| Narodziny |
4 września 1811 Messina |
|---|---|
| Śmierć |
1 st April 1886(w wieku 74 lat) Bolonia |
| Narodowość | Włoski (17 marca 1861 -1 st kwiecień 1886) |
| Zajęcia | Historyk , tłumacz , bibliotekarz |
Carlo Gemelli (4 września 1811, Mesyna -1 st April 1886, Bolonia ) jest patriotą , historykiem , uczonym i bibliotekarzem Włocha .
Carlo Gemelli urodził się w Mesynie jako syn Guglielmo Gemelli i Antonii Spadaro dei Mari. Uczęszczał na Wydział Prawoznawstwa Akademii Karoliny w Mesynie, ale trzy lata później przerwał studia, aby odbyć podróż do wielkich włoskich miast. W ten sposób nawiązał kontakt z największymi intelektualistami swoich czasów i zaczął działać na rzecz jedności Włoch .
Po powrocie do Mesyny wznowił studia i opublikował tłumaczenie kilku greckich dzieł Demostenesa , Izokratesa i Luciana z Samosate . Zanurzył się w życiu kulturalnym i politycznym Mesyny , tworząc kilka magazynów i gazet. W 1833 roku założył wraz z Carmelo La Fariną i jego synem, Giuseppe La Fariną , gazetę Lo Spettatore Zancleo, po której rok później miał ukazać się miesięcznik Il Faro, który utrzymywał linię wspierającą Jedność Włoch . Dwie gazety zostaną zlikwidowane w 1837 roku przez władze Burbonów w następstwie buntów w Katanii , Syrakuzach i Mesynie .
Dlatego Gemelli opuszcza Sycylię i przenosi się do Toskanii , tak jak zrobił to Giuseppe La Farina jakiś czas wcześniej. We Florencji zaczął pisać dzieło o Ugo Foscolo, które ukazało się dopiero dziesięć lat później.
Carlo wraca do Mesyny wWrzesień 1847do udziału w powstaniu mesyńskim w ramach powstania w Królestwie Obojga Sycylii w 1847 r., ale zostało to szybko stłumione, a Gemelli uciekł z aresztu, uciekając na Maltę .
Plik 12 stycznia 1848rozpoczyna powstanie Palermo w ramach rewolucji sycylijskiej (1848) . Dlatego Gemelli wraca na Sycylię i22 majazostaje mianowany posłem do parlamentu sycylijskiego . W kwietniu został mianowany przedstawicielem rządu Sycylii przy rządzie Toskanii we Florencji. Niepowodzenie rewolucji sycylijskiej zmusiło go do powrotu na wygnanie do Anglii , Belgii , Prus i wreszcie do Piemontu, gdzie był profesorem historii w Ivrei . W tym dniu napisał Storia della rivoluzione belgica del 1830 ( Historia rewolucji belgijskiej 1830 r. ) W 1858 r. I Storia della siciliana rivoluzione del 1848-49 ( Historia rewolucji sycylijskiej 1848-49 ) w 1867 r.
Po zjednoczeniu Włoch w 1861 roku był dyrektorem studiów Ancona . W 1866 r. Został zastępcą bibliotekarza, a następnie bibliotekarzem Biblioteki Uniwersyteckiej w Bolonii . Na starość podszedł do humanitarnych idei socjalistycznych, a następnie w 1882 r. Przeniósł się do Biblioteki Estense w Modenie i został jej dyrektorem. Przeniósł się do Biblioteca nazionale Braidense w 1885 roku i pozostał tam do swojej śmierci w 1886 roku po udarze .