Tradycyjna piosenka po prowansalsku

Te tradycyjne pieśni w Occitan są śpiewane szczególnie w obszarach, w których mówi się o Occitan , głównie południowej Francji .

Najsławniejszy

Należy zauważyć, że tytuły mogą różnić się w zależności od regionu, dostosowując się do realiów każdego regionu oksytańskiego. Langwedocja Se canta jest więc nazywana Aqueras montanhas Bearn i Bigorre e A la Font de nime w Prowansji. Podobnie teksty piosenek mogą różnić się w czasie i przestrzeni. Tak jest w przypadku Adiu Paure Carnaval , pieśni karnawałowej, która była ogólnie dostosowana do lokalnego kontekstu społeczno-kulturowego i do wiadomości z roku, w którym była śpiewana. Marsylska grupa polifoniczna Gacha Empega interpretuje w ten sposób wersję ironicznie dedykowaną, bo zależną od Napoleona III i pochodzącą z okresu Drugiego Cesarstwa .

Wśród tych pieśni należy również odróżnić tradycyjne pieśni sensu stricto, które nie mają określonego autora, a zatem mogą różnić się w czasie i przestrzeni, od pieśni nowszych ( Nissa la Bella , La Coupo Santo , De Cap tà immortela ) skomponowanych przez nowszych autorów i których teksty są stałe.

Grupy i śpiewacy

Paradoksalnie, względne znaczenie liczby wykonawców nie odzwierciedla różnorodności oryginalnego korpusu pieśni oksytańskich. Niektóre pieśni, które miały pierwszeństwo przed innymi pod względem popularności i były interpretowane przez wiele grup, bez wariacji poza akompaniamentem muzycznym, wykonawcy niekoniecznie opanowali ustną i pisemną praktykę języka, powodując pewną skostnienie repertuaru i jego zubożenie. .

Bibliografia

Uwagi i referencje

  1. W Pais de las cantas , P8 i P44, Institute Occitan, 2008

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne