Zamek Herm

Zamek Herm
Obraz poglądowy artykułu Château de l'Herm
Zamek Herm.
Rozpoczęcie budowy XVI th  wieku
Koniec budowy XVI th  wieku
Aktualny właściciel Osoba prywatna
Ochrona Logo pomnika historycznego Zarejestrowany MH ( 1927 )
Stronie internetowej http://www.chateaudelherm.com
Szczegóły kontaktu 45°04′41″ północ, 0°57′35″ wschód′
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
dział Dordogne
Gmina Rouffignac-Saint-Cernin-de-Reilhac
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Zamek Herm
Geolokalizacja na mapie: Dordogne
(Zobacz sytuację na mapie: Dordogne) Zamek Herm

Herm zamek znajduje się w mieście Rouffignac-Saint-Cernin-de- Reilhac , w departamencie Dordogne .

Zbudowany w XVI -tego  wieku , zamek Herm podlega rejestracji na podstawie Zabytków od czasu10 sierpnia 1927.


Prezentacja

Pochodzenie panowania Lherm

Strona została zapisana na kilka sposobów: L'Herm, Lherm, Lerm. Ponieważ końcowa spółgłoska nie jest wymawiana, została również napisana ler lub Lair.

Dla barona de Verneilha pochodzenie panowania jest stare. Obecność głębokich rowów doprowadziło go do stwierdzenia, że zamek musi istnieć na stronie z XI -tego  wieku. Jednak badania przeprowadzone przez Gerald Lavergne nie pozwalają mu znaleźć dokumenty przed końcem XIV th  wieku. W 1384 lub 1394 roku Jean de Chaumont, spadkobierca jego brata Ébrarda de Cornazaca, złożył hołd hrabiemu Périgord za jego ziemię Lerm. ten26 sierpnia 1400, to Élie de La Roque (lub de La Roche) składa hołd hrabiemu Périgord za to panowanie. Następnie panowanie przeszło na Cotet i Foucauld de Lardimalie. W 1461 roku panowanie zostało podzielone i Jean II de Foucauld, pan Lardimalie, Solignac, Larcherie, ... był panem Lerm. Przekazuje ją swojemu synowi Bernardowi.

ten 2 lipca 1500, parlament Bordeaux wydaje wyrok w procesie wszczętym przez Alaina d'Albreta, hrabiego Périgord, przeciwko Charlesowi de Caumont, lordowi Berbiguières i François de La Cropte, lordowi Lanquais. Ten ostatni nabył od Antoine de La Cropte i jego syna François Arnala trzy z czterech udziałów w ziemi, prawo własności i jurysdykcję. Wyrok skazuje ich na zwrócenie Alainowi d'Albret udziałów, które nabyli w majątku Lerm w zamian za 1300  funtów. Jednak od7 stycznia 1500, Jean de Calvimont, dziedzic, doradca króla, na swoim dworze parlamentu w Bordeaux, lord Reignac i Tursac, złożył hołd za Lerm Alainowi d'Albret. Jean de Calvimont musiał odkupić własność Tursac po 1484 roku od Charlesa i François de Caumont, spadkobierców ich matki, Marguerite de Blois-Châtillon-Bretagne (1420-1484), którzy wnieśli go jako posag wraz z własnością Rouffignac do jego małżeństwo z Brandélisem de Caumont (1419-1464). Jest prawdopodobne, że Charles de Caumont chciał powiększyć swoje zwierzchnictwo nad Rouffignac, nabywając władzę Lerma. Nie wiadomo, w jaki sposób Antoine de La Cropte i Calvimontowie nabyli części majątku Lerm.

Calvimontowie mieli skromne pochodzenie i uzyskali szlachectwo dzięki wyczynom zbrojnym i łatwości w handlu. Zakup biur pozwolił zapomnieć o ich początkach. Jan I de Calvimont, pan Plazac i Labenche, był żonaty z Katarzyną Prouilhac, która zmarła przed 1490 rokiem. Pierwszym panem Calvimontu na Lermie był jego syn, Jan II de Calvimont, który złożył hołd królowi Nawarry. Jest opisywany jako „dziedzic” na zegarku z 1512 roku. Był żonaty z Katarzyną Dupuy z zamożnej rodziny burżuazji konsularnej w Périgueux. Jedna z ich córek była żoną Antoine de La Boétie, matki Étienne de La Boétie . Zrobił pierwszy testament na30 marca 1511 i kodycylem 18 kwietnia 1513. Zmarł po 1518 roku.

