Charles David Keeling

Charles David Keeling Kluczowe dane

Narodziny	20 kwietnia 1928 Scranton (Pensylwania)
Śmierć	20 czerwca 2005 Hamilton, Montana
Narodowość	amerykański
Zawód	Naukowiec

Charles David Keeling (20 kwietnia 1928 - 20 czerwca 2005) to amerykański naukowiec, którego pomiary dwutlenku węgla w Obserwatorium Mauna Loa po raz pierwszy zaalarmowały świat o antropogenicznym wpływie na efekt cieplarniany i globalne ocieplenie . Krzywa Keelinga pokazuje stopniowy wzrost poziomu dwutlenku węgla, gazu cieplarnianego, w atmosferze.

Młodość

Charles Keeling urodził się w Scranton w państwie z Pensylwanii . Ukończył chemię na Uniwersytecie Illinois w Urbana-Champaign w 1948 roku i uzyskał doktorat z chemii na Northwestern University w 1954 roku . Był pracownikiem naukowym pod tytułem doktora geochemii w California Institute of Technology do czasu dołączenia do Scripps Institution of Oceanography w 1956 roku i mianowania profesora oceanografii w 1968 roku .

W California Institute of Technology opracował pierwszy przyrząd do pomiaru dwutlenku węgla w atmosferze . On obozowali w Big Sur na wybrzeżu Kalifornii, gdzie pozwala mu jego nowy aparat, aby określić wzrost emisji CO 2 z XIX -tego  wieku .

Życie publiczne

Praca w Scripps Institution of Oceanography

Roger Revelle , dyrektor Scripps Institution of Oceanography z siedzibą w La Jolla w Kalifornii , przekonał Keelinga do kontynuowania pracy w instytucie. Revelle był także jednym z założycieli Międzynarodowego Roku Geofizycznego w 1957 - 1958 i Keeling otrzymał fundusze od AGI założyć bazę na Mauna Loa na Hawajach w 3000 metrów nad poziomem morza.

Keeling zaczął zbierać próbki dwutlenku węgla w 1958 r. W 1960 r. Ustalił, że istnieją silne sezonowe wahania poziomu CO 2 wraz z poziomami szczytowymi osiągniętymi pod koniec zimy na półkuli północnej . Spadek tych wskaźników następuje następnie wiosną i wczesnym latem, gdy rośliny rosną. W 1961 roku Keeling przedstawił wyniki pomiarów, które dały początek słynnej krzywej Keelinga , pokazując, że poziomy CO 2 gwałtownie rosły, a trend ten stale rośnie.

Na początku lat 1960 The National Science Foundation zatrzymał finansowania rozwoju badań, tłumacząc swoją decyzję o rutynowe badania prowadzone. Pomimo tego braku zainteresowania, fundacja wykorzystała badania Keelinga w swoim awaryjnym raporcie szklarniowym z 1963 roku . W 1965 r. Raport Rady Naukowej Prezydenta Lyndona Bainesa Johnsona podobnie ostrzegał przed niebezpieczeństwami efektu cieplarnianego.

Zbieranie danych rozpoczęte przez Keelinga i kontynuowane w Mauna Loa to najdłuższa seria stałych pomiarów stężenia dwutlenku węgla w atmosferze i jest uważana za wiarygodny wskaźnik ogólnego trendu w środkowej troposferze . Badania Keelinga pokazują, że stężenie CO 2 w atmosferze wzrosło z 315 ppmv w 1958 r. Do 380 ppmv w 2005 r., A wzrost ten można wytłumaczyć jedynie emisją pochodzącą ze zużycia paliw kopalnych . Istnieje również wzrost opłat wahania sezonowe, ponieważ pod koniec XX -go  wieku .

Nagrody

• Druga nagroda Pół wieku z amerykańskiego Towarzystwa Meteorologicznego , 1981 .
• Medal Maurice'a Ewinga od American Geophysical Union , 1991 .
• Nagroda Blue Planet przyznana przez Radę Naukową Japonii i Fundację Asahi , 1993 .
• Specjalne wyróżnienie otrzymane od wiceprezydenta Ala Gore'a w lipcu 1997 r. Podczas ceremonii w Białym Domu . Keeling został uhonorowany za „czterdzieści lat wybitnych badań naukowych nad rejestracją atmosferycznego dwutlenku węgla w odniesieniu do Obserwatorium Mauna Loa  ”.
• W 2002 roku prezydent George W. Bush przyznał Keelingowi National Medal of Science , najwyższe odznaczenie Ameryki za prowadzenie badań naukowych przez całe życie.
• Keeling otrzymał nagrodę Tylera za osiągnięcia w dziedzinie ochrony środowiska w 2005 roku .

Członkostwa

Keeling był członkiem stypendium Guggenheima w Instytucie Meteorologicznym Uniwersytetu Sztokholmskiego ( 1961 - 1962 ), profesorem wizytującym w Drugim Instytucie Fizyki na Uniwersytecie w Heidelbergu ( 1969 - 1970 ) oraz w Instytucie Fizyki w Heidelbergu. Na Uniwersytecie w Bernie ( 1979) - 1980 ).

Był także członkiem American Academy of Arts and Sciences , American Geophysical Union , American Association for the Advancement of Science oraz United States National Academy of Sciences .

Wreszcie, był członkiem Global Pollution Komisję Międzynarodowego Stowarzyszenia Meteorologicznego i był dyrektorem Naukowego Centralnego Laboratorium dla CO 2 Kalibracja w Światowej Organizacji Meteorologicznej .

Życie prywatne

Charles Keeling poślubił Louise Barthold w 1955 roku i miał pięcioro dzieci, z których jedno, Ralph Keeling, kontynuowało karierę swojego ojca i obecnie jest klimatologiem w Scripps Institution of Oceanography . Charles Keeling był także znakomitym pianistą klasycznym, który prawie wybrał karierę muzyczną. Był dyrektorem-założycielem grupy Madrigal Singers na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego . Wniósł również wkład do planu urbanistycznego miasta Del Mar , położonego 20  km na północ od Scripps Institution of Oceanography .

Zmarł na zawał serca w 2005 roku w wieku 77 lat.

Uwagi i odniesienia

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „  Charles David Keeling  ” ( zobacz listę autorów ) .

1. (w) Rose Kalehe, „  Za niewygodną prawdą  ”, Hana Hou! , lot. 10 N O  5 październik / listopad 2007