Decydująca gra

Tie-break gra , zwana również tie-break w języku angielskim lub tie- breaker w Quebec i Nowy Brunszwik , to specjalny rodzaj gry stosowane w tenisa zdecydować między graczami na końcu zestawu tenisa.

Zasady

Gracz (lub drużyna), której kolejka miała służyć na koniec dwunastu gier, zdobywa pierwszy punkt; następnie przeciwnik podaje do drugiego i trzeciego punktu, a następnie serwuje na przemian dwa razy. Pierwszy gracz (lub drużyna, która jako pierwsza zdobędzie 7 punktów) wygrywa set, pod warunkiem, że ma różnicę co najmniej dwóch punktów (w przeciwnym razie gra toczy się do różnicy dwóch punktów). Gracze muszą zmieniać strony co 6 punktów. Dogrywka liczy się jako jedna gra na zmianę bil, ale jeśli zmiana bil ma nastąpić na początku tie-breaka, musi zostać przełożona na drugą grę w kolejnym secie. Zawodnik (lub drużyna), który zaserwował pierwszy punkt w tie-breaku, musi podbić w pierwszym meczu kolejnego seta.

W tie-breaku rozgrywanym od 6 gier wszędzie, końcowy wynik seta to 7-6 (lub 6-7 w zależności od tego, czy zwycięzca wygrał tie-break, czy nie). Czasami wyświetlane są również tie-breaki, na przykład 7-6 (10-8), w tie-breaku wygrał 10 do 8. Innym sposobem na zdobycie punktów jest zapisanie tylko punktów przegranego; na przykład 7-6 (8). Podobnie 7-6 (3) oznacza, że ​​wynik tie-breaku wyniósł 7 do 3.

Historia

• 9-punktowy tie-break jest stosowany po raz pierwszy w Styczeń 1970, podczas Halowych Mistrzostw Stanów Zjednoczonych . Odbywa się w 6 grach wszędzie, a pierwszy z pięciu punktów wygrywa rundę. Kiedy obaj gracze osiągają wszędzie 4 punkty, jest to ostatni, który zaserwował i zdobywa piąty punkt. Jest to również słabość tej decydującej gry, która pozwala wygrać rundę (lub mecz) graczowi, który nie zdobył żadnego punktu w serwisie przeciwnika. US Open w 1970 roku jest pierwszym turniejem Wielkiego Szlema, w którym zastosowano tie-break.

• Latem 1970 roku Międzynarodowa Federacja Tenisowa zaoferowała federacjom alternatywny system 12 gier, 6 gier wszędzie, więc rundę wygrywa pierwszy gracz, który zdobędzie co najmniej siedem punktów (z różnicą dwóch punktów). UK przyjmuje ten system.

• W 1971 roku zaproponowano decydujący system gry, obejmujący 8 gier wszędzie i rozegranych przy 12 punktach. Został użyty po raz pierwszy przy okazji Turnieju Wimbledonu w 1971 roku .

• Od 1975 roku jest częścią opcjonalnych zasad i można w nią grać w 6 lub 8 grach wszędzie.

• W 1979 roku zasady decydującej gry zostały ujednolicone i obejmowały 6 gier wszędzie i 7 punktów we wszystkich turniejach, z wyjątkiem ostatniej rundy Australian Open, Rolanda Garrosa i Wimbledonu. W tym czasie US Open był więc jedynym turniejem Wielkiego Szlema, który wykorzystał go w ostatniej rundzie: od 1970 do 2010 roku rozegrano tam 120 tie-breaków w 5. rundzie. Został jednak użyty w ostatniej rundzie Australian Open w 1980, 1981 i 1982 roku. Ponownie został użyty w ostatniej rundzie Australian Open od 2019 roku, jako niesamowity 10-punktowy, 6-meczowy tie-breaker. Zostanie użyty po raz pierwszy na Wimbledonie w ostatniej rundzie od 2019 roku, jako normalny remis, ale w 12 meczach. Od 2019 roku Roland-Garros jest więc jedynym turniejem Wielkiego Szlema, który nie oferuje żadnej formy tie-breaku w ostatniej rundzie.

• W 1989 roku decydujący mecz pojawił się w Pucharze Davisa przez pierwsze 4 sety.

• W 2002 roku w grze podwójnej rozegrano szczególny set zwany super tie-breakiem, kiedy wynik był jeden setowy wszędzie. Drużyna, która jako pierwsza zdobędzie dziesięć lub więcej punktów z różnicą dwóch punktów, wygrywa mecz. Ta zasada została po raz pierwszy zastosowana podczas Open 13 w 2002 roku.

• W 2016 roku rozstrzygający mecz piątej rundy rozgrywany jest w Pucharze Davisa).

• Na Igrzyskach Olimpijskich tie-break w trzeciej rundzie (piąta w finale mężczyzn) obowiązuje od 2016 roku.

• Super tie-break sprawia, że jej pierwszy występ w singlu, 6 gier na całym piątym ustawione na 2019 Australian Open .

• Na Wimbledonie 2019 tie-break musi zostać rozegrany, jeśli wynik osiągnie 12 gier w dowolnym miejscu piątego seta.

• Termin tie-break jest również używany w dyscyplinach innych niż tenis, na przykład w systemie tiebreaker w szachach.

Słynne statystyki i dogrywki

• Decydujący trzeci set finału US Open 1976 wygrany przez Jimmy'ego Connorsa 6: 4, 3: 6, 7: 6 (9), 6: 4 z Björnem Borgiem , 11 punktów do 9, to punkt zwrotny w meczu. Zwróć uwagę, że niedawny wynalazek zmiany końcówek co sześć punktów nie stał się jeszcze nawykiem i tylko kolekcjoner piłek zdaje sobie sprawę, że ta zmiana jest konieczna o 9-9, podczas gdy ani sędzia, ani gracze nie zdawali sobie z tego sprawy.

• Najbardziej znana gra tie-break w rozgrywana jest w finale Turnieju Wimbledonu w 1980 roku . Na 4 -tego  zestawu, a Björn Borg prowadzi dwa zestawy do jednego przeciwko John McEnroe , decydującej grze antologii sprzeciwia McEnroe wygrywa 18-16 w 7 -go  zestawu kulowym, po uprzednim zapisane 5 punktów meczu. Borg wygrał 5 th  rundy (8-6). Film Borg McEnroe opowiada historię tego finału i dni wcześniejszych.

• Drugi najdłuższy tie-break w finale Wielkiego Szlema to pojedynek Rogera Federera z Andym Murrayem w Australian Open 2010 po tym, jak 5 setów piłek uratowało Rogera Federera, który zdobył tytuł 13 do 11 w swoim  meczu 3 E.

• W finale Wimbledonu 1982 John McEnroe mógł zdobyć tytuł, gdyby wygrał tie-break w 4 th  ustaw przeciwko Jimmy Connors (3-6, 6-3, 6-7, 7-6, 6-4), jak Roger Federer na US Open 2009 przeciwko Juan Martín del Potro (3-6, 7-6, 4-6, 7-6, 6-2)

• Grand Slam finały turnieju zakończył się tie-break w trzecim lub czwartym secie (0 w piątej): w Australian Open "4" ( 3 rd i 4 th ), Roland-Garros: "5" ( 3 rd i 4 p ) Wimbledon "1" ( 3 ul ), US Open "3" ( 3 III i 4 p ).

• Półfinał US Open zakończył się tie-breakiem: w US Open 1980 John McEnroe triumfował 6-4, 5-7, 0-6, 6-3, 7-6 nad swoim rodakiem Jimmy'm Connorsem .

• Na Wimbledonie w 1991 roku Stefan Edberg , obrońca tytułu mistrza i finalista ostatnich trzech edycji, przegrał w półfinale z Michaelem Stichiem po wygranej w pierwszej rundzie. Przegrał kolejne trzy w tie-breaku 4-6, 7-6 (5), 7-6 (5), 7-6 (2) i przegrał mecz bez utraty podania, podczas gdy Stich był przerywany. pierwsza runda. Przypadkowo Jimmy Van Alen, wynalazca pierwszego dogrywki, zmarł tego dnia.

• Na Wimbledonie w czerwiec 2010, Brak tie-break w 5 -tego  zestawu spowodowało najdłuższy mecz w historii tenisa , opisanej jako „nieograniczone” między John Isner i Nicolas Mahut, w którym 5 th  set zakończył się 70-68 John Isner i trwała 11 godzin i 8 minut.

Dokumentacja

• Jedyny w swoim rodzaju na ATP Tour , Jan Siemerink wygrał tie-break od 0-6 do 10-8 przeciwko Richardowi Krajicek na US Open 1994. Przegrał mecz 6-7, 4-6, 7-6, 7-6. (8), 4-6.
• Wyjątkowy na torze ATP, Martin Lee nie pozostawił żadnego punktu w dwóch tie-breakach w dwóch setach meczu pomiędzy nim a Sjengiem Schalkenem w turnieju Rotterdam 2002, 7-6 (0), 7-6 (0).
• Najdłuższa dogrywka w deblu: Jan Gunnarsson / Michael Mortensen pokonał John Frawley / Víctor Pecci 6-3, 6-4, 3-6, 7-6 (26-24) Wimbledon 1985
• Najdłuższa gra podwójna mieszana - remis : Mareen Louie-Harper / Andy Lucchesi pokonują Diane Desfor / Horace Reid 6-2, 6-7, 7-6 (18-16) US Open 1978
• Najdłuższa przerwa powiązać 3 rd  zestawu (mecz się 3 zestawy): Goran Ivanišević uderzeń Greg Rusedski 4-6, 6-4, 7-6 (20-18) królowych 1997
• Najdłuższa tie break w decydującym secie deblowym: David Dowlen / Nduka Odizor pokonał Tim Gullikson / Tom Gullikson 7: 5, 6-7, 7-6 (19-17) Boca West 1984
• Najdłuższa super tie break: Albert Montañés / Rubén Ramírez Hidalgo pokonał Simona Aspelina / František Čermák 7-6, 1-6, [23-21] Estoril 2007
• Najwięcej tie breaków rozegranych w karierze: 789 - Ivo Karlović (stan na19 sierpnia 2019 r)
• Najwięcej tie breaków rozegranych w turnieju: 11 - Goran Ivanišević (Wimbledon 1998)
• Najwięcej wygranych przerw w karierze: 452 - Roger Federer (stan na19 sierpnia 2019 r)
• Najwięcej wygranych tie breaków z rzędu: 18 - Andy Roddick (2007 zatrzymany przez Richarda Gasqueta )
• Większość kolejnych remisów przegrała: 15 (od 2012 do 2013) Robin Haase
• Większość przerwy tie wygrał w 5 th  zestaw 4 - Marat Safin
• Najwięcej tie breaków wygranych w turnieju: 8 - Goran Ivanišević (Wimbledon 1998), Wayne Arthurs (Wimbledon 1999), Novak Djokovic (Wimbledon 2007)
• Najwięcej tie breaków wygrał w decydującym secie: 35 - John Isner
• Najwięcej tie breaków wygrywało w ciągu roku: 38 - Michael Stich (1993)
• Najwięcej tie breaków wygrał kolejno w decydującym secie: 17. - Carlos Moyà (2002-2008)
• Najwięcej kolejnych wygranych meczy w tie breaku w decydującym secie: 5 - John Isner (Waszyngton 2007)
• Większość kolejnych tie breaków w Wielkim Szlemie wygrała: Tomáš Berdych (Australian Open 2012), Albert Montañés (Roland Garros 2008), Wayne Arthurs (Wimbledon 1999), Goran Ivanišević (Wimbledon 1998)

