Charles Hélou شارل الحلو | |
![]() Charles Hélou (po lewej) i Gamal Abdel Nasser w 1964 roku | |
Funkcje | |
---|---|
Prezydent Republiki Libańskiej | |
23 września 1964 - 22 września 1970 ( 5 lat, 11 miesięcy i 30 dni ) |
|
Przewodniczący Rady |
Hussein Oueini Rachid Karamé Abdallah al- Yafi Rachid Karamé Abdallah al- Yafi Rachid Karamé |
Poprzednik | Fouad Chehab |
Następca | Soleimane Frangié |
Biografia | |
Imię urodzenia | Charles Iskandar Helou |
Data urodzenia | 25 września 1913 |
Miejsce urodzenia | Bejrut ( Imperium Osmańskie ) |
Data śmierci | 7 stycznia 2001 |
Miejsce śmierci | Bejrut ( Liban ) |
Natura śmierci | zawał serca |
Narodowość | libański |
Ukończyć | Uniwersytet Saint-Joseph w Bejrucie |
Religia | Kościół maronicki |
![]() |
|
Prezydenci Republiki Libańskiej | |
Charles Hélou (po arabsku : شارل الحلو ), urodzony dnia25 września 1913w Bejrucie i zmarł dalej7 stycznia 2001w tym samym mieście jest libańskim politykiem , który był Prezydentem Republiki od 1964 do 1970 roku .
Urodzony w Bejrucie , syn wpływowej rodziny maronitów z Baabda, był prawnikiem (ukończył Uniwersytet św. Józefa w Bejrucie w 1929 r.), Znakomitym uczonym i dziennikarzem.
Jego udręczona prezydentura została naznaczona zawarciem porozumienia kairskiego z dnia 3 listopada 1969między Arafatem i generałem Émile Boustani na temat obecności zbrojnej Palestyny w Libanie, porozumienie to stało się następnie jedną z głównych bezpośrednich przyczyn wojny w Libanie .
Był ambasadorem Libanu przy Stolicy Apostolskiej w 1947 r., Ministrem sprawiedliwości i zdrowia (1954-1955), ministrem edukacji (1964). Po swoim mandacie był prezesem Międzynarodowego Stowarzyszenia parlamentarzystów francuskojęzycznych (dziś Zgromadzenie Parlamentarne Francofonii ), od 1972 do 1979, określanego przez Edgara Faure jako „najbardziej prezydenckiego prezydenta”.
Był pierwszym prezydentem Libanu zamieszkałym w Pałacu Baabda .