Carl-Uwe Steeb

Carl-Uwe Steeb
Profesjonalna kariera
1986 - 1996
Narodowość Niemcy Zachodnie
Narodziny 1 st Wrzesień +1.967
Aalen
Skaleczenie 1,80  m (5 ′  11 ″ )
Uchwyt do rakiet śnieżnych Leworęczny
Trener Stefan Schasselhuber
Turniej wygrywa 2.320.082  $
Nagrody
W singlach
Papiery wartościowe 3
Finały przegrane 5
Najlepszy ranking 14 th (15.01.1990)
Dwukrotnie
Papiery wartościowe 3
Finały przegrane 2
Najlepszy ranking 41 e (15.05.1989)
Najlepsze wyniki Wielkiego Szlema
Sierpień. RG. Wim. NAS.
Prosty 1/8 1/8 1/32 1/8
Podwójnie 1/16 1/16 1/32 1/16
Tytuły drużyn narodowych
Puchar Davisa 3 (1988, 1989, 1993)
Drużynowy Puchar Świata 1 (1989, 1998)

Carl-Uwe Steeb , urodzony dnia1 st Wrzesień +1.967w Aalen jest byłym niemieckim zawodowym tenisistą .

Kariera

Leworęczny rozpoczął karierę zawodową w 1986 roku, trzy lata po wygraniu mistrzostw Niemiec do lat 16. Sięgnął jego najwyższy ranking w ATP w 1990 roku, gdy miał 14 th World. W swojej karierze zdobył trzy tytuły singli w Gstaad (1989), Genui (1991) i Moskwie (1995).

Steeb jest najbardziej znany z roli drugiego gracza w grze pojedynczej w drużynie Davis Cup Germany . W finale 1988 w Göteborgu zdominował obecny numer jeden świata, Matsa Wilandera , przechodząc z handicapem dwóch setów do zera 8-10, 1-6, 6-2, 6-4, 8-6 (w Pucharze Davisa pojawienie się tie-break dla pierwszych czterech zestawów nie odbędzie się aż do następnego roku). To zwycięstwo, a następnie zwycięstwo Borisa Beckera nad Stefanem Edbergiem oraz podwójny sukces Borisa Beckera i Erica Jelena w sobotę, pozwala Niemcom wygrać tę imprezę po raz pierwszy. W następnym roku, tym razem w Stuttgarcie , Niemcy utrzymały tytuł, wciąż przeciwko Szwecji, mimo że Steeb stracił dwa single na rzecz Matsa Wilandera i Stefana Edberga. Pojedynczy sukces Borisa Beckera ze Stefanem Edbergiem i Matsem Wilanderem oraz zwycięstwo w deblu dają Niemcom trzy punkty zwycięstwa. W ostatnim tytule zdobytym przez Niemców w 1993 roku Carl-Uwe Steeb nadal był zdobywcą pucharu jako rezerwowy członek drużyny.

Steeb był szczególnie swobodny na glinie, gdzie mógł czerpać korzyści ze swojej doskonałej kondycji fizycznej, a jego głównymi cechami były szybkość, moc i wytrzymałość, do których należy dodać wielką waleczność. Musisz również przyznać, że gra Steeba nie była zbyt różnorodna i polegała w dużej mierze na jego forhedzie, jego serwis i bekhend były średnie, a biegi do siatki nie należały do ​​jego mocnych stron.

Steeb zakończył karierę zawodową w 1996 roku, po dziesięciu latach w ATP Tour. Od 1998 do 2001 roku był kapitanem drużyny Pucharu Davisa niemiecki, zastępując Nikola Pilić .

Dzisiaj Carl-Uwe Steeb regularnie współpracuje z ZDF podczas transmisji turniejów tenisowych.

Nagrody

Tytuły singli mężczyzn

N O Przestarzały Nazwa i miejsce turnieju Kategoria Obdarowanie Powierzchnia Finalista Wynik
1 07-10-1989  Szwajcaria Open ,  Gstaad 275 000  $ Ziemia  ( zewn. ) Magnus gustafsson 6-7, 3-6, 6-2, 6-4, 6-2
2 17.06.1991  Puchar IP ,  Genua World Series 225 000  $ Ziemia  ( zewn. ) Jordi Arrese 6-3, 6-4
3 06-11-1995  Kremlin Cup ,  Moskwa World Series 1 125  000 $ Dywan ( wew. ) Daniel Vacek 7-6 5 , 3-6, 7-6 6

Finały gry pojedynczej mężczyzn

N O Przestarzały Nazwa i miejsce turnieju Kategoria Obdarowanie Powierzchnia Zwycięzca Wynik
1 16-10-1989  Seiko Super Tennis ,  Tokio 500 000 $  Dywan ( wew. ) Aaron Krickstein 6-2, 6-2
2 08-01-1990  Holden New South Wales Open ,  Sydney World Series 150 000  $ Twarde ( zewn. ) Yannick Noah 5-7, 6-3, 6-4 Trasa
3 12-02-1990  Halowe Mistrzostwa Belgii ,  Bruksela Championship Series 465 000  $ Dywan ( wew. ) Boris Becker 7-5, 6-2, 6-2
4 09-11-1992  Kremlin Cup ,  Moskwa World Series 315 000  $ Dywan ( wew. ) Marc Rosset 6-2, 6-2
5 11-01-1993  Indonesia Open ,  Dżakarta World Series 275 000  $ Twarde ( zewn. ) Michael chang 2-6, 6-2, 6-1

Tytuły w deblu mężczyzn

N O Przestarzały Nazwa i miejsce turnieju Kategoria Obdarowanie Powierzchnia Partner Finaliści Wynik
1 04-10-1988  Queensland Open
  Brisbane 		GP World Series 165 000  $ Hard ( int. ) Eric Jelen Grant Connell Glenn Michibata
 6-4, 6-1
2 19-08-1991  Norstar Bank Hamlet Challenge Cup,
  Long Island 		World Series 225 000  $ Twarde ( zewn. ) Eric Jelen Doug Flach Diego Nargiso
 0-6, 6-4, 7-6
3 04-11-1991  Puchar Kremla w
  Moskwie 		World Series 297 000  $ Dywan ( wew. ) Eric Jelen Andrei Cherkasov Aleksandr Volkov
 6-4, 7-6

Finały gry deblowej mężczyzn

N O Przestarzały Nazwa i miejsce turnieju Kategoria Obdarowanie Powierzchnia Zwycięzcy Partner Wynik
1 04-05-1992  Międzynarodowe Mistrzostwa Niemiec w
  Hamburgu 		Championship Series SW 1000000  $ Ziemia  ( zewn. ) Sergio Casal Emilio Sánchez
 Michael stich 5-7, 6-4, 6-3
2 26-04-1993  BMW Open
  Monachium 		World Series 275 000  $ Ziemia  ( zewn. ) Martin Damm Henrik Holm
 Karel Novacek 6-0, 3-6, 7-5 Trasa

Kurs w turniejach Wielkiego Szlema

W singlach

Kurs Wielkiego Szlema (pojedynczy)
Rok Australian Open Francuzi z zagranicy Wimbledon My otwarci
1987 - 1 st  okrągły (1/64) T. Champion 1 st  okrągły (1/64) A. Maurer -
1988 1/8 finału A. Chesnokov 1 st  okrągły (1/64) J. Arrese 1 st  okrągły (1/64) S. Youl -
1989 2 e  wieża (1/32) I. Lendl  Wieża 3 e (1/16) A. Chesnokov 2 e  wieża (1/32) S. Davis  Wieża 3 e (1/16) Panie Pernfors
1990 1 st  okrągły (1/64) V. Paloheimo - - 1 st  okrągły (1/64) Panie Šrejber
1991 2 e  wieża (1/32) J. Siemerink 1 st  okrągły (1/64) W. Ferreira 1 st  okrągły (1/64) Bo. Becker 1/8 finału P. Haarhuis
1992  Wieża 3 e (1/16) Panie Rosset 1/8 finału P. Sampras 1 st  okrągły (1/64) K. Kinnear  Wieża 3 e (1/16) Bo. Becker
1993 1 st  okrągły (1/64) P. Sampras  Wieża 3 e (1/16) P. Haarhuis 1 st  okrągły (1/64) C. van Rensburg 2 e  wieża (1/32) A. Boetsch
1994 - 1 st  okrągły (1/64) J. Eltingh - -
1995 2 e  wieża (1/32) R. Furlan 1 st  okrągły (1/64) J. Eltingh - -
1996 1 st  okrągły (1/64) Panie Tebbutt 1 st  okrągły (1/64) Panie Rosset - 1 st  okrągły (1/64) J. Siemerink

