The Ceremoniał Biskupów jest księgą liturgiczną dla biskupich liturgii rytu rzymskiego .
Pierwsza edycja Ceremonialnego Cæremoniale episcoporum jussu Clementis VIII, Pont. Maks. novissime reformatum, omnibus Ecclesiis, præcipea autem Metropolitanis, cathedralibus & collegiatis perutile ac mustarium został opublikowany 14 lipca 1600 r. przez papieża Klemensa VIII w odpowiedzi na prośbę Soboru Trydenckiego , który chciał odnowić treść rzymskich ordynacji używanych przez cały czas średniowiecze. Jeśli ta ceremonia była przeznaczona dla wszystkich krajów chrześcijańskich do powszechnej liturgii, Kościoły narodowe nadal zachowały swobodę swoich lokalnych zwyczajów.
Grzegorz XIII zainspirował się dziełem De Cæremoniis Cardinalium et Episcoporum in eorum diœcesibus, aby rozpocząć reformę liturgiczną. Publikacja pierwszej edycji ceremonii trwała siedemnaście lat.
Papież Innocenty X opublikował poprawione wydanie w 1650 roku . W 1727 lub 1729 roku zmieniono organizację rozdziałów i dodano streszczenia do ponumerowanych paragrafów. W 1752 r. Papież Benedykt XIV nieznacznie zrewidował dwie istniejące wcześniej księgi i dodał trzecią, dotyczącą ceremonii cywilnych odbywających się w Państwie Kościelnym .
W 1886 roku papież Leon XIII zrewidował go ponownie, zachowując księgę urzędów cywilnych, mimo że Państwo Kościelne zostało przyłączone do Włoch. Witryna ceremonialna zawiera opisy dwóch wydań z 1752 i 1886 roku.
Zgodnie z Soborem Watykańskim II , nowe wydanie zostało całkowicie wznowione w 1984 roku za pontyfikatu Jana Pawła II . Celem rewizji było zapewnienie, aby liturgia była jednocześnie prosta, szlachetna, w pełni duszpasterska i mogła służyć jako wzór dla innych czynności liturgicznych.
Książka podzielona jest na osiem części:
Znajduje się tam również kilka informacji
Po listach następują indeksy.