Charles-Urbain Bricogne

Charles Bricogne Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Charles Bricogne, około 1885 roku. Kluczowe dane
Narodziny 17 marca 1816
Paryż ( Francja )
Śmierć 22 lutego 1898 (przy 81)
Dom Paryż
Narodowość Francuski
Obszary Koleje
Dyplom Szkoła Centralna Paryża
Znany z Wynalazki  : Bricogne przeciwwaga
hamulca ;
podwójne zawieszenie  ;
mechanizm pneumatyczny;
Maska przeciwpyłowa;
System smarowania;
system pocztowy.

Charles-Urbain Bricogne lub Charles Bricogne , urodzony w Paryżu dnia17 marca 1816, martwy 22 lutego 1898Jest to inżynier z kolei francuskich , wynalazcy i lidera czasopiśmie naukowym.

Bricogne, były uczeń École Centrale de Paris , został jednym z inżynierów prowadzących Compagnie des chemin de fer du Nord . Jest tam starszym inżynierem sprzętu.

Jest wynalazcą nowego typu hamulca , „hamulca przeciwwagi Bricogne” lub „systemu Bricogne”, podwójnego zawieszenia , mechanizmu pneumatycznego, maski przeciw szkodliwemu pyłowi, układu smarowania, układu ułatwiającego dostarczanie przesyłek.

Członek założyciel Stowarzyszenia Inżynierów Budownictwa we Francji , przewodniczy Stowarzyszeniu Przemysłowców Przeciw Wypadkom przy Pracy, a także przewodniczy przeglądowi naukowego Inżynierii Lądowej .

Biografia

Urodzony w 1816 roku Charles-Urbain Bricogne, zwykle nazywany Charles Bricogne, jest synem kupca Alexandre Joseph Bricogne i Jeanne Elisabeth Rosalie Lebel. Jest to grand-syn Athanase Bricogne Jana (1744-1820), burmistrz VI th dzielnicy Paryża , dziekan burmistrzów Paryżu w ramach Pierwszego Cesarstwa .

Młody Charles Bricogne miał dziewięć lat, kiedy jego wujek, finansista Athanase-Jean-Baptiste Bricogne (1779–1836), pomógł założyć pierwszą europejską spółkę kolejową w Europie kontynentalnej, Compagnie du chemin de fer de Saint-Étienne. Nad Loarą .

Wstąpił do École centrale de Paris i opuścił ją w 1837 roku, uzyskując dyplom z inżynierii lądowej .

Inżynier w kolejnictwie

Charles Bricogne rozpoczął od nauki i budowy kół wodnych . Dołączył do kolei w 1842 roku jako inżynier sprzętu w Compagnie du chemin de fer Rive gauche, która obsługiwała linię z Paryża do Wersalu na lewym brzegu . Przeszedł w 1845 roku do Kompanii Kolei Północy , jeszcze przed oficjalnym założeniem; Jules Petiet mianuje go inżynierem, głównym inspektorem materiału.

Bricogne wspierał rozwój Compagnie du Nord, który w 1846 roku nie miał ani własnej lokomotywy, ani wagonu jako taboru, miał 3130 w 1848 i 62000 w 1898.

Wynalazki i innowacje

Charles Bricogne jest wynalazcą kilku systemów i pozwala na „wielką poprawę obsługi sprzętu kolejowego”. W szczególności tworzy urządzenia hamujące, stabilność, komfort i bezpieczeństwo.

Hamulec Bricogne

Jego głównym wynalazkiem jest potężny typ hamulca , wynaleziony około 1852 lub 1853 roku, opatentowany w 1855 roku , do którego nadal przywiązana jest jego nazwa. Ten hamulec oparty jest na układzie hamulcowym ze skrzynią biegów Exter i ulepszony, jest to „hamulec przeciwwagi Bricogne  ” lub „system Bricogne”.

