Gabinet Adenauera III
Gabinet Adenauer III(de) Kabinett Adenauer III
Konrad Adenauer inCzerwiec 1952, w wieku 76 lat.
| Prezydent Federalny |
Theodor Heuss Heinrich Lübke |
|---|---|
| Kanclerz Federalny | Konrad Adenauer |
| Wybór | 15 września 1957 |
| Legislatura | 3 rd |
| Trening | 29 października 1957 |
| Koniec | 14 listopada 1961 |
| Trwanie | 4 lata i 16 dni |
| Koalicja |
CDU / CSU - DP CDU / CSU (1960) |
|---|---|
| Ministrowie | 17 |
| Kobiety | 0 |
| Mężczyźni | 17 |
| Średni wiek | 55 lat i 5 miesięcy |
| Bundestag | 287 / 487 |
|---|---|
| Bundestag (1960) | 281 / 487 |
Adenauer III Szafa ( niemiecki : Kabinett Adenauer III ) jest rząd federalny w Republice Federalnej Niemiec pomiędzy29 października 1957 i 14 listopada 1961, podczas trzeciej kadencji Bundestagu.
Historia mandatu
Kierowana przez kanclerz zasiedziałego Chrześcijańsko-Demokratyczna Konrad Adenauer , to rząd jest tworzony i wspierany przez koalicję od centrum prawym pomiędzy Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna (CDU), w Unii Chrześcijańsko-Społecznej w Bawarii (CSU) i Partii Niemiec (DP). Razem mają 287 deputowanych na 487, czyli 58,9% mandatów w Bundestagu .
Została utworzona po federalnych wyborach parlamentarnych15 września 1957.
W ten sposób zastępuje gabinet Adenauera II , utworzony i wspierany przez CDU/CSU , DP i Partię Ludowo-Liberalną (FVP).
W głosowaniu parlamentarnym chadecja osiąga wyjątkowy wynik w wyborach federalnych, zdobywając 50,2% głosów i 270 deputowanych, czyli bezwzględną większość głosów i mandatów. Jednak ze względu na istniejącą umowę wyborczą z DP Konrad Adenauer podtrzymuje sojusz z tą formacją.
22 październikana wniosek prezydenta federalnego Theodora Heussa kandyduje na trzecią kadencję jako kanclerz przed parlamentarzystami. Wygrał nominację do Bundestagu 274 głosami za, przekraczając wymaganą konstytucyjną większość 25 głosów. Tydzień później przedstawił swój nowy rząd, w którym Ludwig Erhard , popularny federalny minister gospodarki , był wicekanclerzem , a były federalny minister obrony Theodor Blank został mianowany federalnym ministrem pracy .
Niecały rok później 1 st lipca 1959, odbywają się federalne wybory prezydenckie . CDU / CSU zdecyduje się zainwestować federalny minister Rolnictwa Heinrich Lübke . Tym razem, w przeciwieństwie do wyborów1954Chrześcijańscy Demokraci nie mogą liczyć na poparcie ani Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD), ani Partii Liberalno-Demokratycznej (FDP). Musimy zatem poczekać na drugie głosowanie, aby Lübke wygrało z 50,7% głosów w Zgromadzeniu Federalnym .
1 st lipca 1960, dziewięciu z 15 federalnych deputowanych DP, w tym ministrowie federalni Seebohm i von Merkatz , opuszcza swoją partię i wstępuje do CDU . Niemiecka Partia następnie wycofał się z koalicji. Przez pozostałe 14 miesięcy kadencji rząd federalny opiera się zatem na jednej sile politycznej, co jest faktem wyjątkowym od zakończenia II wojny światowej .
W federalne wybory legislacyjne17 września 1961odczuła silny nacisk ze strony SPD i FDP, a spadek CDU/CSU spowodował, że straciła większość bezwzględną. Konrad Adenauer negocjuje z liberałami utworzenie „ czarno-żółtej koalicji ”, a następnie powołuje gabinet Adenauera IV .
Kompozycja
- Pogrubioną czcionką oznaczono nowych ministrów, którzy zmienili funkcje kursywą.
Uwagi i referencje
- (de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu z Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „ Kabinett Adenauer III ” ( patrz lista autorów ) .