CA Thayer


 Ten artykuł jest szkicem dla morza , łodzi lub statku , muzeum i Stanów Zjednoczonych .

Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .

CA Thayer
Obraz poglądowy artykułu CA Thayer
CA Thayer w San Francisco w 2017 roku
Rodzaj Szkuner
Olinowanie Szkuner na trójmasztowym
Fabuła
Architekt Hans Ditlev Bendixsen
Stocznia Eureka Stany Zjednoczone
Uruchomić 1895
Charakterystyka techniczna
Długość 67  mln }
Gospodarz 11  mln
Wersja robocza 3,47  m²
Tonaż 452
Napęd 9 Żagle
Kariera zawodowa
Port macierzysty San Francisco w
Kalifornii
Ochrona Statek muzealny Krajowy
rejestr miejsc
historycznych Narodowy zabytek historyczny
Lokalizacja
Szczegóły kontaktu 37 ° 48 ′ 32 ″ północ, 122 ° 25 ′ 19 ″ zachód
Geolokalizacja na mapie: San Francisco
(Zobacz lokalizację na mapie: San Francisco) CA Thayer CA Thayer

CA Thayer to szkuner zbudowany w 1895 roku w pobliżu Eureka , Kalifornia . Szkuner jest obecnie przechowywany w Morskim Narodowym Parku Historycznym San Francisco . Jest jednym z ostatnich żyjących szkunerów żeglarskich w handlu drewnem zachodniego wybrzeża do San Francisco z Waszyngtonu, Oregonu i Północnej Kalifornii. Jest wymieniony w Krajowym Rejestrze Miejsc Historycznych i został uznany za Narodowy Zabytek Historyczny 13 listopada 1966 roku. Ten statek jest nadal używany do wielu wycieczek

Historyczny

CA Thayer została zbudowana przez Hansa Ditlev Bendixsen  (w) , w jego stoczni, znajdującej się po drugiej stronie Humboldt Bay w pobliżu miasta Eureka w Północnej Kalifornii . Bendixsen zbudował również Wawona (1897), który został rozebrany w 2009 roku.

Transport drewna

W latach 1895-1912 CA Thayer na ogół pływał z EK Wood's Mill w Grays Harbor w San Francisco. Ale szkuner przewoził również drewno do południowego Meksyku, a od czasu do czasu nawet wyruszał poza Hawaje i Fidżi . Ta żaglówka jest typowym trójmasztowym szkunerem często używanym w handlu drewnem na zachodnim wybrzeżu o ładowności 1360 m3. Niosła około połowy ładunku pod pokładem, a resztę tarcicy ułożono na pokładzie. W porcie za załadunek i rozładunek statku odpowiadała jej mała załoga licząca osiem lub dziewięć osób. Jej rozładunek wymagał przeciętnego dnia pracy.

Wraz ze wzrostem użycia pary w handlu drewnem i po doznaniu poważnych szkód podczas wichury, CA Thayer został wycofany z handlu drewnem w 1912 roku i przekształcony do użytku w połowach łososia na Alasce .

Połów łososia

Na początku każdego kwietnia od 1912 do 1924 roku CA Thayer wypływał z San Francisco na zachodnią Alaskę. Na pokładzie wiozły 8,5- metrowe łodzie z sieciami skrzelowymi , wiązki fos beczkowych, tony soli oraz załogę rybaków i konserwatorów. Potem spędził lato zakotwiczony w obozie wędkarskim, takim jak Squaw Creek lub Koggiung. Na miejscu rybacy pracowali przy sieciach, a robotnicy konserwujący pakowali połów na ląd. Następnie statek wracał do San Francisco każdego września, przewożąc beczki solonego łososia.

Statki handlujące solą i łososiem zwykle zatrzymywały się w miesiącach zimowych, ale kiedy wojna światowa zawyżyła stawki frachtowe, CA Thayer został przetransportowany z powrotem na północny zachód i sekwoje w Mendocino w Australii. Te wyjazdy poza sezonem trwały około dwóch miesięcy w każdą stronę. Jego ładunkiem powrotnym był zwykle węgiel, ale czasami drewno liściaste lub kopra.

Połowy dorsza

W latach 1925-1930 CA Thayer odbywał coroczne rejsy z Poulsbo do łowisk dorsza na Morzu Beringa na Alasce. Oprócz zaopatrzenia statek przewoził na północ ponad trzydziestu ludzi, w tym czternastu rybaków i dwunastu „krewników” (mężczyzn, którzy czyścili i suszyli połów). Około 4:30 każdego dnia rybacy wyrzucali swoje łodzie na morze, a następnie łowili ryby stojąc, z liny ręcznej zrzuconej po obu stronach ich małych łodzi. Gdy połowy były dobre, człowiek mógł złowić od 300 do 350 dorszy w ciągu pięciu godzin.

Po dekadzie unieruchomienia w Lake Unii podczas Wielkiej Depresji The United States Army zakupione CA Thayer z JE Shields do użycia w działaniach wojennych. W 1942 roku armia usunęła maszty i użyła go jako barki amunicyjnej w Kolumbii Brytyjskiej . Po II wojnie światowej Shields odkupił swój statek od wojska, ponownie wyposażył go w maszty i zwrócił na łowiska dorsza. Jego ostatnia podróż odbyła się w 1950 roku.

Ochrona

Stan Kalifornia kupił CA Thayer w 1956 roku. Po wstępnej renowacji w Seattle w stanie Waszyngton grupa ochotników zabrała go wzdłuż wybrzeża do San Francisco .

Muzeum Morskie w San Francisco bardziej rozległe remonty i modernizacje i otworzył CA Thayer do publicznej wiadomości w 1963 roku okręt został przeniesiony do National Park Service w 1978 roku i wyznaczony National Historic Landmark w 1984 roku.

Po 40 latach jako statek-muzeum , CA Thayer został ponownie odrestaurowany, odrestaurowanie, które zajęło trzy lata od 2004 r., W wyniku czego tymczasowo usunięto go z miejsca postoju w Morskim Narodowym Parku Historycznym San Francisco. Około 80% drewna statku zostało zastąpione nowym drewnem, które pasuje do oryginalnego drewna. Statek powrócił do Hyde Street Pier  (w) 12 kwietnia 2007 r.

Galeria

Zobacz również

Uwagi i referencje

  1. CA Thayer - Site National Historic Landmarks

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Linki wewnętrzne