Do izby konsularne (możemy również znaleźć wyraz „publiczny zakład gospodarczy” lub „publiczny zakład gospodarczy”) są w Francja państwowych zakładów publicznych , których rolą jest reprezentowanie aktorów sektora prywatnego różnych sektorów gospodarczych i przeprowadzenia działań wspierających na w ich imieniu, takich jak rozwój regionalny.
Nazywa się ich konsulami, ponieważ najpierw wydaje się, że w 1599 r. Przebywało w Marsylii w izbie (biurze handlowym) zrzeszającej czterech „ konsulów ” powołanych w gminie do reprezentowania interesów handlowych. Przez tę samą tradycją, sędziów tych sądów gospodarczych są nadal nazywa sędziów konsularnych .
Aby wyznaczyć te organizacje, kategoria własności publicznej gospodarczego została wprowadzona przez art 84 ustawy n o 94-679 zawierających różne gospodarcze i finansowe, ale nazwa ta nie jest bardzo powszechne na „Konsularnych komorami”.
W niektórych krajach izby te są organami publicznymi lub parapublicznymi, do których firmy przystępują, płacąc podatek fiskalny lub parafiskalny (dotyczy to na przykład izb handlowych i / lub przemysłowych w Niemczech , Austrii , Hiszpanii , Francji , Włoszech , Holandia …). W innych miejscach te same izby są stowarzyszone i mają opcjonalne członkostwo i utrzymują się z wkładów swoich członków oraz wszelkiej pomocy, darowizn lub dotacji ( Belgia , Kanada , Stany Zjednoczone , Wielka Brytania itp.).
Chociaż mają one charakter administracyjny , publiczne instytucje gospodarcze wykonują część swojej działalności w formie przemysłowych i handlowych usług publicznych . Od czasu reform zapoczątkowanych w 2010 r. Niektóre z tych lokalnych organów nie mają już osobowości prawnej, ale są przypisane do większego przedsiębiorstwa.
Istnieją trzy sieci izb konsularnych odpowiadające trzem obszarom działalności gospodarczej:
W każdym porządku ich interesy gospodarcze są reprezentowane na szczeblu lokalnym, regionalnym i krajowym. Poziom lokalny jest generalnie poziomem wydziału , ale może być szerszy lub przeciwnie, węższy. W związku z tym trzy rodzaje izb konsularnych to:
Rolnictwo | Sztuka i rzemiosło | Handel i przemysł | |
---|---|---|---|
Poziom lokalny | Izba Rolnicza | Izba rzemieślnicza | Izba Handlu i Przemysłu Terytorialnego (CCIT) |
Poziom regionalny | Regionalna Izba Rolnicza (CAR) | Okręgowa Izba Rzemieślnicza (CMAR) | Regionalna Izba Handlowo-Przemysłowa (CCIR) |
poziom krajowy | Stałe Zgromadzenie Izb Rolniczych (APCA) | CMA France | CCI France |
Organizacja izb konsularnych w zamorskiej Francji różni się w zależności od terytorium:
Na Majotcie działa Izba Rolnictwa, Rybołówstwa i Akwakultury Majotty, poza tradycyjnymi misjami Izby Rolniczej, organizuje i reprezentuje działalność w zakresie akwakultury i rybołówstwa. Regulują go artykuły od L.571-6 do L.571-10 kodeksu rybołówstwa wiejskiego i morskiego .
W trzech wspólnotach zamorskich jedna izba konsularna łączy funkcje trzech sieci, ale w zależności od społeczności ma inną nazwę. W Saint-Pierre i Miquelon , z Izby Rolniczej, handel, przemysł, handel i rzemiosło Saint-Pierre i Miquelon został stworzony przez artykułach 1 st do 19 Rozporządzenia n o 77-1106 z dnia 26 września 1977 roku w sprawie przedłużenia i adaptacji wydziału Saint-Pierre i Miquelon różne przepisy prawne dotyczące przemysłu, rolnictwa i handlu.
Pojedyncza izba konsularna jest w Saint-Barthélemy wielozawodową izbą gospodarczą, a w przypadku Saint-Martin międzyzakładową izbą konsularną.
Walne zgromadzenie każdej organizacji składa się z wybranych przedstawicieli:
Następnie każde zgromadzenie wyznacza swojego przewodniczącego i funkcjonariuszy.
Zakłady gospodarcze publiczne cieszą się dużą autonomią, ale są jednak objęte nadzorem administracyjnym w państwie . Dokonuje tego Generalna Dyrekcja ds. Przedsiębiorstw (DGE) Ministerstwa Gospodarki, aw przypadku izb rolniczych Ministerstwo Rolnictwa . Zapewniają to lokalnie prefektowie regionów i departamentów oraz przedstawiciele państwa zamorskiego.
Izby te są odpowiedzialne za opiekę nad interesami przedsiębiorstw rolniczych, rzemieślniczych, handlowych i przemysłowych, które reprezentują. Podobnie jak nakazy zawodowe zapewniają zinstytucjonalizowaną i obowiązkową reprezentację, w przeciwieństwie na przykład do Mouvement des entreprises de France , którego członkostwo nie jest obowiązkowe.
Pełnią funkcje administracyjne i doradcze przedsiębiorstwom lub działaniom w ich sektorze, w szczególności w zakresie tworzenia i przenoszenia przedsiębiorstw.
Mogą również zarządzać infrastrukturą, taką jak porty lub lotniska, oraz zapewniać funkcje dokumentacyjne i szkoleniowe , na przykład zarządzając tak zwanymi „konsularnymi” szkołami biznesu lub ośrodkami szkolenia zawodowego .
W 2016 r. Budżety izb wynosiły 720 mln euro na rolnictwo, 804 mln euro na rzemiosło i 3,2 mld euro na handel i przemysł.