Ten hamulec jest znany ze swojej mocy i szybkości. Główną innowacją techniczną jest zastosowanie przeciwwagi, która zapewnia pełną skuteczność, przy stałym uzbrojeniu hamulca; w lokomotywie znajduje się w bezpośrednim zasięgu inżyniera lokomotywy , który jako pierwszy widzi zagrożenie. Jest uruchamiany przez naciśnięcie urządzenia zatrzaskowego, które zwalnia przeciwwagę działającą na dźwignię konwencjonalnego hamulca szczękowego . Perdonnet uważa, że ​​to urządzenie jest wydajne i mocne, ale droższe i nieporęczne niż istniejące hamulce. Dzięki natychmiastowemu działaniu unika wielokrotnych obrotów korby i pozwala na dużą oszczędność czasu.

Hamulec Bricogne zapewnia bezpieczeństwo, które pozwala na duże prędkości: to dzięki temu hamulcu maszyny Crampton z Compagnie du Nord były dopuszczone od 1853 r. Do jazdy z prędkością 120  km / h . Spośród trzech tysięcy wynalezionych wówczas hamulców Bricogne jest jednym z sześciu, które odniosły prawdziwy sukces. Za ten wynalazek z okazji Wystawy Światowej w 1855 roku Bricogne otrzymało Legię Honorową , wśród tych, którzy „szczególnie wyróżnili się w wielkim międzynarodowym konkursie”.

Inne kreacje i innowacje

Tworzy podwójny mechanizm zawieszenia i sprawia, że ​​jest bardziej komfortowy, izolując nadwozie od podwozia. Dba również o wyważenie kół zamontowanych na tej samej osi . Tworzy system wymiany przesyłek pocztowych na stacjach bez konieczności zatrzymywania się pociągu. Uczestniczy w rozwoju układu smarowania osi, skrzyni biegów Pomme de Mirimonde et Bricogne . Za namową Eugène Rouher zainstalował system sygnalizacji alarmowej w wagonach, umożliwiając podróżnym ostrzeżenie agentów firmy, ale uważał również, że tego urządzenia nie można używać we wszystkich przypadkach. Wynalazł także mechanizm zabezpieczający drzwi wagonów.

Dba również o zdrowie i bezpieczeństwo swoich pracowników. Aby chronić pracowników przed kurzem, wymyśla i ustawia trzy urządzenia: tworzy pneumatyczny system usuwania kurzu i trocin, wymyśla maszynę do trzepania dywanów, a także zakłada. Opracował maskę chroniącą przed szkodliwym pyłem i uogólnia użycie. Dla synów swoich pracowników organizuje warsztaty praktyk zawodowych i zajęcia wieczorowe.

Inne obowiązki

Podczas oblężenia Paryża w 1870 roku Bricogne kierował budową nadwozia wojennego, w tym w szczególności wagonów, kesonów, niezbędnych kuźni. Jest przewodniczącym jednej z komisji inżynierii wojskowej .

Bricogne jest także jednym z założycieli Stowarzyszenia Inżynierów Budownictwa we Francji  ; jest także jednym z założycieli, a następnie wiceprezesem, a następnie prezesem Stowarzyszenia Przemysłowców Przeciw Wypadkom Przemysłowym. Był jednym z założycieli i współautorów czasopisma Le Génie civil , jego administratorem w 1887 r., Następnie wiceprezesem w 1893 r. I prezesem zarządu tego pisma w 1896 r.

Zmarł w lutym 1898 r. Jego pogrzeb odbył się 22 lutego w kościele Saint-François-de-Sales w Paryżu  ; Został pochowany na cmentarzu Pere Lachaise ( 26 th dział).

Małżeństwo i potomstwo

Ożenił się w Paryżu w 1853 roku z Marie Thérèse Caroline Sarchi, córką maklera giełdowego Philippe Benoit Sarchi i Adèle Victoire Pinta oraz wnuczką hebrajskiego filologa i lingwisty Philippe'a Sarchiego (ok. 1765-1830).

  • Jako dzieci mają:
    • Alexandre Prosper Victor Bricogne (1856-1945), centralny, inspektor Trakcji na Kolejach Północnych.
    • Adèle Julie Eugénie Bricogne, która poślubiła Marie-André Petiet, centralien, głównego inspektora Kolei Północnych, syna Julesa Petiet  ; są rodzicami przemysłowca Charlesa Petiet , generała Roberta Petiet , żony Juliette Petiet Augustina Dufresne i Henri Petiet.

