Kabaret Fledermaus

Kabaret Fledermaus Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Bar Cabaret Fledermaus w 1907 roku. Kluczowe dane
Rodzaj Teatr
Lokalizacja Wiedeń, Austria)
Inauguracja 1907
Zamknięcie

1913 (zmiana właściciela)

Ponownie otwarte pod tą nazwą, ale pod innym adresem w 1967 roku

Kabaret nietoperza lub Kabarett nietoperza ( „bat” w języku niemieckim) jest instytucją o 1 st dzielnicy Wiedeń (Austria) , w historycznym centrum miasta.

Pierwszy kabaret , zaprojektowany w 1907 roku przez architekta Josefa Hoffmanna w secesyjnym stylu z wiedeńskiej secesji , a produkowane przez Wiener Werkstätte , znajdował się w Kärntnerstraße . Odsprzedany i zmodyfikowany od 1913 roku pokój ten pozostaje znany dzięki plakatom i pocztówkom.

Ponownie założony w 1967 roku niedaleko stąd, na Spiegelgasse przez muzyka-kompozytora Gerharda Bronnera, Cabaret Fledermaus jest obecnie dyskoteką .

Kabaret Art Nouveau

Kabaret nietoperza, który otwiera swoje podwoje na 19 października 1907 został stworzony z inicjatywy przedsiębiorcy Fritz Wärndorfer, współzałożyciel i patrona z Wiener Werkstätte ( „wiedeński Warsztat” ściśle związany z ruchem secesja ), w piwnicach budynek wzniesiony rok wcześniej przy Kärntner Straße 33 , na rogu ulicy Johannes.

Wystrój wnętrz został zaprojektowany w stylu secesyjnym przez Josefa Hoffmanna i wykonany w całości przez Wiener Werkstätte , którego jest jednym z pierwszych i najbardziej znaczących osiągnięć. Atelier działało ponadto na własny rachunek, ponieważ finansowanie byłoby gwarantowane przez zaliczki przeznaczone na budowę Pałacu Stoclet w Brukseli .

Oprócz Josefa Hoffmanna w zespole uczestniczyło kilku znanych artystów ruchu secesyjnego , m.in. Gustav Klimt , Koloman Moser , Carl Otto Czeschka , Oskar Kokoschka i być może Egon Schiele . Scena , meble , naczynia , plakaty i pocztówki, aż po plakietki woźnego, wszystko wyszło z Wiener Werkstätte , nie wspominając o wystroju ścian: 7000 marmurowych płyt i kolorowych płytek ceramicznych stanowiących mozaikę pokrywającą ściany baru, jego ladę i szatnię. Pasujące krzesła specjalnie zaprojektowane przez Hoffmanna i wyprodukowane przez Jacob & Josef Kohn są nadal produkowane pod tą nazwą.

Kierownictwo artystyczne powierzono dwóm śpiewaczkom i artystom kabaretowym pochodzenia francuskiego, Maryi Delvard i Marc Henry , którzy w 1906 roku prowadzili w Wiedniu efemeryczny lokal . Niektóre teksty do spektakli są na przykład pisane przez Petera Altenberga , ale większość programów jest autorstwa Alfreda Polgara i Egona Friedella , którzy pracują w duecie: szkic zatytułowany Goethe jest jednym z ich największych hitów. Friedell kierował kabaretem od 1908 do 1910 roku, po czym poziom przedstawień stopniowo spadał.

W 1913 r. Lokal został sprzedany, a następnie ponownie otwarty jako teatr przeglądowy pod nazwą Femina . Następnie przez kilkadziesiąt lat służył jako kino ( Kärntner Kino , Metro vis à vis ), a wreszcie jako sala taneczna.

W 2020 roku prezentowany w muzeum Belvédère w ramach wystawy „  W noc . Die Avantgarde im Nachtcafé  ”(„ W nocy. Awangarda w nocnym barze ”), rekonstrukcja pozwalająca na spacer po sali barowej, jaka pojawiła się w 1907 roku.

Nowy kabaret Fledermaus

W 1967 roku Gerhard Bronner (1922-2007) założył w dawnym barze Marietta, piwnica restauracja znajduje się w n o   2 Spiegelgasse nowy kabaret nietoperza, że wkrótce jednym z najważniejszych wiedeńskich teatrów kabaretowych. Występowali tam m.in. pisarz i aktor Helmut Qualtinger , prowadząca Louise Martini , autor tekstów André F. Heller . Bronner był dyrektorem artystycznym kabaretu od 1979 roku, aż do 1988 roku przeniósł się do Stanów Zjednoczonych .

Później, scenarzysta i aktor Götz Kauffmann przejął salę, ale w 1992 r. Rachunki deficytowe zmusiły go do zamknięcia. Od 1993 r. Klub jazzowy Porgy & Bess wynajął lokal, ale w 1998 r. Z powodzeniem szukał większych. Promotor klubu, Oliver Riebenbauer, przekształcił następnie salę w dyskotekę , nadal pod nazwą Cabaret Fledermaus. W 2004 roku przeszedł w ręce Wolfganga Strobla i Deborah Heiss. Od tamtej pory na marginesie klubowych wieczorów z szerokim wachlarzem muzycznym odbywają się także koncerty.

Bibliografia

  1. Jean-Michel Leniaud (reż.), L'Art Nouveau , Paryżu, Citadelles & Mazenod, 2009, s.  324 .
  2. Anfänge des klassischen Kabaretts in Wien - Das Cabaret Fledermaus (Początek klasycznych kabaretów w Wiedniu - Kabaret Fledermaus ) Internet Archive Wayback Machine.
  3. Avant-garde des Nachtscafé im Belvedere (Awangarda nocnego baru w Belvédère) Wien ORF. At, 14 lutego 2020 r .

Bibliografia

Linki zewnętrzne