Kategoryzacja

Kategoryzacja jest aktywność umysłowa, która polega na umieszczeniu szereg obiektów w różnych kategoriach (klasy, typy taksonów ) na podstawie ich podobieństw i wspólnych kryteriów.

Jest to podstawowy proces poznawczy w postrzeganiu i rozumieniu pojęć i przedmiotów, w podejmowaniu decyzji oraz we wszelkich formach interakcji ze środowiskiem. Kategoria poznawcza to zbiór obiektów „uważanych za równoważne” , z pewnego punktu widzenia, przez jednostkę.

Chociaż kategoryzacja i klasyfikacja są w zasadzie synonimami, termin „klasyfikacja” odnosi się przede wszystkim do procesów matematycznych lub technicznych oraz struktur umożliwiających kategoryzację, podczas gdy termin „kategoryzacja” odnosi się bardziej do aspektów psychologicznych i do samego pojęcia. . Termin „kategoryzacja” obejmuje z tego punktu widzenia konstytucję klas lub kategorii (nie w matematycznym sensie tego terminu) .

Zasada kategoryzacji

Chodzi o przechowywanie informacji poprzez strukturyzowanie ich w niezapomniany i praktyczny sposób.

Zgodnie z podejściem logicznym kategorię definiuje się na podstawie relacji przynależności, która umożliwia stwierdzenie, czy element należy do kategorii.

Wykazano, że kategoryzacja jest poznawczą czynnością polegającą na grupowaniu nieidentycznych obiektów lub zdarzeń w kategorie. Istnieją różne podejścia do kategoryzacji.

Klasyczne podejście

Zgodnie z klasycznym podejściem Arystotelesa , kategorie są dyskretnymi bytami, które są definiowane przez zbiór cech wspólnych dla elementów, które je tworzą. Cechy te są zarówno niezbędnymi, jak i wystarczającymi warunkami konstytuowania znaczenia związanego z kategorią.

Nauki poznawcze

W latach 70. XX wieku badania Eleanor Rosch i George'a Lakoffa doprowadziły w szczególności do pomysłu, że kategoryzację można postrzegać jako proces oparty na prototypach. Teoria prototypu rozpoczyna się zatem z założenia, że kategoryzacja nie jest idealnie, ale prowadzone stopniowo zbliża się do prototypu lub abstrakcyjny model. W tym sensie podejście to odbiega od koncepcji Arystotelesa, podczas gdy w podejściu klasycznym ptaka definiuje konieczny i wystarczający zestaw cech (np. Skrzydła, pióra, dziób itp.). W drugim podejściu wróbel jest lepszym prototypem ptaka niż pingwin , a niedźwiedź zbytnio różni się od idealnego prototypu, aby można go było zaklasyfikować jako „ptak”.

Organizacja hierarchiczna

Kategoryzację można również zorganizować hierarchicznie . W szczególności w przypadku taksonomii każda klasa jest powiązana z „podklasami” lub klasami podrzędnymi, a także z „nadklasami” lub klasami nadrzędnymi. Nawet przy takiej strukturze zdarzają się problematyczne przypadki, dla których trudno jest precyzyjnie określić klasę, w jakiej należy je umieścić.

Treść lub znaczenie klasy, a także jej zakres lub zasięg są wzajemnie definiowane. Najbardziej ogólne klasy mają szeroki zakres, ale niejasne znaczenie. Wręcz przeciwnie, bardziej szczegółowe klasy mają bardzo ograniczony zakres, ale bardziej precyzyjne znaczenie. Zatem termin „meble” obejmuje większą różnorodność przedmiotów niż termin „krzesło” (personel) i ma bardziej niejasne znaczenie (znaczenie).

Te kategorie poznawcze są hierarchiczne, tj. Każda kategoria jest zawarta w kategorii wyższego rzędu. Najbardziej abstrakcyjne i ogólne kategorie odpowiadają najbardziej obejmującym kategoriom.

W ramach tej kategoryzacji istnieją różne poziomy:

Organizacja sieciowa

Przyznaje, że wiedzy nie da się oddzielić i „umieścić” w niezależnych kategoriach. Wszystkie są połączone ze sobą związkami o różnej intensywności. Według Mervisa i Roscha (1981) kategoryzacja okazuje się działaniem poznawczym polegającym na grupowaniu nieidentycznych przedmiotów lub zdarzeń w kategorie, przy czym kategoria poznawcza jest zbiorem przedmiotów „uznawanych za równoważne” przez jednostkę.

Barsalou (1983) podkreśla, że ​​istnieją kategorie naturalne (lub taksonomiczne), które są zgodne z organizacją hierarchiczną, oraz kategorie „  ad hoc  ”, których struktura zbliża się do sieci, grupując razem elementy z różnych naturalnych kategorii, ale odpowiadających temu samemu celowi.

Modele kategoryzacji

Osoby świadomie lub nieświadomie przyjmują jeden z następujących wzorców w celu dokonania wyboru lub porównania cech.

Proces kategoryzacji

Proces klasyfikacji może być całościowy lub analityczny

Dynamiczny

Learning jest dodanie nowych pojęć, szczególnie w akwizycji języka . Jednak nowa koncepcja może zostać zachowana tylko wtedy, gdy jest powiązana z istniejącymi koncepcjami. Kategoryzacja tworzy zatem system, w którym każdy element jest określony w szczególności przez jego relacje z innymi elementami systemu: niedźwiedź nie jest ptakiem, ponieważ jest bliżej pierwowzoru niedźwiedzia niż pierwowzoru ptaka. Im większy stopień powiązań i im większa liczba powiązań między terminami, które są luźno powiązane dla innych osób, tym większa jest kreatywność jednostki.

Zapominanie jest osłabienie lub utrata połączeń ( patrz amnezja ).

Marzeniem jest opisywany przez niektórych naukowców jako rodzaj testu systemu pojęciowego podczas snu . Poprzez sen mogą pojawić się nowe połączenia lub istniejące mogą zostać wzmocnione lub osłabione.

Bibliografia

  1. MI Jordan i S. Russel: „Kategoryzacja”. W: The MIT Encyclopedia of the Cognitive Sciences . MIT Press, Cambridge, Massachusetts. 1999, S. 104-106.
  2. Ladwein, 1995 „Kategorie poznawcze i osąd typowości zachowań konsumenckich”, Badania marketingowe i zastosowania, 10 (2), 89-100. [1]
  3. Piaget, 1972
  4. Mervis i Rosch, 1981
  5. Collins i Quillian 1969
  6. Mervis, CB i Rosch, E. (1981). Kategoryzacja obiektów przyrodniczych. W MR Rosenzweig & LW Porter (red.), Annual Review of Psychology (Vol. 32).
  7. Eleanor Rosch, Cognition and Categorization , Hillsdale (NJ), 1978, str.  28-49 .
  8. Brent Berlin i Elois Ann Berlin, Ethnobiological Classification , Princeton University Press, 1992
  9. DL Medin i MM Schaffer, „Context Theory of Classification Learning”, Przegląd psychologiczny , t. 85 N O  3 (1978), str.  207-238 .
  10. Medin i Schaffer, 1978