Karol II (wielki książę Badenii)

Tytuł
Karol II Karol Fryderyk II.
Portret Karola II
Wielki książę Badenii
10 czerwca 1811 - 8 grudnia 1818 ( 7 lat, 5 miesięcy i 28 dni )
Poprzednik	Karol I św
Następca	Louis I st
Biografia
Dynastia	Dom Badenii
Imię urodzenia	Karl Friedrich von Baden
Data urodzenia	8 czerwca 1786
Miejsce urodzenia	Karlsruhe Holy Empire Margraviate of Baden
Data śmierci	8 grudnia 1818
Miejsce śmierci	Wielkie Księstwo Badenii w Rastatt
Tata	Charles-Louis z Baden
Matka	Amélie z Hesji-Darmstadt
Małżonka	Stephanie de Beauharnais
Dzieci	Louise Joséphine Alexandre Marie-Amélie
Otoczenie	Napoleon I ul
Religia	Luteranizm


Wielcy książęta Badenii

Charles II Frederick of Baden ( niem . Karl Friedrich II von Baden ), ur8 czerwca 1786w Karlsruhe i zmarł dalej8 grudnia 1818w Rastatt był wielkim księciem Badenii od 1811 do 1818 roku .

Rodzina

Kiedy Europa została zanurzona przez armie rewolucji francuskiej , następca margrabii i jego żona wspaniale poślubili swoje córki. W 1793 roku caryca Katarzyna Rosja chciała mieć swojego wnuka, któremu chciała scedować swój tron, związek, który otworzyłby drzwi do Europy Zachodniej i pozwolił Rosji na rozszerzenie jej wpływów aż do Renu . Postawiła swój wzrok na Princess Louise Augusta Baden , który podobnie jak jej siostry był bardzo piękny i miał dwa lata mniej niż przyszłości Aleksander I st Rosyjskiej . Odtąd inne córki dziedzica margrabiego stały się interesującymi imprezami: Caroline poślubiła w 1795 następcę tronu Bawarii, Frédérique w 1797 poślubiła króla Szwecji Gustawa IV . Marie poślubiła księcia Brunszwiku w 1802 roku ; jeśli chodzi o Wilhelminę , poślubiła w 1804 r . dziedzica ziemskiego Ludwika z Hesji-Darmstadt .

Karol był jedynym ocalałym synem margrabiego spadkobiercy Charlesa-Louisa z Badenii i Amelii z Hesji-Darmstadt . Został spadkobiercą tronu w wieku 15 lat, po tym, jak jego ojciec zginął przypadkowo podczas wizyty u swojej córki, królowej Szwecji . Dziesięć lat później zastąpił go jego dziadek Karol I st Baden (Charles Frederick).

Szwagier króla Szwecji był jednak entuzjastycznym zwolennikiem pierwszego konsula Bonaparte , który w 1803 r. Przerysował mapę Niemiec, został ogłoszony cesarzem w 1804 r. I pokonał Austrię w 1805 r. , Pochłaniając koniec Święte Cesarstwo rzymskie . Większość sprzymierzonych książąt Napoleona znalazła dodatkowy prestiż dzięki cesarzowi: elektor Bawarii rozszerzył swoje państwa i został królem; Landgraf Hesji-Darmstadt , jak stary margrabiego Badenii , stał wielki książę. Książę Brunszwiku , przeciwnik ostrą francuskiego, otrzymała nic.

Pierwszy prowadzi do Augusta Amelia Bawarii , którego Napoleon poślubił jego adoptowany syn Eugeniusz de Beauharnais , Karol II Baden żonaty odszkodowania na 8 kwietnia 1806 roku Stefania de Beauharnais ( 1789 - 1860 ), córka Claude de Beauharnais i przyjęła córkę Napoleon ja er .

Z tego związku urodziło się pięcioro dzieci:

Louise de Bade (1811-1854): w 1830 roku poślubiła swojego kuzyna, księcia Gustawa ze Szwecji (1799-1877), syna Gustawa IV Adolphe i Frédérique de Bade (siostra Wielkiego Księcia Karola II): ich córka Carola była ostatnią królowa Saksonii ;
syn (urodzony 29 września 1812 r. i oficjalnie zmarł 16 października 1812 r.), który według pewnych hipotez przeżyłby, byłby nim Kaspar Hauser ;
Joséphine de Bade (1813 - 1900): w 1834 roku wyszła za mąż za Charlesa-Antoine'a de Hohenzollern-Sigmaringena (1811 - 1885); Byli rodzice Carol I st Rumunii i dziadków Albert I st Belgów ;
Aleksander z Baden (1816 - 1817);
Maria Amalia Baden (1817 - 1888): w 1843 roku poślubiła Williama Douglasa, jedenasty Książę Hamilton (1811/63): ich córka Maria Wiktoria poślubiła Albert I st Monako .

Biografia

Jej siostry wszedł prestiżowych związków, jeśli nie jest zadowolony: w 1793 roku , Louise Augusta z przyszłości car Aleksander I st Rosyjskiej ; w 1796 r. Caroline z następczynią tronu Bawarii ; w 1797 roku , Frédérique z króla Gustawa IV Szwecji ; w 1802 roku Marie z księciem Frédéric-Guillaume de Brunswick ; w 1804 roku Wilhelmine z wielkim księciem Hesji Ludwikiem II .