Budowa zamku L'Herm

Zbudowany w latach 1500-1520 w sercu lasu Barade, przez Jeana II de Calvimonta , doradcę parlamentu Bordeaux i jego syna Jeana III de Calvimonta (ok. 1490-1557), drugiego prezydenta tego samego parlamentu, ambasadora Ludwika XII w Rzymie w 1512 roku, aby zawrzeć pokój z Juliusza II w 1514 roku w Genewie, aby radzić sobie ze Szwajcarami, wówczas François i st do Madrytu w 1526 roku do negocjowania okupu z dziećmi we Francji . Ożenił się w 1522 z Małgorzatą de Talleyrand , córką Jana, księcia Chalais, bez potomków, wówczas20 kwietnia 1555Marguerite de Farges, następczyni tronu La Chapelle-Faucher. Z tego ostatniego małżeństwa urodziła się córka i syn po śmierci ojca Jana IV de Calvimont w 1557 roku, który zmarł przed 1586 rokiem.

Jan IV de Calvimont, Lord of Herm, Tursac, Saint-Paul i La Double, poślubił 22 września 1582 rAnne d'Abzac de la Douze, córka Gabriela d'Abzac, pana La Douze, de Reilhac i de Vergt. Miał Marguerite de Calvimont z tego związku, ale nie miał męskiego potomka. Jean de Calvimont umieścił w testamencie klauzulę o podstawieniu na rzecz swojego kuzyna z gałęzi Calvimont-Saint-Martial.

Morderstwa wokół panowania L'Herm

Anne d'Abzac wyszła ponownie za mąż w 1588 r. z Foucaud d'Aubusson, lordem Beauregard, który zmarł w 1600 r. Ten ostatni od pierwszego małżeństwa z Franciszką de Pompadour w 1561 r. miał Franciszka II d'Aubussona.

Anna de la Douze zmusza swoją córkę, Małgorzatę de Calvimont, Dame de l'Herm, do poślubienia Franciszka II d'Aubusson, sieur de Beauregard. Ale ten ostatni zakochuje się w Marie de Hautefort i ma zamiar pozbyć się żony i zmonopolizować swoje dziedzictwo. Po odprawieniu wszystkich służących z zamku kazał Marguerite de Calvimont podpisać dokument o pozbawieniu jej własności i kazał ją udusić.Luty 1605. Jego teściowa, Anna de la Douze, Dama de Beauregard oskarża go o to morderstwo. François d'Aubusson ożenił się ponownie z Marie de Hautefort, the28 września 1606, z którą miał dwoje dzieci, Karola i Franciszka. W 1608 roku Anna de la Douze wycofała skargę na część spadku po córce, ale Calvimontowie z Saint-Martial byli zgorszeni i zmusili ją do powrotu przeciwko zięciowi. François d'Aubusson następnie poddał się sprawiedliwości, został uwięziony i zmarł w 1618 roku. Marie de Hautefort kazała zamordować dwóch braci Calvimont de Saint-Martial i uzyskała prawo własności do zamku. Jej syn Karol został zamordowany w 1636 roku. Aby się chronić, Marie de Hautefort ponownie wyszła za mąż za Henri Bertranda Raphaëla de Beaudet, lorda Le Peuch, którego trzecie małżeństwo było wspólnikiem, i obiecała córkę swojemu synowi, Louisowi de Beaudet. Ale to ostatnie zostało już obiecane Godefroyowi de La Roche-Aymon.

Françoise d'Aubusson poślubiła Godefroya de La Roche-Aymon, z którym miała córkę, Jeanne-Armande de La Roche Aymon, i zmarła w 1641 roku. Godefroy de La Roche-Aymon ożenił się ponownie w 1642 roku z Henriette-Madeleine des Grillets de Brissac, wdową Jeana de Rilhaca. Jeanne-Armande de la Roche-Aymon wyszła za mąż w 1660 roku za François de Reilhac , hrabiego Boussac, syna Henriette-Madeleine des Grillets. Godefroy de La Roche-Aymon zginął w pojedynku, w 1637 roku, Jan VI de Calvimont de Saint-Martial. Henri-Bertrand de Beaudet w towarzystwie swojego syna Louisa zginął w lesie Bastit dnia19 listopada 1644 rw pułapkę zastawioną przez nieślubnego przyrodniego brata jego żony, Charlesa de Hauteforta i Godefroya de la Roche-Aymona. Ten ostatni również zostaje zabity. Louis de Beaudet został zabity dnia1 st sierpień 1649autorstwa Pierre'a Babuta, Pierwszego Konsula La Linde. Marie de Hautefort zmarła w Château de l'Herm w 1652 roku, pozostawiając cały swój majątek swojej wnuczce, Jeanne-Armande de la Roche-Aymon. Ta spuścizna doprowadziła do wielu procesów sądowych.

Zamek i panowanie Herm zostają przejęte przez króla w dniu 8 lipca 1655 r. Pierre Jounier, Sieur de Laspens, zostaje mianowany dowódcą i wzywa dzierżawców, aby zapewnili ochronę strażnikom

Château de l'Herm został opuszczony przez lordów L'Herm po tych zabójstwach. Pozostał własnością rodziny Calvimont w latach 1500-1605.

Zakup tytułu L'Herm przez Marie de Hautefort, księżna Schomberg

Zamek kupiła około 1680 roku Marie de Hautefort (1616-1691), córka Karola, markiza de Hautefort, siostra Franciszka Jacquesa (1609-1680) i Gillesa de Hautefort (1612-1693), przez Ludwika XIII nazywana Świtem . Objęła panowanie i zamek za pośrednictwem swojego adwokata, 5 i6 października 1681 r. W 1681 r. sporządzono inwentarz i rachubę, stan umeblowania w 1685 r., stan remontu w 1686 r. Utrzymanie zamku zapewnia księżna Schomberg. Księgi rachunkowe z 1686 r. wspominają o kosztach prac konserwacyjnych na dachu. Posiadłość została następnie wydzierżawiona rolnikowi François Migot.

Księżna Schomberg wykonane dwa testamenty, tym 1 st i24 lipca 1691 r, ustanawiając spadkobiercami dzieci swego brata Gille de Hautefot.

Panowanie Herm pod markiza Hautefort (1691-1805)

O utrzymanie zamku zadbają kolejno następcy po sobie markiz de Hautefort, François-Marie de Hautefort w latach 1691-1727, a następnie Emmanuel-Dieudonné w latach 1727-1777. Jego syn Armand Charles Emmanuel de Hautefort, od 1778 do 1805 roku, nie wykonywał tam żadnych prac konserwacyjnych i ostatecznie sprzedał lub zastawił część swojej własności, w tym panowanie nad Herm. Zrujnowany, podziurawiony długami, podpisał oświadczenie na rzecz Josepha Annet Bonnafonta na połowie majątku na23 sierpnia 1799. wmaj 1805, sprzedaje drugą połowę majątku Jean-Baptiste Bernardowi Painowi wraz z zamkiem. Jego syn, Armand Joseph Camille de Hautefort, nieletni w momencie sprzedaży, rozpocznie postępowanie w celu odzyskania swojej własności, ale został ostatecznie odrzucony w 1830 roku.

Po 1862

Zamek został opuszczony w 1862 roku.

Później Eugène Le Roy umieści tam scenografię dla swojej powieści Jacquou le Croquant , zaadaptowanej na potrzeby telewizji w 1969 roku i kina (film wydany17 stycznia 2007 r., wyprodukowany i wyreżyserowany przez Laurenta Boutonnata ).

Kupiony w 1988 r. przez Dominique i Marie Palué, ogrodników z Drôme, odrestaurowali i wykopali go przez około trzydzieści lat i udostępnili to miejsce zwiedzającym. Została przywrócona do życia dzięki pracom ochronnym, badaniom historycznym, spektaklom i letnim koncertom. Wykopaliska archeologiczne w ostatnich latach ujawniły okrągłą obudowę starszych budynków, której pozostałością są obecne rowy wodne. Notowany od 2012 roku został zakupiony w 2020 roku od audytora z Bordeaux, który chce go odrestaurować przy pomocy głównego architekta zabytków. Prace rozpoczęły się wgrudzień 2020. Witryna nie jest już dostępna.

Uwagi i referencje

  1. "  Klasyfikacja Château de l'Herm  " , uprzedzenia n o  PA00082786, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury . Dostęp 23 sierpnia 2009 r.
  2. Genealogia Domu Aubusson , 1832, s.  13-14 ( czytaj online )
  3. Archiwa Francji: Dokumenty Henriette-Madeleine des Grillets de Brissac, jej drugiego męża, Godefroya de la Roche-Aymona i Françoise d'Aubusson, jego pierwszej żony
  4. Maubourguet 1940 , s.  339-346
  5. Archiwa Francji: François II d'Aubusson de Beauregard i Marie de Hautefort ....
  6. Aymard de Saint-Saud, Badania nad Périgord i jego rodzinami , III, Genealogie Périgord: rodzina La Croix, Beaudet, Malleret, Barraud, Marsoulier, Coustin de Bourzolles, d'Arlot, Aurout, de Brons, de Fayolles de Puyredon, de Thomasson , Imprimerie générale du Sud-Ouest, Bergerac, 1898, s.  59-60 ( czytaj online )
  7. Palué 2021 , s.  156.
  8. Strona internetowa zamku Herm
  9. Palué 2021 , s.  158.
  10. Echo Zachodu: nowa era dla Herm

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne