Charles-Laure de Mac-Mahon

Charles-Laure de Mac-Mahon
Charles-Laure de Mac-Mahon
Narodziny 8 maja 1752
Autun
Śmierć 18 października 1830
Saint-Max
Pochodzenie Francja
Wierność Królestwo Francji Królestwo Francji
 
Stopień generał porucznik
Lata służby 1767 - 1814
Przykazanie Pułk Delfinów
Konflikty Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych
Nagrody Królewski i wojskowy Order św. Ludwika
( Kawaler )
Order Cincinnatus
Inne funkcje członek Izby Rówieśniczej
Rodzina Rodzina Mac-Mahon

Charles-Laure de Mac-Mahon , 2 nd markiz d' Éguilly ( 1775 ), markiz de Vianges , urodzony8 maja 1752w Autun ( Saône-et-Loire ) i zmarł dnia18 października 1830w Saint-Max ( Meurthe-et-Moselle ) jest generałem i politykiem Francuzem .

Biografia

"Syn wysokiego i potężnego lorda Messire Jean-Baptiste Mac Mahon , rycerza władcy miast, krajów, zamków i ziem Seenish, Inisch , Arrovan, Ylan-Magrath, Ing, znajdującego się w hrabstwie Clare i na wyspie Fymes, miasto i nie do Ryencanagh i kilku krain w hrabstwie Limerick , 1 st  markiza Éguilly , a lady Charlotte Le Belin, pani Éguilly i Sully  » Charles -Laure pochodzi od starożytnego irlandzkiej rodziny, który schronił się w Burgundii po upadku Stuartów .

Śledzi karierę wojskową:

Dobry żołnierz, został dobrze zauważony przez przełożonych: „  znakomity przedmiot, odpowiedni dla większości (1774), prawdopodobnie postawiony w ślad za pułkiem irlandzkim (1777), znakomity pułkownik, bardzo wykształcony, bardzo gorliwy, spełniający swoje funkcjonuje z honorem i stanowczością, zyskując szacunek i rozwagę (1788). "

Markiz de Mac-Mahon honorowo walczył w wojnie o niepodległość w Stanach Zjednoczonych . Aide-de-camp do La Fayette w 1782 roku, brał udział w francusko-amerykańskiej kampanii w Stanach Zjednoczonych , a zwłaszcza w walce fregaty Aigle 74-gun okręt HMS Hector z takim spokojem jak odwaga, inteligencja niż skromność, jego postępowanie. „Jego postępowanie było doskonałe we wszystkich czasach, a jego ofiary pieniężne mnożyły się. » ( Markiz de Vioménil ). Po zajęte te same funkcje aide-de-obozie do księcia Lauzun (między 1782 i 1783), wystąpił on do ( 1783 ) w randze pułkownika . Następnie uzyskał kilka świadectw zadowolenia od swoich przywódców: dzięki jego zasługom zasłużył na krzyż Saint-Louis (8 września 1784 : siedemdziesiąt jeden lat później, do dnia dzisiejszego, jego bratanek, hrabia Mac-Mahon , generał dywizji , umieszcza flagę Francji na wieży Malakoff i decyduje w ten sposób o zdobyciu Sewastopola ) i zostaje przyjęty do członkowie założyciele Society of Cincinnati .

W Styczeń 1789Charles-Laure i jego brat, hrabia Mac-Mahon, przedstawiają swoje dowody szlachectwa , ale nie mogą korzystać z nowych przywilejów z powodu rewolucyjnych wydarzeń. Plik15 marca 1791, rycerz O'Gorman broni ich sprawy u LNH Chérina  : „Chociaż w tej chwili szlachta jest zniesiona we Francji, to jednak pan Mac Mahon pragnie jak najszybciej przygotować dla niego i dla jego brata sojusze podobne do ich narodzin i chciałbym szczególnie podziękować za wyprawę, z jaką będziecie musieli doręczyć mu swoje świadectwo o jego produkcjach. Gdyby mieli tę przewagę, że znali mnie od początku tej pracy, mieliby zaszczyt swojej prezentacji dawno temu; ale ufali swoim rodzicom w kraju, którzy nie znając zwyczajów Francji, zadowolili się wysłaniem im tytułów i dokumentów zgodnie z formularzami używanymi w Anglii i Irlandii. "

Markiz de Mac-Mahon dowodził pułkiem piechoty, gdy wybuchła rewolucja francuska . W szczególnie trudnym okresie, w którym z dnia na dzień coraz bardziej zanika pojęcie autorytetu, udaje mu się utrzymać porządek i dyscyplinę w swojej jednostce i przejawia się w momencie rezygnacji.19 sierpnia 1791, „satysfakcja z uczynienia swego pułku całkowicie nienaruszonym, bez odstąpienia przez niego choćby na najmniejszą chwilę od umiłowania swoich obowiązków i zasad najsurowszej dyscypliny […] jego szacunku, jego przywiązania, jego poddania się królowi i jego oficerom. „ W tym samym roku został podniesiony do stopnia feldmarszałka .

Wyemigrował z książętami, a kiedy wrócił, zamieszkał w Saint-Max . Został mianowany generałem porucznika podczas pierwszej restauracji (1814).

Dedykowane do władzy królewskiej, został wezwany do Peerage na5 listopada 1827(z rangą barona , litery patentowe z4 sierpnia 1828), wyznaczając „siedemdziesiąt sześć” . Niedoinformowany biograf napisał przy tej okazji: „Nie mogliśmy uzyskać informacji na jego temat, a nawet wiedzieć, czy jego generalat przed rewolucją czy po rewolucji był po tej stronie, czy za Renem. Markiz de Mac-Mahon wspierał rząd Karola X do 1830 roku . "

Zrezygnowany z powodu odmowy złożenia przysięgi podczas rewolucji lipca 1830 roku , Mac-Mahon powrócił do życia prywatnego. On umiera18 październikatego samego roku, w Saint-Max, bez sojuszu lub potomności. To jego bratanek Charles-Marie de Mac Mahon (1793-1845) zastępuje go tytułem markiza .

Jego młodszy brat Maurice-François de Mac-Mahon , który mieszkał w zamku Sully , również był marszałkiem obozu , był przez kilka lat inspektorem.

Herb

Postać Ozdobić herbem
Orn ext Marquis (para baronów) .svgHerb fam irl-fr Mac Mahon (de) 5.svg Charles Laure broni MacMahon, 2 e Marquis Éguilly , baron-peer Francji  :

Argent, 3 leopard lions Gules, uzbrojony, leniwy i wilenialski Azure, mijający jednego nad drugim.

Uwagi i odniesienia

  1. lub26 sierpnia 1837według The Dictionary of Parliamentarians.
  2. W tym czasie sukces zaszczycenia Trybunału jest taki, że nawet jeśli wydarzenia Rewolucji uniemożliwiły zainteresowanym wejście do trenerów króla, rodziny, ze względów bezpieczeństwa, nadal żądały pożądanych certyfikatów.
  3. Źródło: Armory of the French Hereditary Peerage (1814-30) na www.heraldica.org

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne