Car Magazine , lub w skrócie Car , to anglojęzyczny magazyn motoryzacyjny . Skierowany do miłośników motoryzacji, jest obecnie wydawany przez grupę Bauer . Jest także najstarszym brytyjskim miesięcznikiem motoryzacyjnymi reklamuje się jako „najlepszy magazyn motoryzacyjny na świecie” . Oryginalne wydanie jest dostępne na całym świecie w czternastu innych wydaniach: w Brazylii , Chinach , Grecji , Indiach , Włoszech , Meksyku , Nowej Zelandii , Rumunii , Rosji , RPA ( TopCAR ), Hiszpanii , Tajlandii , Turcji i na Ukrainie .
Założony w 1962 roku magazyn Small Car and Mini Owner obejmujący kierowcę sportowego został przemianowany na Car trzy lata później. W 1960 roku , Car proponuje porównać punkty widzenia europejskich dziennikarzy motoryzacyjnych, aby wydobyć Samochód Roku Trophy . Od 1970 roku , samochód wyróżniał się od reszty prasie motoryzacyjnej i bardzo szybko narzuca swoje standardy jakości w zakresie pisania, fotografii i układ . Powstaje kolumna „ Dobry, zły i brzydki ”. Pozwala dziennikarzom wydawać obiektywny werdykt na temat wzorców, których próbowali, jednocześnie destylując ich osobiste opinie w nietypowy sposób.
Kilku renomowanych współpracowników zaznaczyło historię magazynu od jego premiery, w tym Henry N. Manney III, Douglas Blain, George Bishop, LJK Setright (w) , Ronald Barker, Mel Nichols (pierwotnie artykuł „Convoy!” W 1977), Steve Cropley, Russell Bulgin (en) , Philip Llewellin (en) , James May , Alexei Sayle i Rowan Atkinson (alias „ Jaś Fasola ”). LJK Setright pozostawi swój ślad, decydując się zawsze interpretować historię i ewolucję samochodu w kontekście ekonomicznym, społecznym, kulturowym i technologicznym.
Car zapoczątkował również modę na motoryzacyjne gadżety bardzo wcześnie , starając się ujawnić na wstępie modele producentów samochodów, na które z niecierpliwością oczekuje publiczność. Zdjęcia łowcy czerpaków Hansa G. Lehmanna (en) pomogły w zilustrowaniu tych artykułów. W latach dziewięćdziesiątych i do początku XXI wieku artysta Hilton Holloway wykonał wiele szkiców, które następnie były przetwarzane komputerowo, ilustrując modele opracowywane przez producentów samochodów. W 2001 roku realizm jego pracy skłonił nawet brytyjskiego producenta Lotus do pożyczenia swojego nazwiska, aby wewnętrznie ochrzcić swój projekt Formuły 1 .
Od 1991 do 2007, ponieważ jest publikowany przez Emap i phagocyte Magazine Performance Car (en) . Od 2008 roku Bauer jest redaktorem czasopisma. Zmotywowani zdobyciem w latach 2007-2008 dwóch nagród za jakość zdjęć, redakcja zaproponowała pismu wiosną 2009 r. Gruntowny remont, który powinien umożliwić mu przyciągnięcie większej liczby odbiorców .
Po pobiciu rekordów w połowie lat 1990 , sprzedaż w Wielkiej Brytanii spadła. Każdy numer brytyjskiego wydania Car sprzedaje obecnie około 70 000 egzemplarzy, co czyni go czwartym najlepiej sprzedającym się magazynem w Wielkiej Brytanii, zaraz za What Car? , Magazyn TopGear i Magazyn Evo .
Ponieważ czytają go głównie mężczyźni, zwłaszcza ci, których wiek waha się między 25 a 55 rokiem życia . Szacowany średni wiek czytelników magazynu to 44 lata. Ich umiejętności i poziom dochodów są zazwyczaj wyższe niż średnia krajowa w Wielkiej Brytanii. Są to głównie klienci marek samochodów premium i jeżdżą samochodami z wyższej półki ( Audi , BMW , Ford , Volkswagen ). Obecny dyrektor generalny PSA Peugeot Citroën Jean-Marc Gales jest jednym z czytelników magazynu.
Obecnie w obszarze biznesowym Peterborough zespół redakcyjny składa się z:
Były redaktor naczelny samochodów przed Philem McNamara: