerwca od 1961 roku i od tego czasu ten dzień pozostaje świętem narodowym (oficjalnie „Dzień oficjalnych obchodów rocznicy urodzin Wielkiego Księcia”).
Jemu jest poświęcony program Secrets d'Histoire , zatytułowany La grande-duchesse Charlotte de Luxembourg . Dokument przedstawia zarówno jego życie rodzinne, jak i rolę głowy państwa, w tym jego przyjaźń z prezydentem USA Franklinem Rooseveltem .