Najdłuższy tie-break

Rekord 20 punktów w wieku 18 lat został osiągnięty siedmiokrotnie:

• 2017 - Andy Murray bije Philipp Kohlschreiber 6 4 -7 7-6 18 6-1 Ćwierćfinał do Dubaju (7 bela zapisane gry).
• 2007 - Andy Roddick bije Tsonga 6 18 -7, 7-6 2 , 6-3, 6-3 w 1 st  rundy Australian Open .
• 2006 - Jose Acasuso pokonał Bjorn Phau 7-5, 7-6 18 1 st  rundę Toronto .
• 2004 - Roger Federer pokonuje Marata Safina 6-3, 7-6 18 w półfinale Masters w Houston .
• 1997 - Goran Ivanišević pokonuje Grega Rusedskiego 4-6, 6-4, 7-6 18 w półfinale królowej .
• 1993 - Goran Ivanišević pokonał Daniel Nestor 6-4, 7-6 5 , 7-6 18 1 st  rundy US Open
• 1973 - Bjorn Borg pokonać Premjit Lall 6-3, 6-4, 9-8 18 1 st  runda Wimbledonu .

W pierwszej rundzie eliminacji w Kopenhadze w 1992 roku Aki Rahunen pokonał Petera Nyborga 7-6 22 , 2-6, 6-3.

W finale turnieju Future w Aktobe w Kazachstanie, styczeń 2016, Evgeny Tyurnev pokonuje Danilo Petrovića 7-6 23 , 6-3.

W ostatniej rundzie kwalifikacji do turnieju Future de Plantation w 2013 roku Benjamin Balleret pokonał Guillaume Couillard 7-6 34 , 6-1.

W grze podwójnej na Wimbledonie 1985 Michael Mortensen i Jan Gunnarsson pokonali Johna Frawleya i Víctora Pecci 6-4, 6-4, 3-6, 7-6 24 .

W Pucharze Davisa , najdłuższy tie-break rozgrywany jest w deblu, wygrał przez niemiecką parą Kevin Krawietz i Andreas Mies przeciwko argentyńskiej pary Máximo Gonzáleza i Leonardo Mayer  : 6 4 -7, 7-6 2 , 7-6 18 w 2019 .

Mecze z czterema tie-breakami

Nie było jeszcze ani jednego meczu rozegranego w pięciu tie-breakach, co jest możliwe tylko na US Open (z normalnym tie-breakiem na poziomie 6-6 w piątym secie), a od zmiany zasady w 2019 r. Australian Open (z super 10-punktowym tie-breakiem na 6-6 w piątym secie) i na Wimbledonie (z normalnym tie-breakiem na poziomie 12-12 w piątym secie). Było to możliwe również w Pucharze Davisa w latach 2016-2018. W dwóch przypadkach mecz w pięciu tie-breakach mógłby mieć miejsce, gdyby omawiane zawody zastosowały zasadę tie-break do piątego seta: w 2009 w Pucharze Davisa i w 2017 roku. na Wimbledonie. Gwiazdka na końcu linii oznacza, że ​​w meczach rozegranych w pięciu setach zwycięzca samodzielnie wygrał trzy z czterech tie breaków.