Jeśli większość jego szwagrów była zaciekłymi wrogami rewolucyjnej, a następnie cesarskiej Francji , młody Karol otwarcie okazywał podziw dla Napoleona .

Zostań koronowanym księciem po śmierci swojego ojca Charlesa-Louisa (1801), Karol, lat 15, myślał, że uciekł spod wpływu swojej matki Amélie, oddając się pod kontrolę swojego wuja, księcia Ludwika Badenii , któremu stary margrabia powierzył zarządzanie swoimi posiadłościami.

Jednak książę Ludwik był człowiekiem pozbawionym skrupułów, skorumpowanym i rozpustnym - twierdzi się, że był kochankiem drugiej żony swojego ojca, Louise-Caroline Geyer von Geyersberg, zatytułowanej hrabina Hochberg, a w rzeczywistości był ojcem niektórych jego przyrodni bracia. Wciągnął swojego młodego siostrzeńca w swoją rozpustę, zasmakował tego występku, który ostatecznie przyniósł przedwczesny koniec młodego monarchy. Napoleon, który „chronił” Konfederację Renu , doprowadził do odsunięcia księcia Ludwika od spraw dworu w Karlsruhe i poślubił księcia Karola z siostrzenicą jego żony.

Margravine Amélie, która bała się o swojego syna małżeństwa niegodnego jego rangi, zaręczyła Karola z Augustą-Amelą Bawarii . Zaręczyny zostały zerwane w przypadkach, gdy Napoleon I er, który chciał poślubić Augustę ze swoim adoptowanym synem, Eugene Beauharnaisem . W zamian cesarz poślubił Karola Stéphanie de Beauharnais , kuzynkę Eugeniusza, którą adoptował i uczynił księżniczką cesarską (1806).

Na początku małżeństwo nie było szczęśliwe, oboje małżonkowie byli raczej niedojrzali. Co więcej, Karol pozostawał pod wpływem wuja Louisa, który prowadził go w swoich ekscesach. Za namową francuskiego cesarza, nie bez niechęci, para w końcu zbliżyła się do siebie i ich pierwsze dziecko urodziło się w 1811 r., Kiedy młody margrabia zastąpił swojego dziadka Karola I st Badena .

Politycznie, choć brat króla Szwecji i cara, pokazał sobie wierny zwolennik Napoleona I st i zostawiła go w rozpaczy.

W 1812 roku urodził się wyczekiwany następca tronu, ale niemowlę zmarło nagle w dziwnych warunkach, co wzbudziło podejrzenie o zastąpienie dziecka.

Kongresie Wiedeńskim ( 1814 - 1815 ) potwierdziły rzeczy nabytych przez dziadka za panowania Napoleona I er .

Jego rozpusty już wpływały na jego zdrowie, ale Wielki Książę, który nie miał jeszcze trzydziestu lat, wiedział jednak, jak okazywać moralną prawość i odmówił odrzucenia żony po upadku Cesarstwa Francuskiego . Córka urodziła się w 1813 r., Następnie syn w 1816 r. Zmarł w kołysce, wreszcie w 1817 r. Urodziła się kolejna córka. Coraz słabszy stan zdrowia Wielkiego Księcia zapowiadał koniec dynastii Badenii.

Z braku męskiego potomka, wymarcia dynastii Baden koło, Maximilian I er , króla Bawarii i męża Caroline Baden , według jego nazwy dziedzictwo Wielkiego Księstwa Badenii. Aby uchronić swoje stany przed rozczłonkowaniem, Karol II ogłosił wPaździernik 1817prawo dziedziczenia, które pozwalało dzieciom z drugiego małżeństwa Karola I er Fryderyka, chociaż wynikało z unii morganatycznej , uzyskać dostęp do praw dynastycznych Wielkiego Księstwa Badenii. Odtąd dzieci Hochbergów były książętami i wielkimi księżnymi Badenii.

W 1818 r. Nadał swoim poddanym nową konstytucję i wzmocnił prawa spadkowe spadkobierców Hochbergów (jego półwujów).

Ofiara swoich ekscesów zmarł wkrótce potem bez żyjącego spadkobiercy płci męskiej. Książę Ludwik, jego wujek, zastąpił go pod imieniem Louis I st Baden .

Kaspar Hauser

Kaspar Hauser jest, według najnowszych wyników Analiz DNA, synem Karola II z Badenii, którego mogła porwać baronowa Louise Caroline Geyer von Geyersberg, hrabina von Hochberg, morganatyczna żona jego dziadka Karola I św. Baden (i może być centralnym elementem jego przyrodniego syna, przyszłego wielkiego księcia Ludwika i st ) .

Karol II Badenii wywodzi się z czwartej gałęzi dynastii Baden , a sama z pierwszej gałęzi dynastii książęcej Badenii. Należy do linii Bade-Durlach znanej jako linia Ernestine założonej przez Ernesta de Bade-Durlacha . Ta wciąż istniejąca linia jest reprezentowana przez księcia Maksymiliana z Badenii .

On jest twórcą Orderu Lwa Zaeringen , w26 grudnia 1812.