Coturnix coturnix
Coturnix coturnix Przepiórka pszennaKrólować | Animalia |
---|---|
Gałąź | Chordata |
Klasa | Aves |
Zamówienie | Galliformes |
Rodzina | Phasianidae |
Uprzejmy | Coturnix |
LC : Najmniejsze obawy
Przepiórek lub przepiórek Europejska ( Coturnix Coturnix ) jest małe gatunki z ptaków migrujących z celem z Galliformes często podniesiony mięsa i jaj.
Ten niewielki Phasianid (długość całkowita 17 cm i rozpiętość skrzydeł 34 cm ) charakteryzuje się bardzo tajemniczym brązowawym upierzeniem . Występuje niewielki dymorfizm płciowy .
Samca można rozpoznać po żółtawym lub czerwonawym gardle z mniej lub bardziej rozległym centralnym czarnym obszarem. U samicy te części są białawe.
Kiedy przepiórka pszeniczna jest zaniepokojona, woli odejść, tupiąc (biegnąc do przodu zamiast latać, nazywa się to opierzonym gatunkiem na polu łowieckim) w gęstwinie roślinności. Jego lot jest prosty, równy i raczej wolny.
Jego dieta składa się głównie z substancji roślinnych.
W okresie lęgowym samiec wydaje w dzień iw nocy głośne, powtarzające się nawoływania składające się z trzech sylab .
Przepiórka pszeniczna jest gatunkiem wędrownym o bardzo szerokim zasięgu geograficznym. Gniazduje w środkowej i południowej Europie, zachodniej Azji i północno-zachodniej Afryce, w tym na Azorach , Maderze , Wyspach Kanaryjskich , Wyspach Zielonego Przylądka , na północ od Egiptu, Izraela, północnego Iraku i Iranu. W Azji obszar gniazdowania rozciąga się do jeziora Bajkał , u podnóża Gór Ałtaj , Mongolii, zachodnich Chin, Pakistanu, Afganistanu, Kaszmiru, północno-wschodnich Chin, Indii, Nepalu, Bhutanu, na zachód od Assamu i na północ od Bangladeszu .
Migranci docierają do Egiptu, Libii, Afryki równikowej do północnej Kenii, Angoli, Zambii, wschodniego Zairu, północnej części Indii.
Niektóre ptaki zimujące w Afryce Północnej mogą częściowo rozmnażać się przed powrotem do Europy. Został wprowadzony na Mauritiusie .
Przepiórka pszeniczna wykazuje duże zróżnicowanie ze względu na duże rozszerzenie geograficzne i obecność izolowanych populacji osiadłych. Opisano wiele podgatunków. Prawdopodobne są cztery z nich: C. c. coturnix , C. c . konfiskata , C. c. africana i C. v. erlangeri ; dwa inne są rozpoznawane lub łączone z innymi podgatunkami: C. c. conturbans i C. v. nieoczekiwane .
Przepiórka pszeniczna bywa na łąkach, nieużytkach, polach zbóż lub lucerny , mając wyraźną skłonność do obszarów suchych lub dobrze zmeliorowanych. Unika obszarów zalesionych, mokrych lub bagiennych. W Europie występuje zwykle poniżej 1000 m , ale może wspinać się na wyższe wysokości: 1800 m w Afryce Południowej, 2000 m na Madagaskarze i 3000 m w Afryce tropikalnej.
Przepiórka pszeniczna to bardzo dyskretny gatunek, który wie, jak prześlizgiwać się między trawami, na wpół przyciśnięty do ziemi. Żywi się nasionami i małymi bezkręgowcami ; nasiona stanowią 90-100% diety poza sezonem lęgowym, a bezkręgowce 40-80% w okresie lęgowym. Jej zapotrzebowanie na wodę jest dość duże, zwłaszcza w okresie nieśności, dlatego regularnie odwiedza punkty poboru wody w gorącym klimacie. Nie przysiada, lecz leży płasko na ziemi, samotnie, w płytkiej niecce, wśród roślinności. Zaskoczony, odlatuje gwałtownie, nisko nad ziemią, szeregiem haków i poślizgów, po czym szybko odpoczywa w roślinności i ucieka. Ta przepiórka jest samotna w sezonie lęgowym, a samce bronią określonego terytorium. Młode z tego samego potomstwa pozostają razem aż do jesiennej migracji, kiedy dołączają do innych grup. Lot migracyjny jest nocny.
Przepiórka pszeniczna żywi się głównie nasionami i pędami traw, także gąsienicami, małymi ślimakami, owadami i larwami (zwłaszcza w okresie odchowu młodych) w zależności od różnych etapów cyklu biologicznego.
Charakterystyczny jest zew samca, wypowiadany wcześnie rano, późnym wieczorem, nawet w nocy. Moglibyśmy to podsumować powtarzaną od czterech do ośmiu razy onomatopeją „spłacaj długi”, poprzedzoną rodzajem grzechotania, które słyszymy tylko z bliska. Ale są też inne zawołania, mniej charakterystyczne i bardziej dyskretne, w szczególności głos żeński, który jest znacznie rzadszy i może być przepisany jako piou-pioup .
Przepiórka pszeniczna może być monogamiczna, bigamiczna, poligamiczna, w zależności od gęstości populacji i proporcji płci. W Europie nieśność odbywa się w maju-czerwcu, czasami do sierpnia w przypadku nieśności zastępczej, ale te daty różnią się w zależności od klimatu: marzec-kwiecień w Indiach, marzec-maj w Izraelu, wrzesień-grudzień na wyspach Republika Zielonego Przylądka, styczeń w Zambii itd. Samica składa około dziesięciu jaj z ochrowym dnem nakrapianym na czarno w niecce z grubsza wykopanej w ziemi i wyłożonej trawą lub gałązkami, ale dwie samice mogą czasem leżeć w tym samym gnieździe.
Biorąc pod uwagę bardzo duży obszar występowania, przepiórka nie jest uważana za zagrożoną, chociaż występują bardzo duże roczne wahania, a populacja generalnie maleje z powodu niszczenia siedlisk, naturalnych łąk. W Bangladeszu zmiana na bardziej intensywny sposób uprawy ryżu zmniejszyła powierzchnię siedliska sprzyjającego temu gatunkowi. Susza, a tym samym degradacja zimowisk Sahelu, jest również czynnikiem ograniczającym dla populacji migrujących. Problemem jest również niepokojenie ze strony ludzi lub zwierząt domowych.
Ale istnieje inne zagrożenie, które może być poważniejsze, a jest nim zanieczyszczenie genetyczne .
Wiadomo również, że przepiórka kukurydziana jest czasami toksyczna dla spożycia podczas niektórych swoich migracji.
Hodowla :