Pięć zestawów

• 2020 - Nick Kyrgios pokonuje Karen Khachanov 6-2, 7-6 5 , 6-7 6 , 6-7 7 , 7-6 8 na Australian Open
• 2017 - Aljaz Bedene pokonuje Ivo Karlovića 6-7 5 , 7-6 6 , 6-7 7 , 7-6 7 , 8-6 na Wimbledonie
• 2016 - Feliciano López pokonuje Guido Pella 7-6 2 , 6-7 4 , 7-6 3 , 6-7 8 , 6-4 na Australian Open
• 2011 - Paul Capdeville pokonuje Johna Isnera 6-7 5 , 6-7 2 , 7-6 3 , 7-6 5 , 6-4 w Pucharze Davisa
• 2009 - Radek Štěpánek pokonuje Ivo Karlovića 6-7 5 , 7-6 5 , 7-6 6 , 6-7 2 , 16-14 w Pucharze Davisa
• 2002 - Richard Krajicek pokonuje Marka Philippoussisa 6-7 2 , 7-6 4 , 6-7 1 , 7-6 5 , 6-4 na Wimbledonie
• 1993 - Richard Fromberg pokonuje Markusa Zoecke 7-6 3 , 6-7 5 , 7-6 3 , 6-7 9 , 6-3 na Australian Open
• 1991 - Jacco Eltingh pokonuje Richarda Vogela 7-6 1 , 6-7 6 , 7-6 5 , 6-7 7 , 6-3 na Wimbledonie
• 1989 - Ivan Lendl pokonuje Jakoba Hlaska 7-6 5 , 1-6, 7-6 4 , 6-7 0, 7-6 5 w Dallas *
• 1986 - Tom Gullikson pokonuje Grega Holmesa 7-6 1 , 7-6 2 , 6-7 8 , 0-6, 7-6 6 na US Open *
• 1983 - Johan Kriek pokonuje Roscoe Tanner 6-7 5 , 3-6, 7-6 4 , 7-6 3 , 7-6 2 na US Open *
• 1971 - Stanley Matthews pokonuje D.Richarda Russella 6-7, 6-7, 7-6, 7-6, 6-3 na US Open
• 1971 - Clark Graebner pokonuje Franka Froehlinga 6-7, 6-7, 7-6, 7-6, 6-3 w Merion (Filadelfia)

Mecze Pucharu Davisa poza Grupą Światową

• 2010 - Jarkko Nieminen pokonuje Michała Przysiężnego 6-7 5 , 7-6 4 , 6-7 5 , 7-6 7 , 6-4 w Pucharze Davisa
• 2003 - Victor Hănescu pokonuje Giovanniego Lapenttiego 7-6 3 , 6-7 5 , 7-6 5 , 6-7 1 , 6-4 w Pucharze Davisa (baraż)
• 2003 - Kim Young-jun pokonuje Aisam-Ul-Haq Qureshi 6-7 4 , 7-6 5 , 6-7 2 , 7-6 5 , 6-4 w Pucharze Davisa

Cztery zestawy

• 2019 - Milos Raonic pokonuje Stanislasa Wawrinkę 6-7 4 , 7-6 6 , 7-6 11 , 7-6 5 na Australian Open (2. runda)
• 2019 - Ivo Karlović pokonuje Huberta Hurkacza 6-7 5 , 7-6 5 , 7-6 3 , 7-6 5 na Australian Open (1. runda)
• 2019 - Reilly Opelka pokonuje Johna Isnera 7-6 4 , 7-6 6 , 6-7 4 , 7-6 5 w Australian Open (1. runda)
• 2016 - Gilles Müller pokonuje Fabio Fognini 7-6 6 , 7-6 7 , 6-7 5 , 7-6 1 na Australian Open
• 2016 - Simone Bolelli pokonuje Briana Bakera 7-6 6 , 7-6 3 , 6-7 2 , 7-6 5 na Australian Open
• 2002 - Wayne Arthurs pok. Taylor Dent 7-6 2 , 7-6 3 , 6-7 4 , 7-6 5 na Wimbledonie (bez zmiany punktu przerwania)
• 2001 - Pete Sampras pokonuje Andre Agassi 6-7 7 , 7-6 2 , 7-6 2 , 7-6 5 na US Open (brak przeliczonego punktu przerwania)
• 2001 - Marat Safin pokonuje Ivana Ljubičicia 7-6 5 , 6-7 2 , 7-6 5 , 7-6 5 na US Open
• 2001 - Wayne Arthurs pokonuje Nicolasa Coutelota 7-6 5 , 6-7 5 , 7-6 5 , 7-6 4 na Roland-Garros
• 2000 - Max Mirnyi pokonuje Antony Dupuis 6-7 3 , 7-6 6 , 7-6 5 , 7-6 5 na Australian Open
• 1999 - Wayne Arthurs pokonuje Vincenzo Santopadre 7-6 7 , 6-7 5 , 7-6 10 , 7-6 4 na Wimbledonie (bez przeliczenia punktu przerwania)
• 1991 - Derrick Rostagno pokonuje Jakoba Hlaska 6-7 2 , 7-6 3 , 7-6 2 , 7-6 4 na US Open
• 1980 - Paul McNamee pokonuje Johna McEnroe 7-6 6 , 6-7 4 , 7-6 4 , 7-6 2 na Roland Garros

Mecze Pucharu Davisa poza Grupą Światową

• 2000 - Harel Levy pokonuje Ivaylo Traykova 6-7 5 , 7-6 8 , 7-6 3 , 7-6 6 w Pucharze Davisa *

7-5 lub więcej we wszystkich zestawach

• 2007 - Novak Djokovic pokonuje Radka Štěpánka 6-7 4 , 7-6 5 , 5-7, 7-5, 7-6 2 na US Open
• 2004 - Guillermo Cañas pokonuje Tima Henmana 6-7 5 , 5-7, 7-6 3 , 7-5, 9-7 na Australian Open
• 1995 - Sláva Doseděl pokonuje Oliviera Mutisa 6-7 6 , 7-5, 5-7, 7-6 4 , 8-6 w Roland-Garros
• 1994 - Boris Becker pokonuje Andrieja Miedwiediewa 6-7 5 , 7-5, 7-6 3 , 6-7 3 , 7-5 na Wimbledonie
• 1988 - Ivan Lendl pokonuje Mark Woodforde 7-5, 6-7, 6-7, 7-5, 10-8 na Wimbledonie
• 1984 - Yevgueni Kafelnikov pokonuje Laurence Tieleman 7-5, 6-7, 7-5, 6-7, 11-9 na Wimbledonie
• 1979 - John Lloyd pokonuje Paula McNamee 5-7, 6-7, 7-5, 7-6, 7-6 na US Open

7-6 lub więcej we wszystkich zestawach

• 2017 - Aljaz Bedene pokonuje Ivo Karlovića 6-7 5 , 7-6 6 , 6-7 7 , 7-6 7 , 8-6 na Wimbledonie
• 2009 - Radek Štěpánek pokonuje Ivo Karlovića 6-7 5 , 7-6 5 , 7-6 6 , 6-7 2 , 16-14 w Pucharze Davisa

Finał z przekładką wiążącej w 5 -tego zbioru

• 1982 - Hamburg, José Higueras pokonuje Petera McNamarę , 4-6, 6-7, 7-6, 6-3, 7-6 (?)
• 1988 - Nowy Jork (Masters), Boris Becker pokonuje Ivana Lendla , 5-7, 7-6 5 , 3-6, 6-2, 7-6 5
• 1991 - Indian Wells, Jim Courier pokonuje Guy Forget , 4-6, 6-3, 4-6, 6-3, 7-6 4
• 2000 - Hamburg, Gustavo Kuerten pokonuje Marata Safina , 6-4, 5-7, 6-4, 5-7, 7-6 3
• 2000 - Paryż, Marat Safin pokonuje Marka Philippoussisa , 3-6, 7-6 7 , 6-4, 3-6, 7-6 8
• 2005 - Rzym, Rafael Nadal pokonuje Guillermo Corię , 6-4, 3-6, 6-3, 4-6, 7-6 6
• 2005 - Madryt, Rafael Nadal pokonuje Ivana Ljubičića , 3-6, 2-6, 6-3, 6-4, 7-6 3
• 2005 - Szanghaj (Masters), David Nalbandian pokonuje Rogera Federera , 6-7 4 , 6-7 11 , 6-2, 6-1, 7-6 3
• 2006 - Rzym, Rafael Nadal pokonuje Rogera Federera , 6-7, 7-6 5 , 6-4, 2-6, 7-6 5
• 2019 - Wimbledon, Novak Djokovic pokonuje Rogera Federera , 7-6 5 , 1-6, 7-6 4 , 4-6, 13-12 3
• 2020 - US Open, Dominic Thiem pokonuje Alexandra Zvereva , 2-6, 4-6, 6-4, 6-3, 7-6 6

Finały z remisem we wszystkich setach

• 1985 - Los Angeles, Paul Annacone pokonuje Stefana Edberga 7-6 5 , 6-7 8 , 7-6 4
• 1997 - Halle, Yevgueni Kafelnikov pokonuje Petra Kordę 7-6 2 , 6-7 5 , 7-6 7
• 2012 - Chennai, Milos Raonic pokonuje Janko Tipsarević 6-7 4 , 7-6 4 , 7-6 4
• 2013 - Atlanta, John Isner pokonuje Kevina Andersona 6-7 3 , 7-6 2 , 7-6 2
• 2014 - Queen's, Grigor Dimitrov pokonuje Feliciano Lópeza 6-7 8 , 7-6 1 , 7-6 6
• 2016 - Newport, Ivo Karlović pokonuje Gillesa Müllera 6-7 2 , 7-6 5 , 7-6 12

W Masters 1000

W ostatnich setach rozgrywek rankingowych Masters 1000 rozegrano 16 finałów (9 rocznie od 1990 roku).
11 na meczach w 2 zwycięskich setach ( Novak Djokovic wygrał 5) i 5 w 3 wygranych setach ( Rafael Nadal wygrał 3).

Uwagi i odniesienia

1. „  Dawno, dawno temu była decydująca gra  ” na Slate.fr ,24 czerwca 2010(dostęp 23 sierpnia 2020 ) .
2. http://www.ausopen.com/en_AU/event_guide/history/draws/1981_MS_1.html
3. http://www.ausopen.com/en_AU/event_guide/history/draws/1980_MS_1.html
4. http://www.ausopen.com/en_AU/event_guide/history/draws/1982_MS_2.html
5. (en) „Double: Open 13 gra świnki morskie” na stronie internetowej FFT .
6. „  Dogrywka w 5. secie z 2016 roku - Puchar Davisa  ” , na lequipe.fr , L'Équipe ,25 września 2015(dostęp 29 września 2020 ) .
7. Maxime Ducher (z EGD i WP), „  Wimbledon: Super tie-break 12-12 w 5. secie,„ konieczna ”decyzja czy koniec„ uroku ”epickich meczów?  », 20 minut ,3 lipca 2019 r( czytaj online , sprawdzono 23 sierpnia 2020 r. ).
8. http://tennisbios.com/view/tennis-atp-records
9. „  ATP - Dubaj, tie-break z rekordem  ” , na welovetennis ,3 marca 2017 r(dostęp 3 marca 2017 )
10. Bud Collins Nowoczesna encyklopedia tenisa
11. (en) [1] do „www.itftennis.com”
12. (w) „Najdłuższa dogrywka nagrana jako Benjamin Balleret z Monako pokonał Guillaume Couillard 36-34 na stronie„ www.telegraph.co.uk ”9 stycznia 2013.
13. (w) „  Zwycięstwo w Niemczech, zdobywając rekordową 38-punktową dogrywkę  ” , na daviscupfinals.com ,20 listopada 2019 r
14. (en) http://the-history-of-mens-tennis.com/