Uwaga  : po prawej stronie wyniku znajduje się nazwa ostatecznego przeciwnika.

Dwukrotnie

Kurs Wielkiego Szlema (podwójny)
Rok Australian Open Francuzi z zagranicy Wimbledon My otwarci
1987 - 2 e wieża (1/16) B. Scanlon
 H. Gildemeister A. Gómez
 - -
1988 1 st okrągły (1/32) P. Kühnen
 J. Fitzgerald A. Järryd
 - - -
1989 2 p okrągły (1/16) P. Kühnen
 S. Edberg J. Grabb
 1 st okrągły (1/32) P. Kühnen
 Pan Davis T. Pawsat
 1 st okrągły (1/32) P. Kühnen
 G. Raoux É. Winogradsky
 2 e tower (1/16) K. Evernden
 J. McEnroe M. Woodforde
1993 - 2 e wieża (1/16) K. Nováček
 L. Jensen M. Jensen
 - -

Uwaga  : pod wynikiem znajduje się nazwa partnera; nazwa ostatecznych przeciwników znajduje się po prawej stronie.

Kurs w Grand Prix Championship Series i Masters Series

Rok Indiańskie studnie Miami Monte Carlo Rzym Hamburg Kanada Cincinnati Sztokholm następnie Essen następnie Stuttgart Tokio, potem Paryż
1987 - - - - 2 p  biodrowy K. Carlsson
 - - - -
1988 2 p  biodrowy A. Volkov
 1- sze  okrążenie G. Zapomnij
 2 p  biodrowy M. Wilander
 - 2 e  włącz J. Arrese
 - - 2 e  włącz pana Pernforsa
 -
1989 1/4 finału Y. Noah
 1/4 finału A. Mancini
 - - 1/2 finału I. Lendl
 - - - 1 st  runda Pan Jaite
1990 - 1/8 finału S. Edberg
 - - 2 p  okrągły R. Azar
 - - 1 st  okrągły A. Volkov
 2 p  okrągły P. Sampras
1991 - 1- sze  okr. N. Marks
 1/4 finału G. Prpić
 - 1 st  okrągły K. Nováček
 - - 2 e  włącz J. Courier
 1 st  wieża W. Masur
1992 2 p  okrągły Gustafsson
 1/8 finału J. Courier
 1/4 finału A. Boetsch
 J. Courier 1/2 finału
 2 e  włącz Mr. Stich
 - - 1 st  runda M. Gustafsson
 1 st  lap A. Mansdorf
1993 2 p  biodrowy A. Volkov
 3 p  okrągły R. Krajicek
 2 p  okrągły R. Krajicek
 1/8 finału M. Chang
 2 p  okrągły Bo. Becker
 - - - -
1994 - - 1 st  okrągły G. Schaller
 - 1 st  okrągły P. Haarhuis
 - - - 2 p  biodrowy T. Martin
1995 - - - - - - - 1 st  okrągły A. Rădulescu
 -
1996 - - - - 1/8 finału M. Larsson
 - - 1- sze  okr. A. Berasategui
 -

Uwaga  : pod wynikiem jest nazwa ostatecznego przeciwnika.

Uwagi i odniesienia

  1. Porządek chronologiczny w Rzymie i Hamburgu Masters Series zmienił się na przestrzeni lat.
  2. Masters Series w Sztokholmie (1990-1994), Essen (1995) i Stuttgarcie (1996-2001), a następnie siebie.
  3. Championship Series w Tokio (do 1988) i Paryżu (od 1990) następowały po sobie.

Zobacz też

Linki zewnętrzne