Nagrody

Bibliografia

  • „Bricogne (Charles-Urbain)”, w: Ernest Glaeser (red.), Biographie nationale des contemporains , 1878, s.  75 [ czytaj online ] .
  • Ch. Talansier, "Ch. Bricogne", nekrolog, w Inżynierii Lądowej , koniec lutego 1898.
  • Gaston du Bousquet , „M. Charles Bricogne”, przemówienie w Mémoires , Society of Civil Engineers of France , 1899, s.  398 i następne; Inżynieryjne , pod koniec lutego 1898 roku.
  • Clive Lamming (reż.), Larousse des trains et des chemin de fer , Larousse, 2008 ( ISBN  978-2-03-584-314-2 ) , s.  276 , akapit „Hamulec przekładni”, z ilustracją przedstawiającą „Układ Bricogne”.
  • „Frein Bricogne”, w: Auguste Perdonnet , Traktat elementarny kolei , tom 2, Langlois i Leclercq, 1860, s.  272-274.
  • „Hamulec Bricogne”, w: Emile With, Machines, ich historia, opis, zastosowanie , J. Baudry, 1873, s. 1.  239.
  • „Frein Bricogne”, w: Georges Charles Humbert, Complete Treaty of Railways , tom 3, C. Béranger, 1891, s.  111-112, ze schematem.

Uwagi i odniesienia

  1. Witryna geneanet.org, Favrejhas, strona „Charles Urbain Bricogne” .
  2. Ernest Glaeser (red.), Biographie nationale des contemporains , 1878 [ czytaj online ]
  3. Gaston du Bousquet , "M. Charles Bricogne", przemówienie, w Memories , Society of Civil Engineers of France , 1898, s.  398 i następne; Inżynieryjne , koniec lutego 1898 r.
  4. Clive Lamming (reż.), Larousse des trains et des railroads , Larousse, 2008 ( ISBN  978-2-03-584-314-2 ) , s.  276 , paragraf „hamulec przekładniowy”, z ilustracją „systemu Bricogne”.
  5. "hamulca Bricogne", w połączeniu z Émile, Maszyny, ich historii, opis, ich zastosowanie , J. Baudry, 1873, s.  239.
  6. Auguste Perdonnet , Podstawowy traktat kolejowy , tom 2, Paryż, Langlois i Leclercq, 1856, str.  521-523 [ czytaj online ]
  7. Lucien Maurice Vilain, Lokomotywa parowa i duże prędkości , D. Vincent, 1972, s.  8 i 29.
  8. Michel Chevalier, Sprawozdania członków francuskiej sekcji międzynarodowego jury z całej wystawy , N. Chaix, 1862, s.  307 [ czytaj online ] .
  9. Boże Narodzenie Regnier, przemysł francuski w XIX th  wieku , Paryż, L. Falls, 1878 pp.  387-388.
  10. Michel Chevalier, Sprawozdania członków francuskiej sekcji międzynarodowego jury z całej wystawy , N. Chaix, 1862, s.  305 [ czytaj online ] .
  11. Wspomnienia , Stowarzyszenie Inżynierów Budownictwa we Francji , 1866, s.  189, 190, 329 [ czytaj online ] .
  12. Ch. Talansier "Ch. Bricogne" necr., W Inżynierii Lądowej , pod koniec lutego 1898 roku.
  13. Charles Urbain Bricogne, Maski oddechowe chroniące przed kurzem, praktykowanie dobrego rodzaju maski na kolei północnej w Paryżu, publikacje gazety Le Génie civil , 1895.
  14. Wspomnienia , Towarzystwo Inżynierów Budownictwa we Francji , 1898, s.  277.
  15. Międzynarodowy Kongres Wypadków Przy i Ubezpieczeń Społecznych , tom 4, P. Weissenbruch, 1897.
  16. Biblioteka Narodowa Francji , „Bricogne Charles-Urbain”, BNF Ogłoszenie n o  FRBNF10599534 .
  17. Dzienny rejestr pochówku, 25 lutego 1895, nr 1294, strona 5
  18. „  Cote LH / 363/78  ” , baza danych Léonore , francuskie Ministerstwo Kultury

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne